6 belangrijke schrijflessen uit 100x feedback

Feest! Dit is mijn 100ste artikel op Frankwatching. Mijn eerste artikel schreef ik in 2016 en ging over de invloed van je onderwerpregel. Inmiddels zijn we een heleboel feedback van de redactie en reacties van jullie verder. En 900.000 views. Bizar! Bijna een miljoen. Welke inzichten heb ik in de afgelopen jaren met schrijven voor Frankwatching opgedaan?

1. Denk niet na bij wat je opschrijft

In mijn eerste artikelen lees je terug dat ik nadacht over wat ik schreef. Klopt deze zin wel? Is hij niet te lang? Dit woord heb ik toch al gebruikt? En precies daarom leest het niet zo lekker weg. Dat merk ik ook aan het schrijfproces. Ik begin nu gewoon en achteraf kijk ik wel of het klopt. Schuiven of schrappen kan altijd nog. Los van dat het mijn teksten beter maakt, er zit meer ritme in, wordt ook het schrijfproces leuker. Vroeger zat ik nog weleens vast in mijn eigen hoofd. Nu is het vingers op het toetsenbord en gaan.

2. Kies een kant

Ik vond het toen ik net begon met schrijven voor Frankwatching spannend om mijn mening in een tekst te verwerken. Ik wilde alle kanten goed belichten. En de conclusie? Die liet ik graag aan de lezer over. Ik kreeg het Spaans benauwd als iemand reageerde dat hij of zij het niet met me eens was. Eigenlijk wilde ik dan het liefst de tekst aanpassen. Iedereen tevreden houden. Dan blijft je tekst best nietszeggend.

Nu wil ik juist dat lezers iets van mijn artikelen vinden. Er iets bij voelen. Dat kan blijdschap zijn, maar ook irritatie. Je bent het met me eens of niet. Allebei prima, maar het midden? Daar probeer ik van weg te blijven.

3. Schrijven is schrappen

Ik gebruik graag veel woorden voor wat ik wil zeggen. Een tekstkous (oké, flauw). Dat zal ik altijd blijven doen, maar ik ben me er nu wel bewust van. Ik lees mijn artikelen heel kritisch door en scan op overbodige woorden. In 99% van de gevallen zijn niet alle woorden in een zin nodig. Ik schrap wat af. Dat maakt mijn teksten krachtiger. De onderstaande zinnen komen uit het artikel ‘Je blog in optima forma? Deze checklist helpt je‘.

‘Je blog is eigenlijk net als een auto. Soms is het tijd voor een onderhoudsbeurt! Een blogbeurt dus. Om eens goed te checken of alles er nog goed bijstaat.’

Dit zou ik nu niet meer zo schrijven. Als ik mijn schrap-toverstaf gebruik, dan wordt het nu:

‘Je blog is net een auto en vraagt om regelmatig onderhoud. Zo zorg je dat je blijft doorkarren en ben je problemen voor.’

4. Kies onderwerpen die je boeiend vindt

Als ik heel eerlijk ben, dan heb ik best wel een aantal artikelen geschreven over onderwerpen die ik eigenlijk niet heel boeiend vond/vind. Dat is niet erg, maar dat lees je wel terug. Hoe dan? Er ontbreekt letterlijk enthousiasme. Het voelt afgeraffeld. Dat zie je aan korte zinnen en conclusies die ik nu best kort door de bocht vind.

Je kunt natuurlijk niet altijd kiezen over welk onderwerp je schrijft, maar bij Frankwatching wel. Het waren artikelen waarvan ik dacht dat het onderwerp belangrijk was om over te schrijven of dat het ‘in’ was en het goed gelezen zou worden. Het artikel over hoe je een festival-mindset omzet in prikkelende artikelen is daar zo’n voorbeeld van. Iets schrijven over een onderwerp waar ik weinig van vind? Dat zou ik niet snel meer doen.

5. Recenseren is een vak apart

Ik heb inmiddels heel wat boeken gelezen en gerecenseerd voor Frankwatching. Ik weet nog dat de eerste die ik schreef werd afgewezen. De redactie verzocht me vriendelijk om nog eens te kijken naar de recensies die al online stonden. Auw. Ik bakte er niets van en vond na één recensie dat deze sport niet voor mij was. Niets bleek minder waar. Na flink wat oefenen heb ik het recenseren onder de knie en doe ik het ook graag. Er zijn zoveel niches. Je bent niet in één keer goed in alles. Je moet oefenen en soms ook accepteren dat iets niet bij je past.

Wel leuk om te zien trouwens, dit was mijn eerste recensie: Stap voor stap richting de implementatie van sociale technologie en dit de laatste: 5 yogawijsheden voor welzijn op de werkvloer. Ik zie zelf een wereld van verschil.

6. Heb lef

Hier kan ook staan: wees niet bang voor afwijzing of onderschat jezelf niet. Het indienen van mijn eerste blog bij Frankwatching vond ik doodeng. Waarom zouden ze in hemelsnaam een stuk van zo’n onervaren persoon plaatsen? Wat weet ik nou? Je hebt een beetje lef nodig om te groeien. De afgelopen jaren heb ik dat verschillende keren gemerkt bij Frankwatching.

Zo wilde ik graag meer interviewen. Daar kwam de serie professional talk uit. Ik interviewde o.a. de creative director van Flow over hoe het zoveel meer werd dan een succesvol magazine. Ook sprak ik met de directeur van Tikkie over hoe je 5 miljoen gebruikers tevreden houdt. Heel leuk en leerzaam, maar de serie deed niet wat we hadden gehoopt qua views. Balen en weer door. Mijn laatste lefpotje leegde ik bij de Frankwatching Academy. In oktober geef ik mijn eerste online cursus: overtuigend interviewen.

Het is goed om je te realiseren waar je vandaan bent gekomen en wat je al hebt geleerd. Ik ben van het vooruit kijken, maar af en toe een blik achterom werpen kan veel opleveren. Wanneer heb jij dat voor het laatst gedaan? En ik zeg: op naar de volgende 100!