Gaat blockchain de publishing sector radicaal veranderen?

De uitgeefsector, goed voor 26 miljard dollar omzet in 2018, is druk bezig met zichzelf opnieuw uitvinden. Net zoals verschillende andere industrieën. Dit komt door de waanzinnige impact van de digitale- en internetrevolutie. De ouderwetse creatie-, distributie- en verdienmodellen werken niet meer. Blockchaintechnologie kan de uitgeefsector op verschillende manieren helpen bij het nemen van de volgende quantum leaps.

Verschillende grote bedrijven, zoals The New York Times, zijn al druk bezig met de implementatie van blockchain. Ook schieten de startups uit de grond. Recent sprak ik voor IAB Nederland, de Nederlandse branchevereniging voor digitale marketing, bij de Telegraaf Media Groep over de impact van blockchain. Daar haalde ik de volgende zaken aan.

Een eerlijke vergoeding voor de maker

Sommige schrijvers van boeken verdienen miljoenen euro’s met hun werk. Denk bijvoorbeeld aan de schrijfster van Harry Potter (55 miljoen dollar). Maar dit soort auteurs zijn in de minderheid. Een verkocht boek levert ze vaak tussen de vijftig cent en twee euro op. En gemiddeld verkopen ze 3000 exemplaren van één boek.

Bekende DJ’s als Armin van Buuren daargelaten, waar je vroeger als artiest binnenliep met de verkoop van albums, betaalt Spotify-artiesten tussen de 0.006 en 0.0084 dollar per stream. Voor een modaal inkomen moeten mensen jouw nummer zes miljoen keer beluisteren op jaarbasis.

Hoewel platformen als Amazon KDP en Spotify de sector een boost gaven qua opbrengst, blijft het grootste gedeelte van de opbrengst achter bij de vele tussenpersonen in de keten. Zo komt er maar een klein deel terecht bij de oorspronkelijke maker.

Blockchain-startups

Er zijn verschillende blockchain-startups die dit willen aanpakken. Zij willen contentmakers enerzijds een eerlijkere beloning geven voor hun werk. Anderzijds willen ze het makkelijker maken om contentgebruikers in contact te brengen met de makers.

Een mooi voorbeeld hiervan is Publica. Dit bedrijf stelt schrijvers in staat om boeken te crowdfunden. Consumenten krijgen tokens in ruil voor de investering. Daarmee kunnen ze een kopie van het boek krijgen. Het Chinese WeiFund doet dit voor alle soorten media en faciliteerde de campagne voor de film BRAID al succesvol. Steemit, de tegenhanger van het populaire blogmedium Medium, doet dit voor blogschrijvers.

De academische wereld

Academici zijn eigenlijk één van de weinige contentmakers die dit niet voor een financiële beloning doen. Dat is best raar, want in hun werk zit ontzettend veel tijd en moeite. Het systeem zit dan ook vreemd in elkaar. Als je niet in een bekende database als JSTOR of Wiley staat, hoor je er niet bij en kunt je een mooie academische carrière vergeten. En dat terwijl deze platformen geen enkele euro van de honderden miljoenen die ze verdienen, uitkeren aan de makers.

Oud CERN- en NASA-medewerkers zetten hiervoor de startup Orvium op. Dit zet enerzijds het peerreview-proces overzichtelijk op de blockchain, en anderzijds betaalt het academici voor hun werk. Startup Pluto focust zich enkel op de vergoeding.

Gaat blockchain alle tussenschakels verwijderen? Nee. Er zitten altijd nog partijen zoals marketing tussen, maar makers krijgen een eerlijkere vergoeding.

Wie is de maker eigenlijk?

Er is waanzinnig veel gratis content beschikbaar. En elke minuut komt er weer ontzettend veel content bij. Daardoor is het vrijwel onmogelijk om te zien aan wie voor welke content betaald moet worden. De veel bediscussieerde nieuwe Europese Artikel 13-wet is een eerste stap in de goede richting van een betere licensering van content en het voorkomen van misbruik ervan. Dit is dus ook een stap richting een betere betaling van content. Technologisch gezien zitten er nog veel haken en ogen aan.

Transparanter en efficiënter

Blockchain kan dit geheel een stuk transparanter, eerlijker, duurzamer en efficiënter maken. De organisatie Editions at Play zette als voorbeeld voor dit proces het boek A Universe Explodes op de blockchain. Ze willen daarmee laten zien hoe het werkt. Daarnaast zijn er verschillende startups die al werkende oplossingen aanbieden. Mediachain heeft bijvoorbeeld een oplossing die de metadata van muziek veilig opslaat en aanbiedt.

Recentelijk kocht Spotify dit. De dienst kwam onder vuur te liggen door niet betaalde royalties, wat volgens onderzoek komt doordat 25% van de gestreamde muziek geen licentie heeft. Grammy-winnend artiest Imogen Heap zette ook zo’n soort oplossing op de markt, genaamd Mycelia.

Databases voor teksten, films, series & kunstwerken

Met Civil kunnen lezers journalisten direct betalen. Op die manier zijn journalisten niet meer afhankelijk van grote mediakanalen. Ook voor amateurschrijvers zijn er verschillende oplossingen beschikbaar, zoals het populaire Po.et. Dit bedrijf heeft een decentrale database waar auteurs hun content in op kunnen slaan. Je kunt er ook inzichtelijk maken wie jouw content gebruikt, al is het maar één zin.

Po.et biedt een WordPress-plugin aan. Daarmee kun je een gepubliceerd blog direct in de database van de startup zetten. Het Nederlandse bedrijf Fintage House heeft net zo’n oplossing voor films en series. Artlery doet dit voor kunstwerken.

Het einde van fake news?

Dagelijks komt het voorbij: fake news. Op alle mogelijke kanalen en in de meest ingenieuze vormen die het heel echt doen lijken. MIT kwam in onderzoek tot de ontdekking dat we fake news 70% sneller op Twitter delen dan echte artikelen.

Een groeiend probleem

We kunnen blockchain inzetten om het gebruik van wisdom of the crowd tegen te gaan. Er zijn dan ook verschillende startups die tokens geven in ruil voor het maken van echte content. Gebruikers valideren deze content.

Startups Trive en DIRT bouwden bijvoorbeeld een systeem dat fact-checkers beloont. PUBLIQ werkt met de echtheid-score van lezers, net als Civil. Maar niet alleen startups zijn druk bezig met het vinden van oplossingen voor dit alsmaar groeiende probleem. De Europese Commissie maakte het inmiddels ook één van haar speerpunten.

Clickfraud

Fraude met digitale advertenties (clickfraud) kost bedrijven wereldwijd bijna zeven miljard dollar per jaar. Dit groeit momenteel met 50% per jaar. Eén van elke drie aan advertenties uitgegeven dollar is frauduleus. En de World Federation of Advertisers (WFA) verwacht dat de totale kosten in 2025 groeien tot vijftig miljard dollar.

Bedrijven zetten bots op de de meest vernuftige manieren in om het aantal clicks en views omhoog te krijgen. Dit is inmiddels goed voor 48% van het websitebezoek. Het gaat zelfs zo ver dat bots bijvoorbeeld online configuratoren van auto’s als BMW (waarvoor je euro’s per configuratie betaalt) nep invullen.

Ad-fraude tegengaan

Dit is een ontzettend groot probleem voor adverteerders en uitgevers. Momenteel werken bedrijven er op verschillende manieren met behulp van blockchain aan om dit tegen te gaan. Deze bedrijven zijn vooral bezig met het bouwen van platformen die de authenticiteit van de impressies verifiëren, maar ook relaties in kaart brengen tussen adverteerders, uitgevers en consumenten.

IBM is op dit moment samen met Salon bezig met het project AdLedger. Dit is een pilot om een gedeelde ledger aan te bieden voor het transparant en inzichtelijk maken van clicks voor zowel adverteerders als uitgevers. Ook Amino Payments biedt een dergelijke oplossing, die daarnaast helpt met het optimaler inzetten van advertenties. AdEx gaat nog een stap verder met ‘advertentie-veilingen’ op de blockchain.

Samen makkelijker content maken

Blockchain inzetten is niet alleen op commercieel vlak interessant. Het kan ook samenwerkingen met betrekking tot contentcreatie een stuk efficiënter maken. Als je een goed product wil maken, zijn er vaak verschillende experts nodig om de content te maken, bewerken, designen en om het op de markt te brengen. Dergelijke processen zijn vanwege de kosten eigenlijk alleen mogelijk voor grote bedrijven.

Door het decentrale karakter van de blockchaintechnologie is dit nu ook mogelijk voor kleinere partijen. Eén van de eigenschappen van blockchain is dat niemand de opgeslagen data kan aanpassen. Dit voorkomt fraude. Blockchain maakt bijvoorbeeld de geschiedenis van een document op het gebied van wijzigingen (wat en door wie) volledig transparant.

Blockchain maakt de geschiedenis van documenten volledig transparant.

Eindeloos veel mogelijkheden

Zoals ik in een eerder artikel schreef: de blockchaintechnologie is nog redelijk nieuw en bevindt zich op allerlei vlakken. Nu zit het voornamelijk nog in de experimentele fase. Hoewel veel startups werkende producten al succesvol inzetten, is de impact nog klein. Maar de mogelijkheden zijn eindeloos en ik geloof er dan ook echt in dat de uitgeefsector in de komende vijf jaren geweldig kan profiteren van deze nieuwe technologie.

Heb jij ervaring met de blockchaintechnologie in de uitgeefsector? Hoe gaat dat je af? Deel het met me in een reactie hieronder!