TEDxAmsterdam: McSmith, Van de Rest, Vet en Lentink

Zó uiteenlopend, maar de ene speech nog boeiender dan de andere. In dit artikel opnieuw 4 sprekers uitgelicht die vandaag op TEDxAmsterdam hun zegje hebben gedaan. Allan McSmith wilde het publiek meekrijgen door een live hoorspel te verzorgen, Pieter van de Rest vertelde een persoonlijk verhaal, Louise Vet gaf een nieuwe kijk op, jawel,  poep, en David Lentink vertelde hoe hij met succes zijn idealen heeft nageleefd.

Allan McSmith: terug naar de natuur

Allan McSmith, is de bushman die ons door de Kalahari leidt. Hij laat de hele zaal een blinddoek voordoen en vertelt een verhaal afgewisseld met dierengeluiden, die hij overigens erg goed kan nadoen. Wildernis is niet een plaats, het is een manier van leven. Waarom is die natuur zo belangrijk in onze moderne maatschappij? McSmith kwam een keer een olifantenmannetje tegen. Hij raakte in paniek, maar door de donkere hazelnootkleurige ogen van de olifant besloot hij te gaan liggen. Zo kon hij een soort connectie maken met de olifant.

Hij heeft daar een cobra bushman ontmoet die daar met zijn voorouders al 40.000 jaar woont. Hij kan zelfs connecten met de bomen. Maar de cobra bushman pakte in de woestijn een tuba (?) waar hij vlees uit haalde dat ze ter plekke aten. Hoewel hij analfabeet is en in het westen een drop-out zou zijn, beschouwt McSmith hem als een genie die alles weet van wat hij nodig heeft, en ook nooit te veel zal nemen.

Hij gaat verder met een verhaal over 7 stenen. Elke steen staat voor 10 jaar van je leven. Als je 40 bent, kun je 3 stenen weg doen, plus een extra steen omdat je na je 60^e te oud bent. Je hebt dan nog 3 stenen over voor de rest van je leven.

Hij wil een steen geven aan alle aanwezigen, die waardevoller is dan een edelsteen of diamant. Als je aan de steen voelt brengt die je terug naar een moment in tijd dat je échte inspiratie hebt gekend. Die wildernis belevenissen kun je overal ter wereld tegenkomen. Ook op het hockeyveld of als je wandelt in het bos met je geliefde. Zijn afsluiting is “what legacy do you choose to leave behind”.

Pieter van de Rest: een vrouwenhart

Pieter van de Rest komt zijn hart uitstorten bij het publiek van TEDxAmsterdam. Op zijn 32^e kreeg hij een beroerte. Hij werd geopereerd en kreeg een defibrillator geïmplanteerd. Hij wachtte 9 maanden op een nieuw (donor)hart en was gelukkig dat het lukte. Maar het was raar dat er iemand moest sterven zodat hij kon leven. Het was het hart van een vrouw. Diens man besloot haar organen te doneren. Ieders hart is verbonden met je brein, maar niet het hart van Pieter. Dat opereert helemaal autonoom. Het gaat sneller slaan als er te weinig zuurstof is.

“Maar wie ben ik dan?”, vraagt Pieter zich af. Heb ik wel een soul? Ik voel die vrouw elke dag, elk moment. Ik voelde direct dat het een vrouwenhart was. Ik zocht haar op via het internet, vond haar graf. Ik voelde haar van binnen. Toen ik er een boek over schreef, belde de man van de overleden vrouw me op. Ik was erg blij dat we elkaar vonden. Hij werd er mee geholpen door zijn verdriet heen te komen. Hij had wel de liefde van zijn leven verloren, maar kon toch het goede inzien van het feit dat haar hart verder leefde in Pieter. Donadona is een ontmoetingsplaats voor nabestaanden van orgaandonoren en -ontvangers, en staat voor: Geef geef. Het is een tweezijdige actie. Zorg dat je geliefden en familie er van overtuigd zijn dat orgaandonatie levens kan redden. De ultieme vorm van recycling.

Hij sluit af door zijn dochter Pien van 14 jaar  te introduceren, die een lied zingt over dit onderwerp. Ook zij krijgt een gedeeltelijk staande ovatie.

Louise Vet: poep = goud

Professor Louise Vet is een volgende surprise act. Zij stond in 2009 al op het podium van TEDxAmsterdam. Nu mag ze vertellen wat het vervolg is van haar “poep-verhaal”. Veel grondstoffen gaan verloren. Ook fosfor, dat in elk levend wezen voorkomt. Het is niet te maken. Er is wat te winnen in fosforstenen, maar dat is eindig. Omdat onze gewassen moeten groeien op fosfor is het een zeer belangrijke grondstof.

In ons water en in mest zitten grote hoeveelheden fosfor. Er wordt momenteel erg veel voor betaald. Vet wil voorstellen om een biologische en technische levenscyclus te maken. Toen de Universiteit Wageningen een nieuw gebouw nodig had, besloten ze deze theorie in praktijk te brengen. Gerecyclede materialen en groene oplossingen stonden uiteraard voorop. Maar er wordt nu ook energie uit de poep en plas gehaald van alle toiletgebruikers in dat pand. “Poep = goud” is de enige tekst op haar laatste slide.

https://www.youtube.com/watch?v=A88rt_nQJlA

David Lentink: vliegen als een zwaluw

David Lentink spreekt over de vliegkunstenaars. “If you grasp the principle, myth fall and ideas take off”, zo zegt hij.  Ontwikkelaars zoeken steeds vaker voorbeelden uit de natuur om zelf beter te begrijpen hoe wij ons kunnen verbeteren. The zwaluw kan z’n vleugels aanpassen aan z’n vlucht, hij kan zelfs paren in de lucht (de droom van elke piloot…). In een windtunnel ontdekten we dat de vleugelstand betere liftmogelijkheden geeft bij bepaalde vliegsnelheden. Dit noemen we morphing wings. Lentink daagde studenten uit een robot te maken met morphing wings en dat is gelukt. Een klein model, lichter dan een mobieltje. Het vliegt perfect en kan zelfs om zijn as rollen. Via bestudering van insecten zag hij hoe de vleugels een “hover-effect” hebben.

Alleen robots met de afmeting van insecten kunnen vliegen als insecten was Lentinks idee. De volgende uitdaging was het maken van zo’n mini robot-insect. Dat deden ze: de DelFly. Bekijk ook de schitterende highspeed filmpjes van insecten op flightartists.com. Lentink sluit weer af met zijn stelling “If you grasp the principle, myth fall and ideas take off”.

Foto’s via Flickr TEDxAmsterdam. Lees ook de andere verslagen van TEDxAmsterdam 2011.