Cádiz Stadsweb: gratis WiFi in stadscentrum

Cádiz is de oudste stad van West-Europa. Er zijn niet veel steden in Europa die kunnen bogen op een bezoek van de Phoeniciërs, de Grieken, de Berbers, de Moren en de Romeinen. Het heeft een metershoge stadswal, een kathedraal en een amfitheater.

Ik was vorige week in het zuiden van Spanje, het was een personeelsuitje van het leukste soort. De oudste stad van Europa heeft stads-wifi. Het betekent dat je er overal toegang hebt tot internet. Sommigen van ons maakten er dankbaar gebruik van om gratis naar het thuisfront of de achtergebleven vriend of vriendin te bellen, een ander om meer over de kathedraal te weten te komen.

De gang naar het buitenland was er vroeger een die gepaard ging met valuta-beslommeringen. Mijn vader had een etui, met vier ritsen. In elke rits zat een andere valuta, Belgische Francs, Franse Francs, Duitse Marken en ook een vakje voor de Lires. Aan het eind van de vakantie was de etui zwaar geworden door het muntgeld.

Het gehannes met valuta is verleden tijd, het heeft moeiteloos plaats gemaakt voor het gemier met de instellingen van je telefoon als je naar het buitenland gaat. En wee degene die vergeet om deze internet-toegang uit te zetten, hij wordt genadeloos gestraft door zijn leverancier die van verbindingsvriend in eigen land opeens verandert in een meedogenloos jattende geldwolf in het buitenland. Gewoon mobiel bellen met het buitenland is niet weggelegd voor de krap-bij-kasserigen. Of het nu kartel-afspraken zijn of niet, feit is dat vrijwel alle telco’s absurde tarieven hanteren voor grensoverschrijdende gesprekken of dataverkeer. De triomfantelijke sms-jes die je ongevraagd krijgt (welkom in België, we gaan u rippen) waarschuwen je voor het leed, maar verzachten het niet.Het is zo hopeloos ouderwets om in grenzen of dubbele paspoorten te denken. Internet is grenzeloos, iedereen begrijpt dat behalve de beperkten van geest die de mobiele tariefstructuur als een stadswal in stand houden.

Het zijn tijdelijke afpersers, corrupte douaniers, die kunnen bestaan bij de gratie van de tijdelijke onmacht en onkunde van de reizigers. Een foto met onderschrift in de Volkskrant van deze week geeft het beeld prachtig weer. Je ziet hoe een telefooncel wordt gelicht. KPN haalt 500 cellen weg, komende maanden. Ze worden eigenlijk alleen nog maar gebruikt door buitenlandse toeristen die het te duur vinden om mobiel naar huis te bellen. De buitenlanders worden gestraft door de vaste belpunten te ruimen. Ze worden de mobiele fuik in gedwongen.

Ik zat begin deze week in Frankrijk. In het stadhuis, tevens VVV, tevens de plaats waar je de sleutels van de tennisbaan kunt oppikken, hangt een briefje. Met alle plekken waar het internet gratis is. Bij Bar l’étang, Hotel de l’étang en de bibliothèque. Cadiz, Cucuron, zo zijn er nog duizenden. Nog even, en de muren van de oude tariefstructuren zijn geslecht. Als ze ze zelf niet afbreken, doen wij het wel. Over een paar jaar lachen we om die idiote steekpenningen die nu gevraagd worden. Mijn advies aan mevrouw Kroes: straf niet alleen de telco’s, maar steun alle initiatieven die leiden tot een snelle wasdom van het mobiele internet.

En die leren valuta-etui van mijn vader ga ik vanmiddag nog zoeken, en inlijsten. Als herinnering aan vroeger.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.