Google Glass: etiquette & toepassingen voor 2014

Bij de eerste aankondiging, vorig jaar, ging Google Glass nog vooral over augmented reality: extra informatie via dat grappige ‘lensje’ voor je oog, terwijl je rondloopt. Intussen staat de ingebouwde camera centraal in alle promotiefilmpjes. Willen we die camera op ons hoofd? Zitten we volgend jaar met Glass in het café? Wat zijn de interessante toepassingen? En kan Glass de strijd wel aan met de iWatch?

‘Mag ik bij je zijn?’

Als het aan Google ligt, kun je die vraag nog dit jaar sturen aan vrienden en spannende onbekenden. Luidt het antwoord ‘ja’, dan zit je direct in het hoofd van de ander. Of, beter, op het hoofd: je kijkt en luistert mee via de camera en microfoon van je Google Glasses. Denk aan de film Being John Malcovich. Facetime, de andere kant op en zonder handen.

Het ‘oogschermpje’ (head-up-display) van Google Glass biedt naast de ‘eerste-persoon-video’ ook nieuwe online mogelijkheden: informatie waarvoor je nu je smartphone moet pakken – locatie en route, het weerbericht, Whatsapp, e-mail en het nieuws – direct voor je neus als je er om vraagt. En de bril weet waar je bent en waarnaar je kijkt, dus het schermpje kan een extra informatielaag over de wereld tonen: augmented reality.

Next level of sharing binnen handbereik

Die zee aan informatie, zo in je ooghoek, kan onze wereld veranderen. Maar in de diverse filmpjes over Google Glass speelt de video-opname een veel grotere rol dan het oogschermpje en de headset. In Googles promotiefilmpjes kijken we nu vooral mee met skydivers, achtbaanjunkies, mannequins, ballonvaarders en gezellige familietafereeltjes.

Misschien is het omdat die ‘eerste-persoon-video’ zo veel lekkerder is dan een TomTom in je ooghoek. Via The Truman Show en Big Brother zagen we al hoe het meeleven van iemand anders’ leven een emotionele leegte kan vullen. En Being John Malcovich maakte inzichtelijk hoe fascinerend en verslavend het kan zijn om ‘door iemands ogen’ te kijken. Dankzij Google Glass komt dit ‘next level of sharing’ nu binnen handbereik.

De ‘bril met informatie’ van Google lijkt hierdoor een Trojaans paard: aan de buitenkant zien we de slimme bril met het ‘lensje voor je oog’, maar de ingebouwde camera (head cam) zal ons leven veel meer veranderen dan het lensje. Willen we die permanente camera wel? Zitten we te wachten op een groeiend leger van life loggers? Wat betekent dit voor privacy? Welke sociale codes zullen hierdoor ontstaan?

Sociale codes

Ook critici van Google Glass besteden vooral aandacht aan de camera, vanwege de gevolgen voor onze privacy. Helemaal nieuw is dat probleem natuurlijk niet: ook de smartphone legt soms meer vast dan je lief is. Maar dat is tenminste zichtbaar: de filmer heeft iets in z’n hand.

In zijn boek Halting State (2007, aanrader) schetst Charles Stross een wereld – zo ongeveer in 2020 – waarin een wearable device als Google Glass heel normaal is. Hij beschrijft hoe een politieagente regelmatig de ‘evidence logging’-modus aanzet op haar bril. Er gaat dan een klein lampje branden, zodat iedereen kan zien dat ze – officieel – video opneemt. Google Glass heeft naar verluidt ook zo’n lampje, zodat je kan zien dat de camera loopt, maar dat lampje zal heel snel worden gehackt. ‘Het is niet netjes om zonder opnamelampje te filmen’, zegt de etiquette van 2014.

Ik verwacht dat volgend jaar in de eerste cafés en theaters bordjes hangen: ‘brilcamera’s verboden’ of ‘verboden te loggen’. Een café in Seattle heeft al laten weten Google Glass te verbieden. Weliswaar werd die mededeling later afgedaan als een PR-stunt, maar het is hoe dan ook interessant om te zien welke sociale codes er zullen ontstaan rond Glass.

Op de fiets?

Zitten we straks in het café met Google Glass? Op de fiets, in de collegezaal en op het werk? Oftewel, accepteren we Glass in ons dagelijks leven? Ondersteunt Google Glass een nieuwe, houdbare levensstijl? Dat hangt af van de vraag of de voordelen opwegen tegen de nadelen, niet van wat het apparaat wel of niet kan.

Google Glass heeft duidelijke sociale nadelen: minder privacy, nog minder alleen met jezelf en misschien al snel hopeloos ‘suf’. Google doet hard zijn best om het ding hip neer te zetten: Sergey Brin himself, fotomodellen en early adopters lopen ermee rond. Maar alleen sukkels en vertegenwoordigers lopen nu vrijwillig rond met een telefoon-bluetooth-headset.

Maar goed, het kan handig zijn dat je je telefoon – en camera – niet hoeft vast te houden. En voor politieagenten, bewakers, medisch specialisten, tweederangs BN’ers, sporters en toeristen biedt Glass zeker voordelen voor dagelijks gebruik. En hoe meer mensen Google Glass dagelijks gebruiken, des te groter de kans dat we gaan accepteren dat iedereen rondloopt met een camera op z’n hoofd. Daarnaast werkt Google aan Glass-brillen voor mensen die toch al een bril dragen, logisch. “Bril met camera, mevrouw?” vraagt de Pearl-meneer volgend jaar.

Als we Glass accepteren in ons leven kan het snel gaan. Bellen op de fiets was begin deze eeuw nog nieuw en ‘nogal overdreven’. Nu doodnormaal.

Toepassingen

Google is driftig op zoek naar toepassingen die de mensheid ertoe kunnen bewegen om elke ochtend Google Glasses op te zetten. De nieuwste apps voor Glass, die Google deze week demonstreerde op het nog-net-hippe SXSW festival in Austin, maken het verschil nog niet. Nieuws in je ooghoek, beelden en informatie verzamelen, chatten (in samenwerking met respectievelijk de New York Times, Evernote en Path, een soort Whatsapp): leuk, maar niet overtuigend voor in het café.

Laten we ook eens kijken voor welke mensen en markten Google Glass zeker handig kan zijn, met een overzicht van voor de hand liggende toepassingen:

Nieuwsmedia Al die extra ogen en oren! Headcam interview Sport ‘Zo sla je een ace’ (actief)* ‘Being Messi’ (passief) Buitenspel of niet? (camera’s in publiek) Gaming Alternate Reality Games* Musea, steden Rondleiding met gids op je hoofd* Technische buitendienst Meekijkende collega’s Medisch specialisten Monitoren in je ooghoek* Augmented reality bij patient* Politie “Ja, we hebben 23 videogetuigen” Meekijkende collega’s Informatie over omgeving*

Entertainment ‘Being Jan Kooijman’ Expeditie Robinson 2013 Theater Door de ogen van acteurs Erotiek Twee handen vrij! “Wil je mij zijn, schat?” Onderwijs Meekijken met opleiders ‘on the job’ Magazijn, distributiecentrum Handterminal op je hoofd* Eerste-hulpdiensten, bewaking De centrale ziet alles Leger Head Cam en Head-up-display voor elke soldaat* Verzekeraars 2013: “Heeft u het misschien opgenomen?” 2015: “Ik neem aan dat u een opname heeft?”

* Met ster: toepassingen van augmented reality (de rest is alleen ‘camera’)

Bril of horloge?

Intussen werkt Apple met 100 ontwerpers aan de iWatch, een slim horloge. Star Trek zonder ‘Beam me up, Scotty’. Het ligt voor de hand dat de iWatch ook veel van de functies van Google Glass zal bieden: alerts, informatie, apps en misschien kort overleg, zonder dat je telefoon uit de broekzak hoeft. Meer mogelijkheden dan de Pebble, maar geen augmented reality en geen ‘first person’- video zoals bij Glass.

De iWatch en Google Glass zijn allebei ‘wearable devices’: de functies van een smartphone altijd en nog dichter bij je. Ik verwacht dat veel mensen eerder kiezen voor de iWatch dan voor Glass. De iWatch biedt ook informatie in een oogopslag en de voordelen van de videofunctie van de bril wegen vooralsnog niet op tegen de (sociale) nadelen. En als je gaat skiën of skidiven kan je ook een – veel goedkopere – headcam opzetten.

‘Ben je alleen?’

Als Google Glass toch doorbreekt, doordat genoeg mensen er dagelijks wat aan hebben, dan verandert ons leven fundamenteel. Als we elkaar dan tegenkomen, met Glass, dan is de eerste vraag die we elkaar stellen: “Hallo, ben je alleen?”.