Location based: leven in saaie voorspelbaarheid

Mirco Musolesi van de universiteit van Birmingham deed een onderzoek onder 200 smartphone gebruikers, studenten in de buurt van Lausanne. Gedurende 18 maanden werd het gedrag van de doelgroep vastgelegd. De conclusie was dat je met de gegevens van je smartphone heel goed kunt voorspellen waar de eigenaar ervan zich over 24 uur zal bevinden, als je tenminste ook de mobiele data van zijn naasten in het onderzoek betrekt.

Gemiddeld kan het systeem met een precisie van twintig meter je locatie van de volgende dag voorspellen. Als de data van je vrienden er niet bij betrokken worden is de afwijking gemiddeld duizend meter, aanzienlijk minder accuraat dus.

De zwerm van gelijkgestemden

De uitkomsten zijn interessant voor bijvoorbeeld Facebook. Als we zelf al niet vertellen aan Facebook wat we morgen gaan doen, kan het dus vrij precies voorspeld worden aan de hand van ons mobiele gedrag. Het kan interessant zijn voor aanbiedingen, uitverkoopjes, datingsites, et cetera. Honderden verdienmodellen kun je bedenken. Overal waar ik loop komen de op mij gebaseerde aanbiedingen op me af. De bakker weet dat ik morgen langskom en maakt een speciale aanbieding van amandelspeculaasjes, ik rij meteen naar die vrije parkeerplek (dat is ook wachten, op die app die vertelt waar er geen auto staat) en net zoals Madonna vorige week deed in Amsterdam huur ik een bioscoop voor morgenmiddag en ga met bekenden of onbekenden naar een film kijken die bij ons allemaal hoog op het verlanglijstje staat.

Niet de bioscoopuitbater bepaalt het tijdstip en de locatie, de zwerm van gelijkgestemden slaat de maat. Daar waar we bij elkaar in de buurt zijn zal de film vertoond worden. Als Facebook bereid was een miljard dollar te betalen voor een zak mooie hooi als Instagram kunnen de bedenkers van dit mobiel-voorspel-algoritme zich op eeuwige weelde verheugen en zich vast hullen in satijnen mantels met parelmoeren knopen.

Saaie voorspelbaarheid

Wat is er aan de hand met de studenten, vraag ik me intussen af. Nu al is bekend waar ze over 24 uur zullen zijn. Zeker weer in de collegebanken. Of in de mensa. Of in de kroeg. Zeg me wat mijn vrienden doen en ik zal u zeggen waar ik zal zijn. Gun me een marge van twintig meter. Het leven in het ritme van de saaie voorspelbaarheid. Er wordt niet meer gelift, zeker niet met een onbekende bestemming. De geborgenheid van je sociale omgeving wordt in een burgerlijke cocon gekoesterd. Onbegaanbare wegen worden niet begaan. Ongebaande paden worden niet gebaand.

Het is mooi, die smartphones. Alles weten ze van me. Waar ik ben, hoe snel ik me verplaats, met wie ik contact heb. En van degene met wie ik contact heb weten ze waar ze zijn, hoe snel ze zich verplaatsen en met wie ze contact hebben. Er rest mij één taak: fop mijn smartphone. Door iets totaal onverwachts te doen. Door iets te doen waar hij niet bij is. Verzuipen, door per ongeluk met het ding in mijn broekzak het water in te springen. Geen voeding geven. Uit.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.