Een Twitter-account voor ons ongeboren kind

Juno is geboren op 6 oktober 2010 om 14:08. Maar ze was er al veel eerder! Ze had namelijk al 7 maanden voor de geboorte haar eigen Twitter-account en sprak met haar ouders, opa’s en oma’s, broers en zussen en vriendinnen. Zij zagen de eerste echo, maakten de eerste schop digitaal mee, volgden haar groei en lazen de eerste gedachten en frustraties van de kleine.

Generatie Z-telg

Ze staat nu aan het begin van haar leven als jonge Generatie Z-telg. Een leven dat bol zal staan van media, connectiviteit en informatietechnologie. En wij hebben haar een duwtje in de rug gegeven. We hebben sociale media gebruikt om nog meer te genieten van het grootste wonder dat je als mens kan meemaken. Een wonder dat overigens iedereen mee heeft gemaakt… de geboorte!

Het idee

Het begon met het het aanvragen van een Twitter-account. Ik ben Twitter-fan maar mijn vriendin niet specifiek. Toch wist ik haar te verleiden om samen een Twitter-account op te zetten voor ons ongeboren kind. Omdat we niet wisten of het een jongen of een meisje zou worden, werd de username Samson, naar de grootste neushoorn die we hadden gezien op de reis door Zuid-Afrika. De bakermat van de mensheid… En nu ook van ons kind.

Het idee achter het account was dat we beiden werkten en dus ook gevoelens en gedachten zouden hebben als we niet bij elkaar zouden zijn. Bijzondere gevoelens en gedachten die we nooit eerder hadden. Het is immers ons eerste kind. Door die gevoelens en gedachten vanuit het perspectief van het ongeboren kind te uiten, kreeg Samson al direct een persoonlijkheid. En mijn vriendin en ik deelden de zwangerschap, ook als we niet samen waren. Het was leuk! En het account was afgesloten voor de rest van de wereld natuurlijk.

De praktijk

We vertelden dit aan onze ouders en die waren ook direct nieuwsgierig. En zo kwam het dat de beide opa’s en oma’s, maar ook broers en zussen en wat vriendinnen, de eerste echo hebben gezien, de eerste schop digitaal hebben meegemaakt, de groei van Samson konden volgen en de eerste gedachten en frustraties van de kleine hebben gelezen.

Twitter verrijkte en verdiepte het contact van de opa’s en oma’s met Samson. En ondanks dat iedereen wist dat mijn vriendin en ik de Samson-tweets intypten, werd het contact heel persoonlijk. Samson was al echt in ons midden: ze was er al voordat ze er was! En iedereen bouwde al een band op met ons kleintje. En zelfs voor ons als ouders werd alles nog fijner en bewuster. Bewust van Samson en bewust van wat er allemaal aan moois aan het gebeuren was.

Iedere keer als we de profielfoto vernieuwden met een nieuwe echo, was iedereen weer enthousiast. Zoals mijn moeder zei: “Deze zwangerschap heb ik van bijna net zo dichtbij meegemaakt als mijn eigen zwangerschappen!” En dat zonder de hele tijd met elkaar te bellen en het over zwanger zijn of Samson te hebben. Heerlijk! Wij waren gewoon onszelf en zij ook. En toch waren we meer in contact en op de hoogte.

Na de geboorte werden opa’s, oma’s, broers en zussen direct gebeld. Daarna heb ik mijn meest gave tweet ooit gestuurd: “Today 14:08 was the world première of Juno Arts (3420 grams), daughter of Inez and me! She’s definitely an angel!” Op deze tweet kregen we meer dan 150 reacties via Twitter-mentions, Facebook-likes en -messages,  LinkedIn-discussions en Hyves-krabbels. De sociale media gaven Juno een hartelijk welkom!

Zo hebben onze ouders – de babyboomers – contact gemaakt met ons Generatie Z-kindje. Ver voor haar geboorte en met de tools die van haar generatie zijn: de webgeneratie.