Tumblr-oprichter David Karp: “Contentcuratie heeft creatieve meerwaarde”

Afgelopen donderdag werd het blogplatform Tumblr officieel gelanceerd in het Nederlands. Iets dat niet alleen een mooi feestje in de Jimmy Woo opleverde met vele Nederlandse gebruikers van het microblogplatform, maar ook een gelegenheid was waarvoor David Karp, de oprichter van Tumblr, naar Nederland kwam. In het beroemde Amsterdamse café Stanislavski vroeg ik hem speciaal voor Frankwatching onder andere naar de concurrentie van Pinterest, de wisselwerking tussen creatie en curatie en advertenties op het platform.

Vanuit frustratie naar miljardenplatform

Tumblr bestaat nu vijf jaar en is ontstaan vanuit Karps persoonlijke frustratie over de beschikbare blogplatforms. De jonge Karp (toentertijd pas 21) wilde graag beginnen met bloggen, maar kon zich niet vinden in bestaande blogplatforms als WordPress: “Ik ben niet echt een goede schrijver. Ik kan nog net een e-mail schrijven en een beetje intelligent klinken, maar ik wilde mezelf er zeker niet toe veroordelen om elke dag anderhalf uur te worstelen op een blogje.”

Karps blik viel op een avant garde bloggroep, tumbleloggers genaamd, die niet gebruik maakten van de traditionele blogplatforms, maar terugkeerden naar de basis van het internet dat, in de woorden van Karp, een “blob HTML was, waar je dingen die je tof vindt gewoon bovenaan kon plakken”. Deze rauwere en snellere manier van bloggen trok de jonge Karp meteen: “Ik zag het en ik wist dat ik zo’n soort blog wilde hebben.”

Het duurde even voordat Karp zijn concept uitgewerkt had, maar naarmate zijn idee steeds concretere vormen aannam, groeide ook zijn ambitie: “Op een gegeven moment ging een knop in mijn hoofd om. Waar ik begon vanuit het creëren van een blog voor mezelf, wilde ik daarna iets maken voor Tumblelogs, net zoiets als het platform Blogger was voor blogs.” Met zijn eerste versie van Tumblr wendde Karp zich dan ook tot de oorspronkelijke Tumbleloggers, die zijn gratis blogtool bekend maakten bij hun volgers, mensen die het bloggen weliswaar al zeer interesseerde, maar tot op dat moment niet de tools en kennis hadden om er zelf mee aan de slag te gaan. Karps Tumblr werd met open armen ontvangen en maakte een razendsnelle groei door tot een bloggersplatform dat inmiddels gemakkelijk 17,5 miljard pageviews haalt op een dag.

Pinterest is geen concurrent

Waar Tumblr toentertijd een toegankelijke oplossing bood aan het grote publiek om op verschillende soorten media te kunnen rebloggen, bestaan er nu vele platforms voor het zogenaamde mircoblogging, zoals het bekende Pinterest. Toch ziet Karp hier geen concurrentie in: “We proberen niet zozeer beter te zijn, we zijn gewoon verschillend.” En dat verschil zit hem vooral in de groep creators die Karp als de kern van Tumblr ziet. Tumblr is volgens Karp dan ook vooral een ‘publishingtool’. “Er zijn veel te weinig bedrijven die echt gericht zijn op creatieve mensen, zoals Adobe en Apple ooit waren. Ik wilde de ultieme tool creëren voor creatieve expressie.”

Collector-blogs: curatie als creatieve expressie

Die creatieve expressie zit hem bij Tumblr echter niet alleen in de groep van creatievelingen die hun creaties makkelijk online kunnen plaatsen, maar met name bij de grotere schil van zogenaamde curatoren die eromheen zit en deze creaties op hun beurt weer kunnen gebruiken voor het creëren van hun persoonlijke visie op dingen, waardoor collector-blogs over uiteenlopende onderwerpen kunnen ontstaan, zoals de bekende tumblr ‘Kim-Jung Il Looking at things’  of de Nederlandse variant ervan ‘Rutte lacht om iets’.

Hoewel Karp de wisselwerking tussen de creators en curatoren als hét kenmerk van Tumblr omschrijft, werd hij er zelf ook positief door verrast: “Het is geweldig, al kan ik er totaal geen credit voor nemen. Het was niet iets dat met opzet gecreëerd is, het is zo gegroeid.” Het is een soort creativiteit waar Karp zich nog steeds graag door laat verrassen.

“Het meest belonende is de creativiteit die ik zie in de Tumblr-gemeenschap. Door de jaren heen heb ik ambitieuze kleine kinderen zien uitgroeien tot beroemdheden en allerlei nieuwe interessante soorten media zoals cinematographs zien ontwikkelen. Ik ben nog nooit zo trots geweest als de keer dat ik een tool ontwikkelde om foto’s in een galerie samen te tonen, met het idee in mijn achterhoofd dat dit wel eens handig zou kunnen zijn voor het bloggen van vakantiefoto’s, en dat deze tool vervolgens door onze gebruikers op een compleet andere wijze werd opgepikt voor bijvoorbeeld het creëren van animaties of strips of om grote infographics op te splitsen om details beter zichtbaar te maken.”

“Eén reblog is meer waard dan 200 loze likes”

Hoewel – in de woorden van Vrij Nederland-journalist Tim de Gier, tevens bezitter van 9 Tumblrs – de meeste mensen op Tumblr ‘rommelig, zonder regels of structuren’ bloggen, kan in het rebloggen van dingen dus wel degelijk creatieve meerwaarde zitten. Volgens de Gier is het dan wel belangrijk dat in het reblogproces inhoud wordt toegevoegd. “Het betekent veel meer voor me als iemand iets van me reblogt met een goede argumentatie, dan wanneer ik 200 loze likes krijg.”

Voormalig Tumblr-redacteur Sjoerd Los toont in zijn presentatie op de launch-avond dat een dergelijke meerwaarde niet per se in het toevoegen van informatie hoeft te zitten, maar ook kan zitten in het creëren van een nieuwe visie op dingen. Op zijn Tumblr, waar hij al meer dan 20.000 posts in een 2 jaar heeft geplaatst, laat hij verschillende visuele media met elkaar in dialoog treden door ze in een steeds verschuivende combinatie van een drietal werken bij elkaar te plaatsen.

Als creatieve duizendpoot, realiseerde Los zich dat je een dergelijk proces ook creatief kunt noemen. “De waarde, de handtekening van de curator zit in zijn Tumblr-concept en -stroom. Daarom vind ik het ook minder erg wanneer iemand iets van mijn pagina reblogt zonder credits daarvoor te geven, dan wanneer iemand niet de credits geeft aan de oorspronkelijke maker van dat werk.”

Tumblr’s eigen curatietools: Radar & Storyboard

Dergelijke curatoren zijn volgens Tumblr erg belangrijk om enige diepgang te verkrijgen in het curatieproces. Om deze diepgang te vergroten heeft het platform zelf ook redactionele curatietools gecreëerd, zoals bijvoorbeeld de Tumblr Radar, waarvoor een redactie Tumblr afspoort naar de meest opvallende posts of de nieuwste tool Storyboard, waarop Tumblr de curatoren gaat cureren door achtergrond en context te bieden bij bepaalde Tumblr-blogs, zoals die van het New York Times archief.

Wordt Tumblr hiermee zelf niet de ‘ultieme curator’? Als het aan Karp ligt niet. Hij benadrukt snel dat Storyboard ‘just another blog’ is, die evenveel waarde dient te hebben als alle andere Tumblrs. Ook meesterblogger Ernst-Jan Pfauth, die zelf twee Tumblrs bezit, kan zich hierin wel vinden. “Om verder te komen dan de Fuck Yeah reblog memes, moeten ook de goudmijntjes, die diep verborgen liggen in Tumblr, worden opgegraven. Op deze manier kunnen de redactionele curatiemiddelen van Tumblr juist voor meerwaarde zorgen in plaats van het natuurlijke curatieproces van de gebruikers te verstoren.”

Advertenties hebben ook creatieve meerwaarde

Niet alleen heeft Tumblr Storyboard als nieuwe feature beschikbaar gemaakt, maar ook heeft het recentelijk zijn deuren geopend voor adverteerders. In de stroom van Tumblr-Radar, waar populaire berichten en beelden van Tumblr getoond worden, moeten nu ook advertenties geplaatst kunnen worden. Iets wat in een gemeenschap, die zou moeten draaien om creativiteit en persoonlijke expressie, natuurlijk niet geheel onomstreden is.

Als verslaafde aan het kijken van filmtrailers is Karp van mening dat slimme, creatieve advertenties juist een waardevolle inhoudelijke toevoeging kunnen zijn aan het blogplatform. Hij geeft het voorbeeld van de film ‘The Hunger Games’ die als onderdeel van haar promotie een mode-Tumblr creëerde, helemaal gewijd aan de wereld van de Hunger Games, en zo niet alleen een extra dimensie aan de film kon geven, maar bovendien input gaf aan de fashionscene die nog niet eens wist wat de film of het boek überhaupt inhield.

“Dus,” zo stelt Karp, “we willen het vooral die creatieve adverteerders, die al op Tumblr zitten, makkelijker maken in plaats van iedereen er maar op toelaten.” Welke adverteerders worden toegelaten en welke niet blijft voorlopig dan ook een ‘handpicked’-proces, om de toegevoegde waarde hoog te kunnen houden. Al geeft Karp toe dat dit in de toekomst wel eens zou kunnen veranderen.

De toekomst? Verfijning!

De laatste ontwikkeling vanuit Tumblr is het beschikbaar maken van het blogplatform in verschillende talen. En met de officiële launch van afgelopen donderdag is Tumblr dus officieel beschikbaar in het Nederlands. Daarmee wil Tumblr een extra service voor haar gebruikers leveren. Het doel is niet zo zeer het aanboren van nieuwe gebruikersgroepen. Waar volgens Karp Tumblr in het begin vooral steunde op 60% verkeer vanuit de Verenigde Staten, is op dit moment 65% van het totale verkeer afkomstig van buiten de VS. Om de buitenlandse gebruikers beter te dienen, zowel door het bieden van hulp in hun moedertaal, maar vooral door het beschikbaar maken van de zoekfunctie in de eigen taal, waardoor gebruikers beter nieuwe dingen kunnen vinden, is Tumblr nu beschikbaar in 13 talen.

Dit is tekenend voor de toekomstvisie van Karp, waarin het veel meer om het aanscherpen van dingen gaat, dan om Tumblr op fundamentele wijze te veranderen. Zo wil hij betere tools voor zoekopdrachten genereren en zorgen voor een betere integratie van verschillende soorten media. Karp stelt: “Het gaat slechts over verfijnen. De innovatie in gebruik kunnen we overlaten aan onze gebruikers, die zich inmiddels wel hebben bewezen in hun creativiteit.”

Bekijk ook de prachtige serie korte profielen van de Nederlandse Tumblr-gebruikers Ernst-Jan Pfauth, Jeanique, Simurai, Imaginenanana en Gaby, gemaakt door Vertov, en afgelopen week gepubliceerd op Frankwatching.