Mag een werkgever Twitter verbieden?
Vanochtend viel mijn oog op een tweet van een van de mensen die ik volg: “Beste tweeps, ik twitter alleen nog in middagpauze en buiten kantooruren (wordt mij indringend gevraagd); doei!”.
De reacties die hierop volgden getuigden van medeleven en verbazing.
Ik kan beredeneren dat sociale media om de aandacht van de werknemer vragen. Aandacht kun je maar een keer uitgeven. Aandacht is tijd. En tijd kost geld. Zo zou een werkgever kunnen denken, makkelijke beslissing dus, stekker eruit. Op deze manier kun je echter ook niet genieten van de voordelen van een sociaal netwerk. Hoe vaak ben je niet naar iets op zoek, waarbij je followers op Twitter je helpen zoeken? Voor mij is dit absoluut de toegevoegde waarde van een sociaal netwerk, dat anderen mij helpen en ik op mijn beurt iets terug kan doen. Is het dus wel zo slim om een medewerker de toegang tot een sociaal netwerk te ontzeggen.
We leven in een tijd waarin de grens tussen privé en werk steeds meer vervaagt. E-mail van het werk kunnen we tegenwoordig ook thuis lezen. Vaak doen we dit nog even ’s avonds. Even je mailbox opschonen, zodat je de volgende dag weer opgeruimd kunt beginnen. Ik ken geen werkgever die dit gedrag verbiedt…
Even zoeken op Google levert een aantal cases op waarin de werkgever de werknemer verboden heeft om tijdens werktijd zich op sociale netwerken te begeven, zoals het Medisch Centrum Leeuwarden. Er zijn dus meerdere werkgevers die een slot op sociale netwerken zetten.
Blijf ik toch zitten met de vraag, mag een werkgever Twitter verbieden? Wat vind jij?