Google X: de weg naar een nieuwe toekomst

Google probeert haar computers alle informatie van de wereld te interpreteren en te begrijpen, om ons op die manier beter van dienst te kunnen zijn. Enerzijds heel nobel, maar waar ligt de grens? Welke rol zal Google in de toekomst in ons leven innemen? Tot hoever moeten wij Google toelaten?In 2010 deed  Eric Schmidt, de voormalig CEO van Google, een roadshow. In een aantal presentaties in verschillende landen deed hij de visie van Google uit de doeken. Deze visie  borduurt voort op de beroemde presentatie “Information At Your Fingertips” van Bill Gates in 1990. Schmidt noemt zijn visie “Augmented Humanity”:

“So this notion of augmented humanity – of Google helping, computer companies helping – it’s not a new idea. It’s been around along time, Bill Gates in 1990 in Comdex called it “Information at your Fingertips”: all the information someone might be interested in, including information thay they can’t get today. And we’re nearly there, which is what’s so profound. And literally, you can know literally everything. It’s fantastic right? And this is only going to become more pervasive. Think about it as hearing, speaking, thinking, augmenting the way you understand things; all of it literally available to you, now. That’s the big change, because of the combination of the mobile device, the network and these supercomputers.”

Het belangrijkste punt dat Eric Schmidt in zijn verhaal maakt, is dat mensen eindelijk controle krijgen over de technologie die ze gebruiken. De technologie dient de mens en niet andersom. En hier worden we als mens gelukkiger van:

“Everything is changing again. And I’ve absolutely become convinced that we’re getting to the point where technology is finally going to actually serve us. In my whole career, I felt like I was serving the technology. It was always me who had to fix the computer, right? Everybody here can relate to that. And I think finally now we’re going to get to the point where the technology does what we want and that’s what I want to talk about. And so let me suggest a happiness theorem that computers will finally make it possible for us to do the things we actually want to do, right? So to be with other people, right? People you love, people you care about, people you enjoy. To find happiness in general and to make the world a better place.”

Project Glass

Gisteren gaf Google een kijkje in haar keuken op haar jaarlijkse IO conferentie speciaal bedoeld voor ontwikkelaars. Tijdens het geven van een demo over Project Glass, Google’s speeltje op het gebied van Augmented Reality, vertelde Sergey Brin een aantal verslaggevers het volgende: “The charter of Google X is to take bold risks and push the edges of technology beyond what they’ve been, to where the future might be. We want you to be less of a slave to your devices. It’s been really liberating and I’m really excited to share it with all of you.”

Project Glass is volgens Brin de volgende form factor op het gebied van computing. Een form factor waar echter een minder verstorende en verslavende werking vanuit gaat. Mensen zijn nu ter prooi gevallen aan hun mobiele apparaat. Te pas en te onpas toveren ze het glimmende apparaat tevoorschijn om zich maar even over te geven aan de verleidingen van de digitale wereld. Het afhandelen van je mail, tweeten, facebooken, instagramming, rumblen, het straatbeeld is vervuild van mensen die gekluisterd aan hun mobiele apparaat over straat hersenloos rondwandelen. (Lees in dit kader ook het trendrapport De Zwarte Kant van Sociale Media). Project Glass heeft de belofte in zich om al deze digitale ruis op een intelligente manier voor ons te filteren. Dat we niet meer voortdurend gestoord worden door informatie, maar dat het ons gefocussed houdt op dat waar we mee bezig zijn. “Keeping people in the moment” zoals Steve Lee, de product manager van Glass, het zo mooi verwoordt.Technologie mag geen last zijn. Technologie moet naar de achtergrond verdwijnen, als het ware onzichtbaar worden, zodat het uiteindelijk de mens naar een hoger niveau kan tillen. Of zoals Larry Page, de CEO van Google, het recentelijk tijdens een presentatie uitlegde:  “Project Glass is about having technology be there when you want it, and being out of your way when you don’t.”

En de gebruikers van het product kunnen gerust zijn. Sergey Brin heeft met de hand op zijn hart beloofd dal het apparaat niet een nieuwe manier is om advertenties aan de man te slijten.

Google Now

Tijdens de IO conferentie demonstreerde Google ook voor het eerst haar nieuwe produkt Google Now. Dit is een update op haar zoek algoritmes die de gebruiker de juiste informatie op het juiste moment moet verstrekken. “Google Now gets you just the right information at just the right time.” Google Now maakt gebruik van wat Google “The Knowledge Graph” noemt.

Niet langer willen gebruikers geconfronteerd worden met een eindeloze lijst van blauwe links wanneer ze ergens naar zoeken. Niet meer van link naar link surfen om de benodigde informatie te vinden. Ze willen op hun wenken bediend worden. In een oogopslag moet de juiste informatie in hapklare digitale brokjes voorgeschoteld worden.

Google Now realiseert deze trend in het zoekgedrag van mensen. Middels een soort van “cards” wordt allerlei informatie verzameld, gefilterd en op een  visueel aantrekkelijke manier getoond. Zoek je bijvoorbeeld naar informatie over de actrice Angelina Jolie, dan wordt op haar “card” een foto van haar getoond met daaronder een lijst van de meest recente films waarin ze heeft meegespeeld. En draait er op dit moment een film van haar in een bioscoop in jouw  buurt, dan wordt ook deze informatie aan de card toegevoegd.

Het is een contextuele manier van zoeken. Google Now weet wie je bent, waar je bent en wat jouw voorkeuren zijn. Aan de hand van al deze interesses weet Google Now als het ware een digitale alterego te creëren die in staat is om in te springen op jouw behoeften. Het is een eerste exponent van dat wat Doc Searls de Intention Economy noemt. Een trend die ik samen met Jaap Bloem al eerder uitvoerig behandelde in het trendrapport We the Web, waar we een economie voorspelden die is opgebouwd rondom onze interesses.

Google algoritme herkent katten

Deze week werd ook bekend gemaakt dat een onderzoeksteam van Google erin is geslaagd om een neuraal netwerk van 10.000 computers te bouwen dat de werking van een biologisch brein nabootst. Door dit netwerk te voeden met miljoenen foto’s die verkregen zijn uit willekeurige YouTube filmpjes, slaagde het systeem er in om in slechts drie dagen tijd geheel zelfstandig een kat te identificeren, zonder dat ooit aan het systeem is uitgelegd wat een kat is. “It basically invented the concept of a cat” zegt Dr. Dean een van de programmeurs van de benodigde software.

Naast het herkennen van een kat, slaagde het computersysteem er ook in om de vorm van het menselijk lichaam te spotten en gezichten uit de berg foto’s te herkennen. De wetenschappers zeggen zelf dat het er op lijkt dat ze een siliconen-brein hebben gebouwd dat de werking van de visuele cortex nabootst. Al plaatsten ze hierbij wel de kanttekening dat in werkelijkheid de menselijke visuele cortex miljoenen keren groter is.

Het project heeft inmiddels het laboratorium van Google X verlaten. In de toekomst hopen de wetenschappers het product in te kunnen zetten als een essentieel onderdeel van beeld- en spraakherkenning en het maken van vertalingen door computers.

Conclusie: de toekomst van Google

Het lijkt erop alsof Google zichzelf aan het heruitvinden is. Het supergeheime innovatieve laboratorium Google X moet het bedrijf de weg wijzen naar een nieuwe toekomst. Niet langer is Google alleen een bedrijf dat alle informatie van de wereld in kaart wil brengen. Met haar nieuwe projecten zoals Project Glass, Google Now, zelfrijdende auto’s en algoritmes die zelfstandig objecten uit onze fysieke wereld leren te begrijpen, maakt Google een volgende stap in haar bestaan. Al de informatie van de wereld wil ze interpreteren en begrijpen, om de mensen beter te kunnen dienen. Google ziet het steeds meer als haar doel om informatie voorbij de vingertoppen te brengen. Informatie wordt in de ogen van Google heel intiem, iets dat aansluit op de zintuigen van de mens. Informatietechnologie wordt op deze manier een natuurlijke extensie van de mens.

Overigens, niet iedereen is van deze  gedachten gecharmeerd. Op Gizmode werd deze week een pittig artikel geschreven waarin de vraag wordt gesteld of de wereld wel zit te wachten op het vergezicht van Google. Willen wij mensen überhaupt wel met zo’n augmented reality-bril rondlopen of is het slechts weggelegd voor nerds? En is het wel zo prettig dat Google onze intenties nog beter begrijpt dan wij zelf doen?