Filter
ChatGPT Auschwitz-kerstballen & Hitler in reclames, waarom?
Column – Een muismat, kerstornamenten en flessenopeners met daarop afbeeldingen van Auschwitz werden te koop aangeboden op Amazon en bij Bol.com. Mijn eerste reactie is zoals die van velen, wie bedenkt in hemelsnaam zoiets? Waarom zou ik een poster met de tekst ‘Arbeit macht frei’ boven mijn bank willen hangen? Welke huisstijl zou ik daarmee uit willen stralen?
Toch is er een fabrikant die de opdracht heeft gekregen om die spullen te maken. Of misschien heeft hij het zelf bedacht? In die fabriek zijn duizenden muismatten met ‘Massacre Auschwitz Birkenau Jewish Death’ geproduceerd. Daar heeft iemand goedkeuring voor gegeven.
Is er behoefte aan merchandise van een concentratiekamp?
Als marketeer vraag ik me af of dit vraag-gedreven of aanbod-gedreven is? Moet ik me daar een marktonderzoeker voorstellen die zich door de droge statistieken worstelt en opeens de wens aantreft voor merchandise met daarop beelden van het beroemde concentratiekamp? Of komt er op een dag een vertegenwoordiger met een koffer vol monsters van Auschwitz-prullaria en denkt de inkoper: “Ja, een concentratiekamp! Dat daar nog niemand op is gekomen.”?
Deze voorbeelden lijken mij sterk, zou het “algoritme-verhaal” dan toch waar zijn? Ik kan het bijna niet geloven, maar er is een bedrijf dat afbeeldingen automatisch laat selecteren door een ‘bepaald’ (wat dat ook mogen zijn) systeem en dat werkt met algoritmes. Daar zit geen mens achter. Het is daardoor altijd spannend welke locatie op de producten zal worden afgedrukt. Nu is dat Auschwitz, maar de volgende keer kan het zo maar Volendam zijn.
Hitler in reclames
Een aantal jaar geleden was de opmars van Hitler in reclame gesprek van de dag. Reclamemakers vonden dat een grapje met Hitler moest kunnen, net zoals komieken dat doen. Maar Hitler opvoeren in een reclame om een product aan de man brengen is niet één maar twee bruggen te ver. Je bent reclamemaker, geen komiek.
Die boodschap is in Taiwan nooit aangekomen. Daar werden een aantal jaren geleden kachels verkocht met een beeltenis van Hitler erbij. Hitler is Duits en Duits is degelijk, had het marktonderzoek uitgewezen. De gevoeligheid die wij hebben met Hitler, kennen de Taiwanezen helemaal niet. Zo werden ook slippers en motorhelmen aangeprezen met hakenkruizen. Dat gebeurt overigens niet alleen in Taiwan.
Hitlerwijn
Op onze terugreis na een vakantie in Italië stopten we net voor de grens met Oostenrijk nog even om te tanken. Met mijn man liep ik het tankstation in om af te rekenen. In een hoekje achterin de zaak troffen we een schap vol met Hitler- en Mussoliniwijn en andere nazi-parafernalia aan. Eerst keken we elkaar geschokt aan. “Dit is wel een beetje gek”, zei mijn man toen. We konden er niet over uit dat zoiets daar gewoon in de schappen stond. We voelden ons lichtelijk opgelaten. Vervolgens hebben we wel een fles gekocht voor een vriend die de grap gegarandeerd kon waarderen. Maar waar trek je nou de grens?
Komieken die grappen maken over de Tweede Wereldoorlog, dat moet kunnen. Een gebbetje in de persoonlijke sfeer met een fles Hitlerwijn? Prima, maar het moet wel leuk blijven. ‘Sieg heil’ roepen op de televisie omdat je oud-collega zo lekker Duits praat? Niet doen. Kerstballen van Auschwitz? Daar hoeven we niet over te praten. Reclame met een bijrol van Hitler? Daar lijkt het mij nog een jaar of honderd te vroeg voor.
Over de auteur
