Dagpaddenstoel
Het goede nieuws is dat het internet het niet doet. Dit is een huis met dikke muren, de telefoonlijn komt golvend over de houten palen langs de straat het huis in. Een ADSL-verbinding is weliswaar de belofte maar lang niet altijd de werkelijkheid. Het werk is hiermee onbereikbaar geworden, dus ik mag ouderwets boeken lezen. En wel de geschriften van Zhuang Zi, het grote klassieke werk van het Taoïsme, prachtig vertaald door Kristofer Schipper.
Ik lees over de eendaagse paddenstoel die niets weet van de volle en de nieuwe maan. Zoals de paddenstoel de maan zag, zo zal hij de maan weten, zijn korte leven lang. En zo weet ook een krekel niets van de vier jaargetijden, want ze hebben een korte levensduur. Heel anders weer vergaat het de goddelijke schildpad voor wie vijfhonderd jaar gelijk is aan een lente, en nog eens vijfhonderd jaar aan een zomer.
Het goede nieuws is dat het internet het inmiddels weer doet. De Amerikaanse publicist Nicholas Carr was in Nederland, vorige week. Hij heeft moeite heeft met zijn concentratieboog sinds het internet zijn intrede deed. We worden dommer en dommer omdat we het lange termijn geheugen steeds minder aanspreken. We verwerken veel te veel informatie gelijktijdig omdat we sms-end, twitterend en facebookend ons een weg door het vluchtige leven banen en we worden onrustig als er geen verbinding is. Zoals een obesitas-klant vlekken en angstdruppels krijgt als alleen al het zicht op voedsel er niet is. Ik lees het allemaal, dank zij het internet.
Nicholas Carr heeft gelijk. We zijn slaaf geworden van de technologie. Nu het internet het even doet wil ik bankoverboekingen doen maar mijn e-dentifier geeft een ‘card-error’. Even later niet meer. Dat zijn de ergste, de inconsequente fouten. Ik wil op mijn iPad de NRC lezen maar het is een beroerde & betaalde (!) app. Ik wil telefonisch bereikbaar zijn maar mijn HTC- telefoon geeft aan dat er geen netwerken beschikbaar zijn. De telefoon liegt, mijn oude Nokia bakkie plukt met gemak drie providers uit de lucht. De DVD-speler accepteert de regio-code van de Italiaanse film niet. Gedoe.
Het goede nieuws is dat het internet er weer mee opgehouden is, net toen ik op Spotify luisterde naar het nieuwe album van het John Coltrane sextet. Opeens hield de muziek er mee op. Ik ga over op de elpees. Om de twintig minuten ga ik uit mijn stoel. Ooit vonden we een platenspeler het summum van de nieuwe technologie.
We zijn eendaagse paddenstoelen, Nicholas Carr incluis, in een technologielente die decennia zal duren, met heel veel haperingen, afleidingen en gewenningen. Het zicht dat wij op deze jaren hebben is als een enkele klap met de handen in een applaus dat nog lang gaat duren. Net zo min als de paddenstoel de maan ooit ziet wassen of slinken zien wij nu welke veranderingen tijdelijk of blijvend zullen zijn, wat de kinderziektes zijn en wat de sociaal culturele aanpassingen in het gedrag van het species mens.
Deze column is eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.