Is het ‘nieuwe’ TV-kijken echt wel zo nieuw?
Dat er in het TV-landschap verschuivingen gaande zijn, staat buiten kijf. ‘On demand’-diensten zijn niks nieuws onder de zon, maar nu Netflix in Nederland verkrijgbaar is, kan de toekomst van het televisie kijken ook hier beginnen. Toch? Ik vraag het me af. Is de kijker nu echt meer in control of zijn we nog net zo afhankelijk als met het goude oude lineaire TV-kijken?
Is er sprake van een TV-(r)evolutie?
Het lijkt er op dat TV-kijken niet meer is wat het geweest is; het is een interactieve belevenis geworden. Het wordt dan ook het ‘nieuwe TV-kijken’ genoemd. Waar het TV-programma stopt, gaat de app verder. Second screens moeten programma’s meer toegevoegde waarde geven. En met TV-apps kunnen we al plaatsonafhankelijk naar programma’s kijken op de tablet. De kijker is in charge en stelt zelf zijn TV avond samen. Althans, dat zou je denken. Want hoewel in Nederland het gebruik van ‘uitgesteld tv kijken’ is gestegen, is het lineair kijken gelijk gebleven.
En is dat ‘nieuwe’ TV-kijken wel zo nieuw? Geeft het de kijker echt meer controle? In dit aritkel licht ik toe wat het fenomeen precies inhoudt en wat er zoal speelt op dit gebied.
Wat is het nieuwe TV-kijken?
Simpel gezegd betekent het ‘nieuwe’ TV-kijken dat je, op welk device dan ook, kijkt naar (video)content wanneer het jou uitkomt. Zoals hierboven al is beschreven, is er meer interactiviteit in vorm van apps. In 2011 bestond het ‘nieuwe’ TV-kijken uit een veranderende distributie en het gebruik van second screens. De afgelopen jaren zijn hier ontwikkelingen als on demand, streamen vanaf andere devices en speciale online content bij gekomen.
Er is dus al langere tijd veel mogelijk. Amerika heeft wat betreft het uitzenden van de nieuwste series altijd vooropgelopen. Er worden daar zelfs series gemaakt die alleen op het internet te zien zijn:
Kortom: “We gaan nu modern televisie kijken“. Toch? Nu de online streamingdiensten en video on demand (VOD) steeds populairder worden onder het grotere publiek ontstaat er een buzz rondom het nieuwe TV-kijken. Zeker nu bekend is dat Netflix een zeer goede start heeft gemaakt in Nederland en zelfs al populairder is dan onder andere Pirate Bay.
Schets van de markt
Er zijn verschillende streamingdiensten die het mogelijk maken om af te wijken van het vaste uitzendschema, het moderne TV-kijken pur sang. Hieronder bespreek ik er een aantal.
Streamingdiensten
Het in 2007 geïntroduceerde Netflix, dat ook wel de Spotify van de series wordt genoemd, geeft suggesties op basis van je kijkgedrag. De allernieuwste films hoef je er niet te verwachten, maar je hebt wel keuze uit meer dan duizend films en series (bijna allemaal in HD-kwaliteit). Ook is er een social element aan toegevoegd; zo kun je zien wat je vrienden hebben bekeken.
Voor niks gaat de zon op. Netflix biedt verschillende abonnementen en hoe uitgebreider je abonnement, hoe meer je kunt kijken en hoe groter je keuze aan devices om mee te kijken. Ondanks de veelbelovende status, is er toch al wel wat kritiek. Het aanbod is namelijk niet compleet. Zo houdt de grote Amerikaanse speler HBO bepaalde rechten voor zichzelf, waardoor een serie als Games of Thrones niet beschikbaar is via Netflix.
Neemt niet weg dat deze dienst veel potentie heeft als het gaat om betaald on demand streamen van series en films. Zeker omdat uit onderzoek blijkt dat een blokkade van Pirate Bay geen succes is en men toch gewoon blijft downloaden. Vorige week werd de zaak BREIN – Pirate Bay overigens in Hoger Beroep verder besproken.
WappZapp
Met de Nederlandse app WappZapp blaas je je TV-avond nieuw leven in. De app brengt online video uit verschillende bronnen samen in één overzicht, waardoor je makkelijk nieuwe video’s kunt ontdekken. Er wordt vooral gebruik gemaakt van gratis beschikbaar materiaal. Fijne bijkomstigheid is dat je de app aan je smart TV kunt koppelen, waardoor je programma’s op een groot scherm kunt bekijken.
Sinds vorige maand kun je ook betaalde content bekijken via de app. Je krijgt daarmee de mogelijkheid om te kiezen voor gratis content, waarbij je reclame op de koop toe neemt, of voor een avond ongestoord amusement, waarbij je de reclame als het ware afkoopt. Hierdoor onderscheidt de app zich van een dienst als Netflix. Dat de app potentie heeft, is ook opgemerkt door SanomaVentures, dat onlangs flink investeerde in de app.
Chromecast
In juli is de Chromecast gelanceerd. Deze HDMI-dongel sluit je aan op je TV. Het apparaat maakt vervolgens verbinding met een van je draadloze devices. Daarna kun je content naar je TV streamen. Het mooie hiervan is dat dit allemaal via de cloud gaat en je dus, naast het streamen, ook nog andere dingen kunt doen met je smartphone. En dat allemaal voor 35 dollar.
Klinkt te mooi om waar te zijn, toch? Voor de mensen die gesteld zijn op hun privacy is er wel degelijk een keerzijde: Google kijkt met je mee, weet dus ook welke programma’s je leuk vindt en speelt daar met advertenties en reclame op in. De reclame wordt hierdoor afgestemd op jouw interesses, maar of het daardoor minder storend is?
Het voelt nieuw
We zijn als het gaat om TV kijken nog steeds afhankelijk van wat de grote spelers aanbieden. Aan de andere kant krijgen we wel meer de vrijheid om zelf te bepalen hoeveel en wanneer we iets willen bekijken. In die zin hebben we het gevoel meer controle te hebben over wanneer wat wat en waar bekijken. TV-kijken heeft dankzij alle interactieve ontwikkelingen een nieuwe dimensie gekregen, maar echt heel revolutionair is het niet.
Het is net als met spreken over ‘nieuwe’ media. Kanalen als Twitter, Facebook en Pinterest zijn inmiddels niet meer ‘nieuw’ te noemen. Ze zijn onderdeel geworden van ons sociale leven. De ontwikkelingen die spelen binnen TV-kijken voelen nog heel ‘nieuw’ aan, maar zijn dat niet. Bedrijven als Netflix zijn er al jaren mee bezig.
We zitten nog in een experimenterende fase. Lineair TV-kijken zal naar mijn idee niet zo snel verdwijnen, maar wel verschuiven, een andere positie krijgen. Ik ben heel benieuwd naar de impact van deze verschuivingen en hoe het TV-kijken er in de toekomst uit zal zien. Wat denken jullie?
Foto intro met dank aan Fotolia