Tegenslag? Skip deze ‘inspirational quotes’ alsjeblieft voor altijd
Kijk, als jij druk en enthousiast bezig bent met het laten groeien van je business gaat dat gepaard met tegenslag. DUH!
Ik zeg niets geks toch? Het blijft na een blog stil. Volgende maand is de agenda nog eigenlijk leeg (hoe dan!). Je loert op LinkedIn en daar zie je iemand die altijd sowieso 70 likes heeft en jij bent al blij met 8 en dat roept dan weer een heel scala aan ingewikkelde gevoelens op. Jaloezie en dat je je daar dan weer voor schaamt.
Maar je wil door, hoe dan ook, je gelooft gewoon in je plan. Of: je weet dat je plan klopt, ijzersterk is, dus: doorrrrrr…
En dan zoek je natuurlijk naar inspiratie. Om de moed erin te houden. Om van de vermaledijde onzekerheid af te komen. Om niet te verzanden in eindeloos scrollen door Instagram en het schoonmaken van de douche!
En als je dan niet oppast, beland je zomaar in het drijfzand van de inspirational quotes. Inspirational quotes, ja. Kwaaier kun je me niet krijgen.
Wat een totale waanzin. Wat een domheid. Ik leg je in deze blog uit welke je vanaf nu kan negeren en hoe je – in mijn immer bescheiden mening – misschien wel omgaat met teleurstelling en tegenslag. Met een paar kekke inspirational quotes natuurlijk.
Goed. De eerste. De ziekste van allemaal.
“If you can dream it, you can achieve it”
Wat?! Hallo, ding dong? Bent u er nog.
If you can dream it, you can achieve it? Sinds wanneer?
Als dat zo was had ik de laatste maanden een stuk meer lijfelijk contact en romantische liefde in mijn leven gehad. Croissantjes, rozenblaadjes, samen Thaise curry eten, eindeloos kletsen en lachen: dat dus.
Als dat zo was dan verdiende ik per maand sowieso 15 duizend euro, ach, waarom ook niet 80 duizend! Ik had een leuk pand van 176 vierkante meter op de Prinsengracht, met een vet luxe badkamer, met een losstaand ovaal bad en met veel goud en hout en donkerblauwe handdoeken. Als dat zo was had ik een leuke auto. Ik ben niet zo goed met auto’s, maar ik vind die Kever wel tof. Doe mij er twee. En een Van Moof-fiets, had ik ook. Dure olijfolie. Een fles van 45 euro! Een huisje aan de kust bij Bergen, met een SMEG-koelkast. Extra grote hagelslag! Dat ook! Een Bora-kooksysteem!
Wat maakt mij zo kwaad aan deze quote?
De positiefdenken-gestapo
Omdat het van de misleidende positiefdenken-gestapo is. Je moet positief denken over jezelf en de toekomst en je kansen ‘en dan komt alles goed’. En ja, zeggen ze er dan snel achteraan: je moet natuurlijk ook wel wat doen.
En weet je: dat is gewoon niet waar. Zo maakbaar is het leven niet.
Laat ik het één keer heel duidelijk zeggen, gewoon feitelijk hoe het is, dan kun je daarna geloven wat je wil geloven: er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat een positieve gedachte iets doet in de fysieke wereld. Het hele verhaal van de Law Of Attraction met vibraties en energie houdt geen enkele stand in de wereld van goed onderzoek. Anders gezegd: het is gewoon bullshit.
Zijn er mensen die machtig succesvol werden nadat ze heel positief gingen denken? Ja! Tuurlijk! Zijn er mensen die met hun Fiat Punto met 80 kilometer per uur tegen een boom aan reden nadat ze heel positief dachten? Ja! Ook. Is het heel normaal om chagrijnig te worden bij tegenslag? Is het heel normaal om heel positief te denken nadat je succes had? In plaats van andersom?
Ondragelijke verantwoordelijkheid
Mijn grote probleem met dit ‘je moet een positieve mindset hebben’-gelul is dat het mensen een ondragelijke verantwoordelijkheid geeft. Er lopen heel veel best wanhopige mensen rond. Het leven maakt ons soms gek. En op de een of andere manier denk ik in deze dan vooral aan jonge vrouwen van tegen de 30 die uitgeput raken van alle verwachtingen die ze van zichzelf en het leven hebben.
En die lieverds gaan dan heel positief te denken, met de kiezen op elkaar en ze zijn schor van de affirmaties zeggen. Affirmaties: positieve zinnen zeggen. ‘Ik ben een leuk mens ook al heeft niemand behalve mijn moeder en die ene ex mijn blog een like gegeven.’ Affirmaties, zoals Oliver Burkeman in het boek Antidote: Happiness For People Who Can’t Stand Positive Thinking het mooi omschrijft: ‘de energieke, zelfgenoegzame aanmoedigingen waarmee je je stemming zou kunnen opkrikken door voortdurend te herhalen hoe goed je bent.’
In dat zelfde boek wordt een onderzoek van Joanne Wood aangehaald waaruit blijkt dat die zelf-affirmaties helemaal niet zo goed werken: googel Joanne Wood en ‘affirmations’.
Ik ken het, hoor. De hele dag niet negatief mogen denken. En we doen ‘t ook allemaal: ‘Nee! Zo moet ik niet denken!’ Maar ‘t is doodvermoeiend om zo druk te zijn met al die gedachten.
En als er dan toch tegenslag komt, en dat komt er, hoe dan ook, want zo gaat het, dan gaan deze lieve mensen zich helemaal naar voelen: ik dacht niet positief genoeg! Het komt door mij! Ik moet nog meer affirmaties tegen de spiegel zeggen.
Terwijl de kans dat het mislukte om iets anders dan het zogenaamde ‘negatieve denken’ heel groot is. Als je bijvoorbeeld een blog de wereld in knalt en ‘t werkt niet, kan dat zijn omdat je nog niet zoveel ervaring hebt. Omdat je de vaardigheden niet hebt.
Je hebt niet veel invloed
Daarbij is mijn grote bezwaar tegen de positiviteitsgoeroe’s: zij stellen dat je veel invloed hebt op wat je denkt en voelt en dat is niet zo.
Gedachten, die komen en gaan weer. Ga vijf minuten op de bank zitten en concentreer je op je ademhaling. Binnen 30 seconden is daar de eerste gedachte. Hou je niet tegen. Ken je het verhaal van de roze olifant? Denk 5 minuten niet aan een roze olifant. Hou je niet tegen.
Als je werkt aan de zichtbaarheid van je business, ga je het toneel op. Jezelf laten zien roept bij vrijwel iedereen een heel scala aan gevoelens van onzekerheid en angst op. Die hoeven helemaal niet weg en dan hoef je niet als een malle positief te gaan denken!
Een mooi voorbeeld uit het boek The Happiness Trap van Russ Harris: stel je hebt een pistool op je gericht. En degene die die gun op je richt zegt: als ik zie dat je bang bent dan schiet ik. Ga je je dan minder bang voelen? Nee. Totaal niet. Je kunt met heel veel discipline misschien je angst proberen te verbergen, maar het is natuurlijk niet zo dat je gevoel van angst ineens weg is.
Hetzelfde geldt bij die ene eerste date: dat je zenuwachtig bent, zwetende handpalmen – is gewoon heel normaal. Het feit dat je dan heel positief gaat zitten denken heeft lang niet zoveel invloed op de date als je denkt. Stel dat die mafketel van Feyenoord houdt? Tsja, daar ga je met je positief denken.
Goed. Nog een dwaze quote:
“If it doesn’t kill you, it makes you stronger”
Om te kotsen.
Wie gaat dit even zeggen tegen de ouders van de twee jonge meiden die omkwamen bij een woningbrand? Stuur jij een kaartje: ‘If it doesn’t kill you, it makes you stronger!’
Ik vroeg wat: wie gaat dit even zeggen? Doe dan! Hup. Aanbellen en zeg het in hun gezicht.
Als je met je business een teleurstelling hebt kan dat enorm klote zijn. Goed balen is dan totaal normaal! (en check wel even of je verwachtingen niet veel te hoog liggen. It takes two to tango, ik weet waar ik het over heb. Altijd als de bel gaat denk ik dat het Carice van Houten is.)
“Out of your comfort zone is where the magic happens”
Ik denk eigenlijk dat in je comfortzone de magic happens. Dat je vooral die dingen moet blijven doen en eindeloos moet herhalen waar je goed in bent. Dat je uiteindelijk het beste streeft naar beheersing en dat je subliem wordt. Zoals Janine Jansen blind het Vioolconcert van Tchaikovsky speelt en ook nog op een grandioze manier.
Ja, oké, oké: soms moet je dingen doen die je spannend vindt. De eerste keer dat je een blog stuurt naar een een groot platform is natuurlijk spannend! De eerste keer dat je een video maakt voelt spannend. Tuurlijk. Maar in je comfortzone, daar waar jij de vaardigheden op een hoog niveau in de vingers hebt, daar happens the magic.
“Wees gewoon jezelf”
Lastig. Ik ken heel wat eikels die niet gewoon zichzelf moeten zijn. Die gast die een goede vriendin al weken ‘s nachts uit bed belt. Staat die zak weer voor de deur. Rot op. Hou eens op met jezelf zijn.
En ook in het groot maken van je een eigen bedrijf is authenticiteit geen garantie voor succes.
Een jaar geleden kreeg ik een tip die ik wel tof vond: deel regelmatig je dankbaarheid!
Dus ik maakte voor LinkedIn een update over de dankbaarheid die ik ervaar over het contact met mijn vader. Daar is geen woord van verzonnen: ik heb sinds 6 jaar een leuk contact met mijn vader waar we gewoon fijne gesprekken hebben zonder dat er een rare spanning hangt. Dat was eerder ondenkbaar!
Wat denk je? Doorslaand succes? Er reageerden uiteindelijk 3 mensen. Terwijl ik het plaatste met het idee: nu heb ik ze! Nu gaan ze huilen! Nu zijn ze geroerd die 1943 connecties. Eigenlijk, bedenk ik me nu, dacht ik heel positief: ik dacht… Dit wordt een hit en dit levert me – ‘wat ben je toch een ontroerend mooi mens, Johan’ – duizenden euro’s aan nieuwe omzet op.
Een heel goede reden om het ‘dichtbij jezelf’ te zoeken is omdat het daar waarschijnlijk het meeste voldoening geeft. Omdat het daar kans heeft dat mensen voelen: hé, dit is echt en eigen.
Maar een garantie voor succes is het niet. Uitdrukking die vaak gebruikt wordt: ‘Be yourself, everyone else is taken.’ Laura Belgray merkte daarover scherp op: en dat dan iedereen die quote deelt.
Wat en hoe dan wel?
Omgaan met tegenslag en ingewikkelde gevoelens als schaamte of angst om jezelf te laten zien tijdens dat vermaledijde ondernemen?
Ik denk dus dat we niet zoveel controle hebben over wat we denken en voelen.
En wel op onze acties. Kom dus vooral in actie.
De inspirational quote die ik daarbij ‘t coolst vind en wél zelf verzonnen:
“Voel de angst en hupsakee!”
Je kent deze misschien beter in de Engelse versie:
Feel the fear and do it anyway.
Ik maak een grapje. Het is een heel veelgebruikte quote en toch vraag ik je om ‘m even opnieuw tot je door te laten dringen.
Je voelt de angst om die blog te plaatsen, die video te maken… En je doet het toch. Je hoorde niets van die ene connectie, je weet niet of je nog eens moet mailen en… Je doet het toch. Je merkt dat het business-idee dat je hebt toch gewoon niet bij je past, je wil ‘t veranderen, je schaamt je voor deze vergissing en je doet het toch: een nieuw business-idee.
Angst kent verschillende gezichten. Het kan dus ook zijn dat je denkt ‘Nee, ik ben niet bang, bang ben ik voor een inbreker! Nee, ik heb gewoon niet zoveel zin. Ik moet eerst even stofzuigen! En 5 biertjes drinken!’
Ik las een boeiend boek van Russ Harris: The Confidence Gap. Sowieso is hij degene die mij aan ‘t denken heeft gezet over die gedachten en gevoelens en dat je die beter maar kan laten voor wat ze zijn en toch doorgaan.
De mythe – onder andere van positiefdenken-gestapo (stukje framing naar de mensen toe, heerlijk!) – is dat je je eerst goed moet voelen, dat je positief moet zijn, dat je ‘in je kracht moet staan’ om tot actie te komen.
En het werkt, zo zegt Russ Harris, misschien wel net andersom.
Je gaat gewoon aan de slag. Je gaat dat communicatieplannetje maken. Je begint te brainstormen over een goed blogidee. En dan krijg je een idee, en daarna het tweede. En dan groei je in je idee. En dan merk je: hé! Best tof dit!
En ondertussen – dit is bijna een garantie – gaan er allemaal gedachten door je heen:
‘Wie denk ik verdorie dat ik ben dat ik een eigen bedrijf wil?’
‘Hier zit geen hond op te wachten!’
‘Dit is te moeilijk!’
En die gedachten die mag je allemaal denken. Het wordt pas een probleem als je ze gelooft en je vervolgens stopt, of vanuit paniek slechte content gaat plaatsen, of – zoals ik wel eens heb – boos wordt op dat mensen niet reageren.
Je hoeft je dus, nogmaals, niet goed te voelen om aan de slag te gaan.
Marie Forleo, de Amerikaanse businesscoach, zei het zo:
“Start before you are ready”
Nog een quote die ik prachtig vind en je kan helpen om je eigen eigenwijze pad te volgen:
If you want to achieve anything of value in this world, accept the idea that not everyone is going to like you. – Simon Sinek.
Misschien dat ik Sinek hier parafraseer, maar ik vind ‘m tof. Dat is wat ik mezelf en jou gun. Je eigen weg volgen.
Accepteren dat niet iedereen je leuk gaat vinden, en ook accepteren dat dat heel ongemakkelijk kan voelen. En dan toch gewoon doorgaan.