State of The Union op social media: Obama-bingo, memes & missers

De State of the Union was vroeger gewoon een TV-toespraak, maar het is nu een evenement met multimediaal geweld. En daar kun je scoren, maar ook flink op uitglijden. Een blik op het gebruik van sociale media in de Amerikaanse politiek.

SOTU nu social media spektakel

In zijn 6e State of the Union (SOTU) gaf president Obama aan hoe goed het gaat met zijn land. Achter hem zie je vicepresident Biden, die lachend en met grote regelmaat opstaat en applaudisseert, en John Boehner, de Speaker van het Huis van Afgevaardigden, die met een gezicht als een donderwolk het beeld verduistert en slechts af en toe zeer obligaat de handen op elkaar slaat. Sommige mensen hadden een Amerikaanse vlag over hun tv gehangen die het rechtse deel afdekte. De foto rechts laat de reactie zien op Obama’s verhaal op gelijke betaling van vrouwen.

Het is een politiek gebeuren, maar voor de gewone man. De president vertelt hoe het er voor staat in het land, en doet dat op een voor iedereen begrijpelijke manier. Het is drie kwartier entertainment, met heel veel staande ovaties. Maar het publiek kijkt steeds minder tv (van 33,3 miljoen naar 31,7) en leunt zwaarder op de sociale media.

Niet iedereen is een fan: sommigen noemen het “the phoniest load of bullshit among a blizzard of phony bullshit in Washington D.C. You have a bunch of bought politicians cheering their side like high school kids at the homecoming game. You have fake displays of affection and sickening displays of faux patriotism.” Dus hoe kun je dat dan toch leuk maken?

Drinking Games

Talloze Drinking Games werden gelanceerd: 1 borrel als de naam van Snowden valt, een wodka als Poetin ter sprake komt, glas leeg als Syrië, Egypte of Oekraïne worden genoemd. De thema’s zijn voorspelbaar, dus je kunt het gezelschap goed dronken krijgen als je van tevoren de juiste trefwoorden afspreekt. Grap is ook dat de speech al is getest, gelekt en door insiders is besproken, dus die trefwoorden waren al lang bekend.

Ook gebeurtenissen scoren alcoholisch goed: een staande ovatie van de Democraten – proost, ad fundum als 72-jarig lachebekje Mitch McConnell glimlachend in beeld komt, en doordrinken zolang Sheila Jackson Lee (de eerste vrouw die het House Judiciary subcommittee on crime, terrorism, homeland security and investigations leiding geeft sinds de oprichting in 1813) de president omhelst.

Huffington Post stelt voor om ‘Obamacare’ (natuurlijk vermomd als Affordable Care Act, maar slechts terloops genoemd) of het woord ‘free‘ te vieren met een drankje. The Washington Post houdt het tam, en stelt 1 slokje voor als Obama een Europese mogendheid noemt, en 2 als Biden niet lacht als Boehner hem iets in het oor fluistert. DebateDrinking (“deze speech is Obama vs Obama“) vindt dat je het breder moet trekken en zet Facebook en Twitter in, en roept een ieder op om dat ook te doen.

Dus dan is er Twitter

Het leukst zijn de tweets, want die komen ook naar buiten – waar dronkenschap vaak komisch maar meestal niet openbaar is.

Het begon al uren voordat de uitzending begon. Suggesties voor drinking games werden overtroffen door bingospellen, meestal van de kant van de Republikeinen die de wind uit de Democratische zeilen wilden nemen.

Toen Bush zijn zesde SOTU gaf, was Twitter net gelanceerd. Vorig jaar werden iets meer dan 2 miljoen tweets gestuurd over de SOTU, intussen is het een integraal deel ervan geworden. Het aantal tweets ging ruim over vorig jaar heen (2,6 miljoen). Hier zijn ze ge-geomapped.

Tegen het einde van zijn speech zei Obama: “I have no more campaigns to run”, en toen er wat werd gelachen in het publiek maakte hij het af met: “I know because I won both of them”. Meer dan 44.000 tweets over die opmerking. De memes en grappen werden direct gelanceerd, ofwel: “the Twittersphere went berserk”. Dansje met Ellen. Swag.

Pronkstukjes

Toch waren er ook momenten dat beide partijen gingen staan voor een ovatie: bijvoorbeeld toen de president Alan Gross verwelkomde, die 5 jaar in een Cubaanse gevangenis had gezeten. Gross was neergezet in de zogenaamde First Lady’s Box, een soort eregalerij. Het Witte Huis had Gross al eerder de wereld in getweet.

Een paar vooraanstaande politici mochten hun gasten uitnodigen, meestal als politieke statement. Een paar sneue lieden vonden tijd voor kritiek: Republikein Steve King vond dat Ana Zamora, die in 2012 van een presidentieel pardon gebruik kon maken om deportatie te voorkomen, helemaal niet had mogen worden uitgenodigd – wat hem veel kritiek opleverde.

Trivia tweets

Het lichtbruine (“tan”) pak van de president werd door het Witte Huis weer teruggebracht door een tweet met #YesWeTan. En ook over de outfit van Michelle werd getweet, over het (niet) glimlachen van Boehner, en over de knipoog die Obama ergens tussendoor gooide, en de opgetogen reactie van ene Maxine Waters Keystone.

En daar komt de top-meme

De officiële reactie van de Republikeinen kwam van Iowa Senator Joni Ernst, één van de grote winnaars van de 2014 verkiezingen. Daarin werd ze ‘beroemd’ omdat ze aangaf varkens gecastreerd te hebben, en dat ook wel eens te gaan doen met de Democraten. In haar reactie zei ze dat ze vroeger arm was, en maar 1 paar goede schoenen had. Met slecht weer deed haar moeder daar plastic broodzakken om – en daar kwam de mooiste meme. Met reacties, en re-reacties en… zoals dat gaat met memes.

   

Al snel daarna kwam op tafel dat de familie van Ernst bijna een half miljoen dollar had ontvangen aan subsidies. Al eerder werd bekend dat haar vader $200.000 had verdiend met een overheidscontract terwijl Ernst daar de scepter zwaaide – hetgeen illegaal was. Dus dat armoedeverhaal, tja… Het wordt razendsnel ontkracht door de sociale media.

Andere media, andere reacties

Florida congreslid Carlos Curbelo mocht de reactie in het Spaans geven: opvallend genoeg werd daarin wél melding gemaakt van een permanente oplossing van het immigratieprobleem, een onderwerp dat Ernst niet aanraakte. Doelgroepdifferentiatie, heet dat.

Senator Rand Paul, die zich opmaakt voor de presidentsrace in 2016, had zijn eigen verhaal op YouTube. Waar Obama het had over de economische vooruitgang, kwam Paul met een serie waarschuwingen en onheilsboodschappen.

Mitt Romney reageerde met een Facebook post, net als Jeb Bush. Natuurlijk hadden beiden geen goed woord over voor de opsomming van goede cijfers en vooruitgang, net als Boehner, die op Facebook oproept om nou eindelijk eens banen te scheppen.

Missers

Senator Ted Cruz, ook kandidaat voor 2016, wilde ook een video boodschap uitsturen, maar dat lukte niet helemaal. Zijn staf publiceerde per ongeluk een clip waarop hij zijn verhaal begint, maar de mist in gaat en overnieuw begint. Te laat, de clip was al de wereld rond.

Louisiana gouverneur Bobby Jindal ging het schip in met een tweet die een enorme grammaticale blunder bevatte.

De Republikeinen publiceerden ook een gecensureerde versie van de SOTU, hetgeen op veel verontwaardiging stuitte omdat de SOTU een grondwettelijke fenomeen is. En op Facebook wordt er nog even flink op los gelogen over de werkloosheid.

Het thema en de afsluiting

Het centrale thema was ‘turn the page’. Eén pagina die niet kon worden omgeslagen greep terug op de belofte uit zijn speech van 2004, waarin hij de politieke kloof in de VS ontkende, en 2008 toen hij beloofde om die te dichten. “Onze politiek is meer dan ooit verdeeld”, gaf hij dinsdag toe.

En tenslotte: er wordt alvast volop gespeculeerd over 2016. En dan zal het aantal tweets waarschijnlijk nog groter zijn.