TEDxAms: het podium voor denkers en innovators I

Hierbij een semi-live verslag van alle acts tijdens TedxAmsterdam, om te beginnen de ochtend. Het podium van de Stadsschouwburg is voor “revolutionaire denkers en innovators op de gebieden technologie, entertainment, design, kunst, wetenschap en business”. Het thema Science & Fiction is de rode draad van meer deze dag met meer dan 20 inspirerende ideeen, acts, muziek en theater.

Organisator Jim Stolze trapt kort af met o.a. de mededeling dat Joris Luyendijk verstek moet laten gaan en dat Jon ‘PeP’ Rosenfeld last minute is gepromoveerd van gast tot gastheer on stage. Met zijn BoomChicago stand-up comedian achtergrond weet hij het publiek prima te vermaken: “Wij zijn de nerds van school die het wel gemaakt hebben. Wij maken ons niet druk om Barcelona of Madrid, maar wel wie om wie vandaag de mayor van de Stadsschouwburg wordt op Foursquare”.

Gerard ’t Hooft: Playing with planets

Het thema vandaag is Science & Fiction en we zullen daar veel sprekers over horen. Om te beginnen Nobelprijwinnaar professor Gerard ’t Hooft.  Hij trapt af met de melding dat black holes niet alleen in science fiction series voorkomen. Space en tijd zijn inderdaad aan elkaar gelinkt. Maar ’t Hooft waarschuwt er vooral niet te dicht bij te komen, het is echt gevaarlijk! (hilariteit in de zaal).

Hij gaat verder: Om een satelliet te lanceren is er veel energie nodig. De space kolonisatie spreekt tot de verbeelding. Iedereen droomt er over, ook ’t Hooft zelf. De  planetary society zorgt voor veel geld voor die ideeën. Met name Mars is aantrekkelijk als planeet om te koloniseren. ’t Hooft is bang dat het kolonisatieprogramma aanvankelijk zal slagen maar daarna in elkaar zal storten. Net zoals de interesse in de maan na een paar jaar verslapte waardoor we nu al decennia lang vrijwel niets meer doen met- of op de maan. Er zijn zo veel interessante andere planeten om te koloniseren, of bijvoorbeeld de vele manen rondom Jupiter of Saturnus. Die manen hebben geen atmosfeer en zijn erg koud, maar dat is een klein probleem wat we met domes kunnen ondervangen. Die manen zijn in principe namelijk geschikt voor menselijke bewoning, maar robots zullen eerst kwartier moeten maken.

Eerst wil hij starten met onze eigen maan, waar een hotel voor de superrijken zal komen. Het informatietijdperk is nog maar net begonnen.  We ain’t seen nothing yet. Moore’s law zegt dat computers met een factor 10 blijven groeien elke zes jaar, en dat zal nog minstens 50 jaar doorgaan. Het menselijke brein zal daarbij in het niet vallen. Echte intelligentie zal in computers zitten. Computers zullen zelfs een eigen zelfbewustzijn krijgen. Mensen zullen met die computers worden ‘uitgerust’ en daar zitten de echte gevaren in. Niet dat computers de wereld overnemen, maar dat verkeerde mensen die computers voor de verkeerde zaken gebruiken.

Zullen mensen ooit de sterren bereiken? Volgen ’t Hooft niet. We kunnen gewoon niet sneller dan het licht en dus zal het duizenden jaren reizen kosten. Maar onze robots kunnen dat wel!

Een inspirerende openingslezing. We zullen vandaag nog vaker sprekers horen die grote problemen met eenvoudig klinkende oplossingen te lijf gaan.

Emer Beamer: Co-design for a better world

Emer Beamer van Butterfly Works werkt volgens een design principe om armoede te bestrijden.

De rode lijn is dat mensen met elkaar samenwerken in  co-design solutions, social need, inspiration, research, making, testing and return model. Met name het werk van Dick Bruna (Nijntje) wordt veel gebruikt ter inspiratie van het jonge kinderen design. Voor Zuid Amerika is echter niet voor het konijn (Nijntje) maar voor de luiaard gekozen, omdat dat het meest favoriete dier was voor de kinderen daar.

Ook hebben ze een serious game gemaakt, genaamd GetH20 (pak water). Ze ontwerpen gympies die in de landen worden gemaakt en hier worden verkocht bij o.a. de Hema. Kortom de mensen kunnen zichzelf uit de armoede helpen door co-design.

Alef Arendsen: ‘You first….then the world’

New Motion is een bedrijf dat electronic mobility promoot.

Op het Leidseplein staan zelfs een paar testmodellen van electrosche auto’s waar de bezoekers in kunnen testrijden. Alef Arendsen wil met zijn bedrijf een sustainable business maken zonder compromissen. ‘Me First than the world’ is een bekende frase. Hoe kun je daar aan ontsnappen? vraagt Alef zich af. Na mij de zondvloed zorgt voor destructie van de aarde. Iedereen wil in een auto rijden. Plato had het al over verlangen, emotie en kennis als de drie drijfveren van de mensheid. De innovators komen met de nieuwe ideeën. De early adopters zoeken naar inspiratie, zijn geneigd snel nieuwe zaken over te nemen. Die groep heeft Alef zijn meeste focus, omdat die groep nieuwe zaken kunnen maken en breken. De innovators zelf hebben te veel dead ends volgens Alef. Dus zorg dat de early adopters aanhaken.

De Motorola rocker uit 2005 was eigenlijk de eerste iPhone, maar hij redde het niet. Sinclair maakte ook erg coole cars, maar redde het ook niet. Ze konden de early adopters niet overtuigen.

Fun, cool, now, true (hij moet het doen). Als die waarden zijn geborgd maakt alles ineens een logische combinatie. Waarom is het tot nu toe niet echt gelukt met elektrische auto’s? in 1835 bestond er al een elektrische auto. Maar nu met de Tesla Roadster voldoen we aan alle voorwaarden. Het product is alles, echter de infrastructuur is nog veel belangrijker. Je moet goed kunnen parkeren, kunnen opladen, de prijs kunnen betalen. Als we dan toegang hebben tot een hele reeks van modellen is er perspectief. Amsterdam zorgt voor gratis parkeer en oplaadpunten. Onderweg komen er fast charge punten waar je auto in 30 minuten kan worden opgeladen. Via de politiek worden elektrische auto’s ongeveer even duur als benzinemodellen.

Zo is de cirkel rond en worden je eigen behoeftes eerst bevredigd en dan pas die van de wereld!

Intermezzo muziek: Two Arias

Claron McFadden

begint met een muzikaal intermezzo vanaf het balkon, en spreekt daarna over de kracht van het zingen, bijvoorbeeld in relatie tot kinderen. Ze heeft ook een alternatief notenschrift ontwikkeld dat veel meer vrijheid geeft bij de uitvoering van die muziek. Het is een ode aan de stem. Mysterieus, spontaan. Ze geeft een performance zoals weinigen ooit gezien hebben. Ga het vooral nog eens bekijken. Elke beschrijving schiet te kort. Daarna dezelfde aria, maar dan met publiek. Briljant.

Na de pauze een alien experience on stage, gevolgd door een hilarische Ted.com talk uit februari 2008 van John Hodgeman.

Howard-Yana Shapiro: Thoughts on Cacao

Howard-Yana Shapiro, de wit bebaarde Howard komt het podium op en zegt  “I am actually from Mars” en is een leuke binnenkomer na de vorige act en nog waar ook, want zijn organisatie is genaamd Mars incorporated.

Zijn speech is genaamd ‘an uncommon collaboration’. Howard is professor aan de universiteit van California. “Alles wat we doen heeft te maken met tijd. Alles komt ook uit mijn persoonlijke ervaringen, niet alleen uit labs. Ik kijk ook door de ogen van de boeren. Ik wil de onzekerheid omarmen”.

The tree of knowledge, is de oorspronkelijke cacao boom die Christus aan de bevolking van Guatemala gaf volgens de lokale legende. Maar later werd de cacaoboom de boom van de zonde doordat de mensheid inhalig werd. Hij heeft het over de 26 Maya talen waarin de naam cacao voorkomt. “We moeten meer doen met minder omdat we minder biologisch kapitaal hebben, ook omdat er niet efficiënt geboerd wordt op gebied waar eigenlijk regenwoud zou moeten groeien. Kortom, het regenwoud wordt gespaard als we meer opbrengst per hectare krijgen. Al het regenwoud kan gespaard worden als we van 400 nu tot 2000 kilo opbrengst per hectare krijgen. The Mars team wilde het cacao genoom vrijelijk beschikbaar stellen aan iedereen die het wilde gebruiken. De crux is het polymorphism genotyping in de producerende landen die voor die extra opbrengst kunnen zorgen. Met 450 kilo heb je armoede. Maar het is mogelijk met de juiste bemesting etc tot 1500 kilo opbrengst te komen en dan heb je als boer een goed leven en wordt de natuur gespaard. Hij eindigt met Einstein: onze situatie op aarde is vreemd. Iedereen komt maar even langs, zonder duidelijk doel, hoewel soms lijkt het dat men een goddelijke missie heeft”.

Lonneke Gordijn: Fragile Future

Lonneke Gordijn start met haar verhaal over paarden. Ze dacht vroeger ZELF het paard te zijn. Ze geeft niet om dingen, bezit etc. “Het gaat niet om de kleur van de raceauto, maar om de sensatie van de snelheid”. Haar vriend Ralf had een voorliefde voor science fiction. Haar design studio werd die combinatie van paarden en scifi.

Fragile Future is haar afstudeerproject van de design academie in Eindhoven. Het vergt een andere manier van denken om de fragile leds zo te designen dat ze in paardenbloemen (blaasbloemen) passen. Ze heeft nu 15 dames die de techniek beheersen van het drogen en verwerken van die bloemen.

Anita Goel: The power of personalised medicine

Dr. Anita Goel, (MD PhD Harvard), is Chairman & Scientific Director van Nanobiosym. Ze spreekt over The Power of Personalized Medicine. Nanomachines die DNA kunnen lezen en schrijven. Als je doordenkt waar die voor gebuikt kunnen worden, met name door de interfaces met de natuur, dan krijg je bijvoorbeeld Gene radar. Het lijkt alsof we voor God kunnen spelen. Je kunt aan diverse knoppen draaien waardoor de natuur zijn DNA kan veranderen en daardoor beter (?) kan overleven. Survival of the fittest?

Haar probleem zit er ook in hoe je die nanomachines kunt controleren.Alle DNA van de wereld kun je straks in een doosje stoppen.  Om in het hier en nu te blijven, de Gene radar is inmiddels een mobiele DNA scanner geworden. Ooit ontworpen voor militaire doeleinden om SARS op te sporen. Een erg moeilijk verhaal. Volgens de Twitter stream kunnen weinig mensen het écht volgen, ondanks dat ze er ruim de tijd voor neemt…

Calefax Reed Quintet: A musical invention

Alban Wesly & Calefax Reed Quintet willen op een andere manier muziek maken. Ze gebruiken alleen ‘riet’ instrumenten zoals (bas) klarinet, fagot, saxofoon en hobo.

De TEDxAmsterdam heeft een challenge uitgeschreven, waarvan  5 winnaars het podium op mogen. Hier de eerste serie van dit vijftal.

Samuel Levie & Linda Vermaat: Youth Food Movement

Samuel Levie heeft het met zijn vriendin Linda Vermaat over de Youth Food Movement. A taste of mind. Hoe kunnen ze samen genieten van eten, terwijl de een overtuigd vegetariër is, en de ander slager. Dus het eten moet goed, schoon en eerlijk zijn. Dus niet vechten over het ‘vlees’ maar samen vechten tegen de zaken waar we tegen zijn.

We doen het allemaal op ons eigen eiland, terwijl we moeten communiceren om een vuist te kunnen maken. Vandaar de Youth Food Academy.

Peter Westerveld: Re-greening the deserts

Peter Westerveld wil de sneeuw terug brengen op de berg Kilimanjaro. Hij is geboren in Afrika, in Tanzania.

“Hoe meer je ontbost, hoe succesvoller je als boer kunt worden…” leerde hij vroeger. Echter hij merkte dat er veel dieren en planten verdwenen. Hij woonde er middenin. Ook meer natuurrampen zoals aardverschuivingen, overstromingen, stofstormen etc. zijn alom tegenwoordig. Dustification groeit elk jaar, tenzij we besluiten er iets tegen te doen. Hij heeft een systeem ontworpen waarmee je de woestijnen weer kunt omvormen tot blijvende bossen. Het idee is dat dit wordt gedaan door flinke kanalen te graven waardoor het regenwater beter opgevangen en bewaard blijft. Hij kan zelfs drinkwater voor alle mensen regelen met slechts 100 ml neerslag per jaar.

Een illustratief geanimeerd filmpje is het ‘bewijs’ van zijn idee. ‘Erg simpel’ volgens Peter zelf.  Door het ontstaan van begroeing ontstaat ook verdamping waardoor er ook weer een regen kan vallen en er daardoor meer kan groeien etc.

Zo heeft hij ook bedacht hoe -heel simpel- de Kilimanjaro weer van een witte toplaag kan worden voorzien. Een geweldig idee, dat hij laat onderbouwen door een getuigenis van een lokale Afrikaan die voor eerst buiten zijn continent is. Een van de meest indrukwekkende ideeën.

Tot zover het ochtendgedeelte. De middag en avond nog te gaan. Keep you posted over TEDxAmsterdam 2010.

Dank voor de foto’s van TedxAmsterdam door: Maurice Mikkers en Jan Jaap Heine.

Lees hier verder voor verslag deel 2