UX London 2010: inspiratie voor User Experience designers

UX London 2010. Zo’n 250 UX professionals waren bijeen in een afgeladen Cumberland Hotel om hun laatste inzichten te delen. Het programma was intensief, de sprekers-lineup van hoge kwaliteit. Op de eerste dag was een aantal imposante keynotes geprogrammeerd. De tweede en derde dag waren tot de rand toe gevuld met 16 goedbezochte workshops van een halve dag.

Jesse James Garrett – Design for Engagement

Jesse James Garrett (foto), de zelfverklaarde UX rock star die bekend is geworden met zijn Elements of User Experience Design, introduceert zijn nieuwe ordening van de wereld van de User Experience. Hij tekent een landschap met daarin vier basisgebieden: perceptie, actie, cognitie en emotie, ofwel PACE. Een ervaring bouwt zich vervolgens op langs de kanalen van de vijf zintuigen gehoor, zicht, smaak, tastzin en geur, waaraan hij terecht toevoegt:

• Beweging / evenwicht. Met als case de game Mirror’s Edge, die een nieuwe weergave van beweging hanteert, met misselijkheidsklachten van verschillende gamers als gevolg.
• Lichaam. Met als case uiteraard de Wii.
• Hart. Hier haalt Garret de beroemde citruspers van Stark aan, in de bespreking van Don Norman. Een ontwerp dat het hart steelt, terwijl het in feite onpraktisch is.

Jesse James Garrett heeft voor zover ik kan zien zijn slides niet online gezet. Gelukkig is er een videoregistratie van een grotendeels identieke eerdere presentatie:

UX Week 2009 | Jesse James Garrett | Adaptive Path from Adaptive Path on Vimeo.

Stephen Anderson – The Art & Science of Seductive Interactions

Een tweede highlight op dag één is de keynote door Stephen Anderson. Stephen neemt ons mee in een wereld van verleidelijke interacties. Een goede verleidelijke interactie maakt slim gebruik van user goals om business goals te halen. Dat klinkt als een open deur, maar Stephen helpt ons met name de psychologische user goals beter te begrijpen.

Een sleutelcase in dit verhaal is iLike. iLike is een muziekservice die er op een creatieve manier in is geslaagd om tijdens het inschrijfproces veel relevante voorkeursinformatie van gebruikers te verkrijgen. In plaats van het intypen van bandnamen, mogen inschrijvers plaatjes aanklikken van hun favoriete artiesten. Op die manier verzamelt iLike tot 10x zoveel voorkeursdata. De reden dat dit werkt schuilt in de psychologie: visuele indruk, nieuwsgierigheid, en receptieve interactie (zien en begrijpen) in plaats van productieve (herinneren en produceren).

Stephen haalt een model aan van Joshua Porter, een andere spreker op UX London 2010. Dit model illustreert het waarschijnlijk belangrijkste punt van Stephen: effectiviteit gaat niet alleen over het verbeteren van usability, maar (vooral) ook het aanspreken van de psychologie.

Effectieve psychologische triggers die Stephen naar voren bracht zijn:

• Levels & Rewards
• Onmiddellijke feedback
• Nieuwsgierigheid
• Uitdaging
• Zintuiglijke beleving
• Sociale invloed
• Schaarsheid
• Conversatie
• Verrassing, nieuwheid, schoonheid, spanning, emotie, plezier, speelsheid, humor, gezichten, muziek, sex, en veel, veel meer.

Stephen sluit af met een opdracht. Heb je een positieve gebruikservaring? “Reverse engineer” deze dan, en besluit voor jezelf waarom hij werkt. Als je veel met deze en andere psychologische triggers wilt gaan werken, dan kan je de bij deze presentatie behorende kaartenset kopen op Get mental notes.

Leah Buley – Good Design Faster

Na de eerste keynote-gevulde dag volgden twee dagen van workshops. Een absolute highlight daarin was de workshop van Leah, waarin ze uiteenzette hoe je je creatieve proces het best kunt ondersteunen met schetsen.

De workshop ontwikkelde zich rond een techniek die Leah “Sketchboarding” noemt. Aan de basis van deze methode staat het delen van ideeën met anderen.

• Divergeer. Maak niet één schets maar meerdere.
• Combineer. Meng jouw ideeën met die van anderen.
• Itereer. Breng jullie ontwerpen samen, en bespreek ze. Niet te aardig zijn in deze fase, opbouwende kritiek maakt het alleen maar beter.

Leah introduceert verder een prettige en effectieve manier van onderling kritiek geven: een “Black hat session”. In zo’n sessie schrijven alle teamleden hun vragen en hun zorgen op, op sticky notes.

Het belang van goede kritiek kan niet onderschat worden. Opbouwende kritiek, op het juiste moment gegeven, kan de kwaliteit van het eindresultaat enorm verbeteren. Als jij nu niet kritisch bent, zijn je opdrachtgever of eindgebruiker het wel!

Karen McGrane – Content Strategy: The Missing Piece of the UX Puzzle

Een observatie die veel UX ontwerpers zullen delen, is dat content veel te vaak het ondergeschoven kindje is in interactieve projecten. Karen pakt dit probleem bij de kop. We kennen allemaal de zinsnede “form follows function” maar op het web is “form follows content” een minstens zo belangrijk uitgangspunt. Content wordt weer King!

Aan de hand van een helder uiteengezet proces van planning, analyse, creatie en management, geeft Karen handvatten om dit niet langer te laten gebeuren.

Karen’s presentatie laat zich (uiteraard) prima lezen:

Jeff Patton – Real-World Agile User Experience Design

De sessie die ik natuurlijk niet wilde missen was die van Jeff Patton (foto) over de rol van “UX people” in Agile Development. Dit verhaal, dat nogal op de Amerikaanse praktijk gebaseerde verhaal is, bevatte veel scherpe inzichten, tips en technieken.

Jeff brengt een groot aantal interessante proces-quotes, waaronder:

• Process is a placebo. Quality is not about following the rules. It is about caring for the end result.
• Companies with documented methodologies tend to be less successful (Jared Spool).
• Processes are like haircuts. Trying somebody else’s rarely works.
• The biggest danger of following a process is falling asleep at the process wheel (Jared Spool).

De presentatie, die ik hieronder invoeg, bevat vele highlights. Dit zijn wat mij betreft de belangrijkste:

• User stories, ook hier weer onderwerp van verhitte discussies, uitgewerkt als boundary objects (slide 57)
• Pragmatic Persona’s werken bevrijdend. Je hebt in een project niet altijd de luxe om goede Data Driven Persona’s te ontwikkelen, en deze methode is een goed alternatief. Maak een set persona’s in een dag. (slide 35)
• Story mapping – In een groot project is het lastig om overzicht te houden over alle user stories in de product backlog. Jeff gebruikt hiervoor een techniek die verschillende interacties vastlegt in de tijd, om ze vervolgens uit te werken naar user stories. (Slide 65 e.v.)

Over de basis, de rol van UX ontwerpers in Agile, zijn Jeff en ik het tijdens zijn presentatie nog niet eens. In mijn visie kan UX aan de basis van Agile staan. Jeff zelf suggereert echter een plaats naast het Agile Development team, of aan de zijde van de Product Owner. Toen ik hem echter achteraf aanschoot en mijn visie voorlegde antwoordde hij: “That might work very well”. It does.

(PDF download)

Quotes

Natuurlijk is dit nog maar het topje van de ijsberg van UX London 2010. Om toch wat inzichten uit de andere keynotes and workshops te kunnen meenemen, geef ik nog wat quotes die ik in de verschillende sessies heb opgetekend:

• The interested user needs selling, trial users need teaching, customers need support. (Joshua Porter)
• I like search because it’s so damned hard to design well (Peter Morville)
• At Pixar, art is a team sport (Michael Johnson)
• Google is data driven to the point it’s paralyzing the company (Joshua Porter citeert Doug Bowman in zijn talk over lokale optimalisatie)
• Everyone has a story. When people talk about what they know and do well, they’re always interesting (Liz Danzico citeert Malcom Gladwell in een workshop over interviewen)

Conclusie

Uit de verschillende keynotes en workshops blijkt: als er één gegeven gemeengoed is geworden in de “UX community”, dan is het wel het besef dat we met usability engineering de oorlog uiteindelijk niet zullen winnen. Psychologisch inzicht en creativiteit worden de sleutels tot succes. UX London gaf dit jaar heel veel psychologisch inzicht.

Wat maakt het, dat UX ontwerpers zo dol zijn op modellen? Waarom is het dat iedereen begint te pennen zodra de wereld voor de zoveelste keer opgedeeld wordt in vier kwadranten? Het moet nieuwsgierigheid zijn, en De Missie om De Gebruiker nog beter te begrijpen en te bedienen.

Het is wel bijzonder om te zien dat met name creativiteitstechnieken nog weinig aan bod kwamen. Het bewijs van creativiteit bleef hierdoor vooral in casebesprekingen steken. Volgend jaar?

Al met al was UX London wat mij betreft een groot succes. De kwaliteit van de sessies was heel hoog, de onderwerpen goed gekozen. De komende tijd ga ik veel ervan meenemen in mijn praktijk als interaction director.

Galerij