Social media zijn tijdrovend. Deal with it.

“Social media zijn zo tijdrovend.” Een veelgehoord bezwaar tegen deze – inderdaad tijdvretende – manier van communiceren met klanten, prospects, je netwerk of collega’s. En nee, een oplossing is er niet voor, behalve dan: zend niet en luister niet. Maar welk bedrijf wil er nou doofstom zijn?

Ja, vroeger, toen kon je nog zenden zonder dat er teruggepraat werd. We hebben allemaal wel eens teruggeschreeuwd tegen een televisie, maar dat was het dan ook. Hooguit je moeder reageerde dan. Uit de keuken. Of het wat zachter kon. Die tijd is – ik vertel niets nieuws – voorbij. Er wordt teruggepraat en mensen die praten, willen dat doen met andere mensen, niet met een afdeling. Op zich is dat niets nieuws: mensen praatten altijd al het liefst met andere mensen. Bedrijven merkten dat alleen nooit echt, omdat de mogelijkheden om op zo’n grote schaal te luisteren er nog niet waren.

Geen tijd? Geen gesprek!

Het leuke van internetcontact is dat het jou (mens) in staat stelt om met de ander (mens) in gesprek te gaan – mensen in gesprek, niet de functies die jullie hebben. Ja, die spelen mee, natuurlijk; vaak zijn ze een aanleiding voor het gesprek. Maar het is uiteindelijk altijd een gesprek van mens tot mens. Niet van afdeling tot instituut.

En als je daar geen tijd voor hebt, dan moet je geen gesprek starten. En ben je begonnen maar wil je stoppen met praten? Dan neem je ook netjes afscheid en leg je uit waarom je nu even niet reageert.

Zoek het op

Wanneer je als communicatieprofessional bedrijven of overheden adviseert over hun online communicatiestrategie, zijn tijd en aandacht vaak ondergeschoven kindjes. De enige manier waarop het werkt? Keihard kletsen. Eerst op zoek gaan naar de plek waar je klant zit en dan in gesprek gaan. En blijven. Online communiceren is uiteindelijk: vriendelijk zijn en hard werken.

De bovenbaas die zegt dat het moet

Succesvolle online campagnes zijn daarom altijd een combinatie van mooie techniek, een lekkere vorm, maar vooral ook van een aantal gedreven mensen – of eentje! – dat persoonlijk contact heeft met andere mensen. En natuurlijk een directeur/baas/bovenbaas die dat snapt. Het zelf ook doet. Ja, zelfs zegt dat het moet.

Het kletsen van mens tot mens kost tijd. Die moet je eraan willen besteden. Bovendien is het niet mogelijk jouw mens-zijn uit te besteden aan een afdeling communicatie. Daar trapt je gesprekspartner niet lang in. Je moet zelf in gesprek. Dat kost dus nog meer tijd. En zijn er te veel gesprekken te voeren? Dan moet je dat met meer mensen doen, of uitleggen waarom je niet met iedereen in gesprek kunt gaan. Dat je immers ook maar een mens bent.

Want het alternatief is: doofstom zijn.

Dus klets je. Keihard.