Pas op voor sociale media burnout

Op woensdag 2 maart was ik samen met Jan-Willem Alphenaar te gast in het programma ‘Carrière’ van BNR Nieuwsradio. Onderwerp van het gesprek was de ‘sociale media burnout’. In het voorgesprek grapte Jan-Willem nog dat hij al die informatie prima aan kon met zijn ADHD, maar in het gesprek zelf waren we het vrij snel eens. Het is oppassen geblazen met sociale media. Te veel informatie is niet goed voor de mens.

BNR was getriggerd door een nieuwe campagne van Achmea, waarin voormalig internetdominee Boele Itsma aangeeft dat Twitter, Facebook et cetera hem allemaal te veel werd. Hij kon al die statusupdates niet meer bijbenen. Hij werd er ziek van. Ook het recentelijk vertaalde boek van Nicholas Carr over hoe internet ons dom maakt, draagt zijn steentje bij aan deze discussie. Leidt informatie-overload tot een sociale media burnout?

Het verhaal van de dominee vind ik heel herkenbaar. Ik word namelijk gek van mijn Tweetdeck. Met 1500 mensen die ik zelf volg en de 2400 mensen die mij volgen, is het haast niet meer te doen om al deze berichten te lezen. Ping, ping, ping… Wie heeft ooit dat sonar-geluidje uitgevonden voor het aankondigen van nieuwe tweets? Een continue stroom aan informatie dendert door mijn tijdlijn heen. En wat te doen als ik iets mis? Paniek of niet? Niet dus. Ik heb mijzelf aangeleerd om slechts enkele malen per dag mijn Tweetdeck te openen en te kijken of er op dat moment iets gebeurt. De vele retweets helpen mij hierbij. Zij zijn een filter op al het nieuws dat ik gemist heb. Belangrijke berichten borrelen zo vanzelf naar boven.

I Can’t Think

Naar het schijnt, is dit een goede methode. Af en toe iets uitzetten. Even afstand nemen van. Wetenschappelijk onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat wij mensen simpelweg niet in staat zijn om al deze informatie tot ons te nemen. Ons brein blokkeert als het ware na een bepaalde hoeveelheid aan informatie. Deze week stond in Newsweek het artikel I Can’t Think. Aan het woord kwamen diverse wetenschappers die allen hetzelfde beweerden. Te veel informatie leidt tot domme beslissingen. Je raakt geïrriteerd, overbelast, je overziet het allemaal niet meer. En dan maak je dus fouten.

“The bidders reach cognitive and information overload. … They start making stupid mistakes and bad choices because the brain region responsible for smart decision making has essentially left the premises. For the same reason, their frustration and anxiety soar: the brain’s emotion regions—previously held in check by the dorsolateral PFC—run as wild as toddlers on a sugar high. The two effects build on one another. … With too much information, people’s decisions make less and less sense.”

Denk ook maar aan een beurskoers. Deze verandert van seconde tot seconde. Moet je op iedere prikkel ingaan of niet? Is het misschien niet veel slimmer om af en toe even achterover te leunen om al deze prikkels op je in te laten werken? Even de informatie laten indalen als het ware. Hoogstwaarschijnlijk ga je dan bepaalde patronen herkennen die je helpen met het nemen van de juiste beslissingen.

In het realtime tijdperk waarin we nu leven, worden we voortdurend opgejaagd door de vele signalen en prikkels die we continue binnen krijgen. In het Amerikaanse leger zijn ze er inmiddels achter gekomen dat deze overvloed aan informatie ‘killing’ is. In februari 2010 vonden 23 Afghaanse burgers de dood. Hun dood had voorkomen kunnen worden, aangezien alle informatie voorhanden was, alleen de legerleiding zag door de bomen het bos niet meer. “The deaths would have been prevented, if we had just slowed things down and thought deliberately.”

De les mag duidelijk zijn: informatie is als een stroom. Je moet je er af en toe even in laten onderdompelen. Maar houd niet voortdurend je hoofd onder water, want dan verzuip je in al die data!

Hulp gevraagd voor reviewen nieuwe trendrapport

Tot slot, in het gratis trendrapport We the Web – een rapport over de toekomst van het web – stippen Jaap Bloem en ik eveneens het probleem aan dat er continu gevochten wordt om onze attentie. ‘De mens verzuipt, alleen al in zijn eigen informatie’ is een van de hoofdstukken die we in dit rapport behandelen. Het is tevens het onderwerp van het nieuwe rapport waar we nu mee bezig zijn: ‘The Right Brain – How Information Augments Humanity’. Over hoe de hoeveelheid aan informatie en de aanwezige technologie ons mensen fysiek én geestelijk verandert. Ten goede of ten kwade? Dit rapport bevindt zich nu nagenoeg in de eindfase. Net als vorige keer zijn we op zoek naar mensen die ons willen helpen met het reviewen van dit rapport. Mocht je interesse hebben om mee te werken aan dit rapport, laat het ons dan weten via een mail: [email protected] of via Twitter: @duivestein. Het voorlopige rapport stuur ik je dan rond het weekend van 18 maart toe.