Kan Google probleemloos nieuws van andere media blijven aggregeren?

Nieuws dat mediabedrijven online brengen, wordt door heel wat andere platforms gekopieerd of geaggregeerd. En vaak verdienen die platforms daar ook nog eens geld mee. “Het is alsof je je vriend uitnodigt voor een lunch en die vriend vervolgens doodleuk alles opeet,” zegt Nigel Baker van persagentschap AP. Dé grote vraag tijdens een panelgesprek op DNA 2009 over content aggregatie: Is die situatie houdbaar?

Wetgeving

Margaret Boribon is bekend en berucht. Met haar organisatie CopiePresse heeft ze ervoor gezorgd dat Google werd veroordeeld en dat nieuws van de Frantalige krant Le Soir niet langer op Google News mag verschijnen. “Ik ben niet tegen aggregatie,” vertelt ze. “Op voorwaarde dat aggregatoren rekening houden met regels en met de nieuwsproducenten. En dat deed Google niet. De Europese wetgeving is volledig op ‘opt-in’ gebaseerd, maar wij hebben moeten ijveren voor een ‘opt-out’, want we waren al ‘in’ Google. Dat kan niet.”

Nigel Baker merkt op: “We zijn bij AP al jarenlang content aggregator, door informatie binnen te halen en het vervolgens tegen betaling weer te verspreiden. Maar wij spraken op voorhand af zodat alle partijen precies weten waar ze aan toe zijn. Ze hebben dus op elk moment de controle. In het geval van Google News en andere aggregatoren zijn mediabedrijven die controle volledig kwijt.”
En daar wringt nu net het schoentje: Er is een heel nieuw media-tijperk aangebroken. Een tijdperk waarbij de regels nog niet (volledig) vastliggen of in elk geval niet efficiënt genoeg worden toegepast. Zoals in het publiek werd gezegd: “Het is belangrijk zo snel mogelijk regels vast te leggen. Daarna kies je of je je eraan houdt of niet.”

Business models

En dan is er ook de andere kant van het verhaal: Waar is het geld? Mediabedrijven zouden wellicht niet zo’n probleem maken van content aggregatoren als ze er zelf financieel voldoende uithalen. Dat merkt ook panellid Matteo Berlucchi van LiveStation op. “Mediabedrijven moeten gewoon op zoek naar een goed business model. Ik vergelijk het graag met de muziekindustrie. Jaren geleden was het daar ook allemaal kommer en kwel. Maar toen vond iTunes een opening, door mensen een klein bedrag te laten betalen voor een song. De trein was vertrokken.”

Voor Jeroen Verkroost van MSN is het antwoord duidelijk: “Content producenten en aggregatoren moeten samenwerken, en voor een shared business model gaan. MSN heeft in België bijvoorbeeld een deal met LeSoir gesloten voor voetbaluitslagen.” Waarom zo’n samenwerking slaagt: “MSN heeft fundamenteel een ander doel voor ogen dan mediabedrijven. Wij nemen het zogeheten ‘ruwe materiaal’ van de content producenten en gebruiken het vervolgens om discussies in onze communities mee uit te lokken.”

Matteo Berlucchi ziet een “fremium model”: enerzijds op je nieuwsplatform low profile informatie gratis aanbieden, met advertentieruimte. Anderzijds ‘indepth’ inhoud betalend maken. Vraag is daarbij welke inhoud welke waarde heeft en ook of het publiek voor die indepth inhoud zal willen betalen. “Jaren geleden zijn we begonnen met nieuws gratis aan te bieden op het internet,” merkt Boribon op. “Een cruciale fout als je het mij vraagt, maar we kunnen niet terug.”

Werk aan de winkel

Wat mij betreft twee belangrijke conclusies uit het panelgesprek.

Ten eerste is er dringend behoefte aan een duidelijke regelgeving rond content aggregatie. En daar moet erg goed over nagedacht worden, want een regelgeving is niet enkel een praktisch iets, maar heeft ook grotere, deontologische gevolgen. Waar de lat leggen, is dus een erg belangrijke vraag.

Ten tweede zijn mediabedrijven nog steeds op zoek naar ‘de iTunes van hun sector’. En zolang die zoektocht duurt, zullen Google en andere aggregatoren de schuld in de schoenen geschoven krijgen van elk probleem of falen. Tenzij er op korte termijn toch een shared business model wordt gevonden, waar beide partijen zich bij kunnen neerleggen.

DNA 2009 (Digital News Affairs) is een conferentie voor en over de media-industrie. Welke uitdagingen staan de mediawereld te wachten in tijden van crisis en in tijden waar technologie alles verandert? Deze vragen worden aangekaart en besproken op DNA2009, in Brussel op 4 en 5 maart 2009.

Dorien Aerts is online communicatie manager bij software bedrijf anaXis. Ze heeft haar eigen blog en startte in 2005 met het citizen journalism project ‘HasseltLokaal‘.