Het sociale businessmodel van Toogethr
Meerijden met een collega of vriend vinden we leuk. Maar meerijden met iemand die je niet kent? Dat is iets wat mensen niet gauw zouden doen. Maar dat is jammer zegt Martin Voorzanger van Toogethr. Een autorit delen is niet alleen duurzaam en goedkoper maar vooral ook vanuit sociaal oogpunt interessant, je breidt je online sociale netwerk uit in de auto.
Daarnaast zit er volgens hem ook nog een business model in! Sinds begin dit jaar is Toogethr (na een jaar van voorbereiding) van start gegaan. Met als doel een community te creëren om aanbod en vraag voor het delen van een autorit met elkaar in contact te brengen. Ik had een gesprek met Martin over hun plannen.
Business Model Canvas
In dit artikel gebruik ik het Business Model Canvas van Alexander Osterwalder (uit zijn boek Business Model Generation). Hoe zag het Business Model Canvas er ook alweer uit?
Ik gebruik het canvas om het businessmodel van Toogethr en de 9 componenten ervan te visualiseren.
Er is ruimte in de auto
Het grootste deel van de automobilisten rijdt alleen in zijn of haar auto (gemiddeld zitten er 1,2 mensen in een auto) en is er dus plek voor anderen. Door mensen te laten meerijden (wanneer dat opportuun is) wordt zowel het milieu als de portemonnee gespaard. Door de hoge brandstofprijzen en het lente-akkoord wordt dit steeds interessanter.
Key activities, value proposition & channels
Stel je voor : je rijdt iedere dag met de auto naar je werk op, bijvoorbeeld, Schiphol. Je zou dan kunnen overwegen om een rit te delen met iemand die daar ook werkt, zodat de kosten worden gedeeld en het beter voor het milieu is (nog even afgezien van de parkeerproblematiek en/of -kosten). Andersom kan ook: je hebt geen auto, maar je wilt bijvoorbeeld naar Oerol toe en je bent op zoek naar iemand die daar ook naartoe gaat zodat je mee kunt rijden.Toogethr is eigenlijk gewoon een ‘marktplaats’ voor aanbieders en vragers van een gezamenlijke autoreis.
Via de webapp kun je je registreren en een rit aanbieden of juist vragen (wil je alleen zoeken, dan hoef je niet eens te registreren).
De aanbieder geeft aan wanneer hij of zij van waar naar waar reist, hoeveel plaatsen er zijn en hoeveel de rit (eventueel) gaat kosten. Iemand die de ene week een aanbieder van een rit is, kan de week erna een vrager van een rit zijn. Het hangt er maar vanaf hoe het uitkomt.
Durven delen
Een van de eerste dingen die Voorzanger benadrukt is het sociale aspect van het delen van een autorit. “Natuurlijk is er het duurzame aspect en het delen van kosten, maar wat het delen van een rit bijzonder kan maken is het sociale aspect.” Je leert nieuwe mensen kennen. In deze individuele samenleving zijn we het delen verleerd volgens Voorzanger.
Customer segment
Onderzoek van Toogethr onder 419 respondenten heeft aangetoond dat 9% direct zou willen participeren in het delen van autoritten zoals Toogether dat voor ogen ziet. In Nederland rijden 8 miljoen autos rond, als we deze 9% daar op loslaten, dan komen we uit op 720.000 (direct) geïnteresseerden. Dat is een voldoende grote groep potentiële gebruikers. Volgens Voorzanger zijn het met name GEN-Xers met een hoger inkomen, die het concept omarmen.
Customer relationship
Toogethr geeft aan dat ze een community willen zijn. Natuurlijk kan je dan niet om social media heen zoals Facebook en Twitter. Je registreert je met je Facebookaccount voor Toogethr. Dit is niet alleen handig, maar ook goed voor het opbouwen van de community. Als je ingelogd bent op Toogethr zie je een gedeelte van het profiel van de persoon die een rit vraagt of aanbiedt. Goed om te weten wie er bij je in de auto stapt of bij wie jij in de auto stapt. Ook Twitter wordt gebruikt (@liftnl) om de aangeboden en gevraagde liften voor de komende twee dagen te posten.
Toogehtr werkt met groepen om het makkelijk te maken een rit te vinden. Een groep kan een bedrijf zijn zoals Alliander om Haarlem of een locatie, bijvoorbeeld High Tech Campus (HTC) in Eindhoven (waar veel grote en kleine bedrijven gevestigd zijn).
Op dit moment worden groepen meestal aangevraagd door medewerkers van het bedrijf (uitzonderingen zoals HTC daargelaten). Het is namelijk makkelijker om groepen te volgen (i.p.v. individuen) als je met enige regelmaat die kant op moet.
Partner network
Alhoewel het een grote stap lijkt, een ‘vreemde’ meenemen in je auto, is het misschien toch een minder grote stap dan je denkt. Natuurlijk zijn er voldoende films waarin de lifter zich ontpopt tot een psychopaat die vervolgens iedereen uitmoordt (in het meest ongunstige geval). Maar dat is vrijwel alleen in films het geval.
Wat een goed teken is voor Toogethr, is dat businessmodellen die veel verder gaan dan iemand laten meerijden, zoals Airbnb (een vreemde logeert in jouw huis) en Snappcar (je leent je auto uit aan een vreemde) al bestaan. Alhoewel er wel eens wat fout gaat is de groei van Airbnb spectaculair met maar liefst 5 miljoen overnachtingen in 4 jaar.
Je hebt natuurlijk zelf ook de controle bij wie je in de auto stapt of wie je bij je in de auto laat stappen (bijvoorbeeld vrouwen die alleen met andere vrouwen willen rijden). Toogethr maakt gebruik van Facebook voor de registratie en op die manier worden bepaalde gegevens uit je profiel getoond. Je kunt dus min of meer zien met wie je te maken hebt. Net zoals bij Marktplaats wordt je e-mailadres afgeschermd zodat je redelijk anoniem bent.
Ook de beoordelingen van aanbieders en vragers die Toogethr aan het plannen is, verhogen het vertrouwen. Voorzanger geeft aan dat als mensen zich op de een of andere manier niet aan de afspraken houden zij als aanbieder of vrager geweigerd kunnen worden.
Alhoewel het doel een community is, lijkt het mij dat deze ook niet te hecht moet worden. Als je namelijk al een tijdje samen rijdt, waarom zou je dan nog Toogethr gebruiken? Maar Voorzanger is daar niet zo bang voor. In theorie zou dit kunnen, maar hij denkt dat het voor veel mensen dan toch te veel gedoe gaat worden. Mensen die dat doen zijn ook niet echt zijn doelgroep.
Is dit niet al bedacht?
Ja, sommige mensen liften of carpoolen al jaren. Ook zijn er diverse nationale en internationale initiatieven zoals onder andere ANBW Samen Rijden, de Duitse Mitfahrtzentrale en het Engelse Blablacar. Ook specifieke fora (zoals Infofrankrijk) bieden de mogelijkheid om ritten te vragen of aan te bieden. Maar, zo zegt Voorzanger, onze focus is anders: op het mobiele platform, payments en sociale aspecten van de community.
Cost structure & key resources
Toogethr wordt mogelijk gemaakt door een bijdrage van Stichting Doen en European Space Agency Business Incubator (ESABIC) en de investeringen van de twee oprichters/eigenaren. Op dit moment zijn er 5 medewerkers (inclusief de 2 oprichters Martin Voorzanger en Bart Selders).
Voor Toogethr gaat het nu met name om het groeien in aantallen gebruikers maar ook in (betaalde) ritten en dus omzet en winst. In de infographic staat een prognose voor de komende jaren om van Toogethr een (hopelijk) winstgevend bedrijf te maken.
Hoe verder?
Ik zie Toogethr als een onderdeel van de veel bredere trend van het durven delen maar ook loslaten van bezit/eigendom. Je hoeft niet in alle gevallen iets in bezit te hebben om het te gebruiken of er plezier van te hebben. Pieter Hilhorst schreef een mooi stuk over de economie van het delen. Vorig jaar sprak ik in Brussel al over de lease-samenleving tijdens Greenweek samen met o.a. Judith Merkies (zie ook haar artikel in de Guardian over de lease-samenleving).
Daarnaast is Toogethr een slim onderdeel van een mobiliteitsmix waarbij, naar behoefte, eigen vervoer kan worden afgewisseld met openbaar vervoer, taxi, fiets of in dit geval het delen van een rit (als vrager of als aanbieder). Niet iedereen is er van gecharmeerd, en het feit dat je de rit van te voren moet plannen maakt gebruik op ad hoc-basis onmogelijk (tenzij een geavanceerd realtime systeem met voldoende volume wordt ontwikkeld). Want voldoende aanbod en vraag is op dit moment de grote uitdaging voor Toogethr.
Ik heb gekeken of er op dit moment vanuit Haarlem naar bijvoorbeeld Amsterdam of Utrecht ritten worden aangeboden, maar helaas die zijn er (nog) niet. Op dit moment worden er bijna twee keer zoveel ritten gevraagd (ongeveer 9000) als dat er aangeboden worden (ongeveer 4500). Toogethr heeft dus nog veel werk voor de boeg om haar prognoses waar te maken.
Het ligt dan ook voor de hand dat contacten met belangenorganisaties of gespecialiseerde bedrijven het concept van samen rijden kunnen stimuleren. In de onlangs aangekondigde samenwerking tussen Snappcar en Athloncarlease (de mogelijkheid dat leaserijders kun auto via Snappcar kunnen verhuren aan andere particulieren) zou Toogethr een mooie aanvulling zijn wat de mobiliteitsmix, het milieu én de portemonnee helpt.
Business Model Canvas
Waarom is dit nu een voorbeeld van businessmodel innovatie? Businessmodel innovatie gaat wat mij betreft zowel over het aanpassen van een bestaand model (bijvoorbeeld digitale transformatie: online verkoop naast bestaande winkels) als om de ontwikkeling van een nieuw model (innovatie is volgens Webster: de introductie van iets nieuws).
In dit geval heeft Toogethr een nieuw business model ontwikkeld dat gebruik maakt van de wens of behoefte van mensen om een rit te delen (vanuit welk oogpunt dan ook). Nu denken particulieren niet in termen van businessmodellen of businesscases, maar wel in termen van kosten, duurzaamheid en sociale contacten. En hier ligt dan ook de innovatie van Toogethr: de mogelijkheid om hierop een positieve invloed te hebben. Voor de autobezitter kan dit bijvoorbeeld de kosten van de auto verlagen, voor de vrager van een rit is het een alternatief voor andere vervoeropties zoals het openbaar vervoer.
Revenue streams
Het business model van Toogethr is gebaseerd op het principe van een marktplaats, het bij elkaar brengen van vraag en aanbod. Zoals in het canvas hieronder zichtbaar is, zitten de kosten met name in personeel, ict en huisvesting (Toogethr faciliteert alleen). De opbrengsten worden gegenereerd uit een percentage (25%) van de betaalde gedeelde ritten. Zoals bij veel marktplaatsen, is voldoende vraag en aanbod cruciaal, zeker omdat vraag en aanbod toch heel specifiek zijn. Iemand die ’s ochtends in Amsterdam moet zijn heeft niets aan een rit in de middag. Hier zit mijns inziens ook de uitdaging: het krijgen van voldoende volume.
Hieronder het hele businessmodel van Toogethr samengevat.
Over deze reeks artikelen
Dit is de eerste in een reeks van artikelen (12 stuks) over Business Model Innovatie op Frankwatching. Doel is, om aan de hand van 12 ondernemers met een innovatief businessmodel, te laten zien hoe het model eruit ziet, wat het nieuwe is of de veranderingen zijn en hoe ze zijn gekomen tot dit businessmodel. We kijken er vervolgens opbouwend/kritisch naar. Het gaat nadrukkelijk om bestaande bedrijven die een nieuw businessmodel hebben geïntroduceerd, als ook om startups die met een nieuw businessmodel komen. In essentie is innovatie immers niets meer of minder dan de introductie van iets nieuws.
Om het business model te visualiseren gebruiken we het Business Model Canvas van Osterwalder, een van de hoofdstukken van het Business Model Generation handboek. Daarnaast zijn we van plan om alle businessmodellen / artikelen in een eBook te publiceren om handvatten te geven voor ondernemers die ook met businessmodel innovatie aan de slag willen.