Dat ding komt er aan

Een mobiele telefoon is bij uitstek geschikt om mee te bellen en heel korte berichten te versturen als je genoeg trainingsuurtjes met je duim hebt gemaakt. Het woord ‘duimendraaien’ heeft een heel nieuwe betekenis gekregen. Het grote bezwaar van een mobiele telefoon is dat het scherm hopeloos klein is en het toetsenbord heel ongemakkelijk.

We zijn in de huiskamers verslaafd gemaakt aan flatscreens ter grootte van een voetbalveld en op de telefoon moeten we het doen met een speelveld van een paar vierkante centimeters. Toch bekijken we er filmpjes en foto’s op.

Een laptop is bij uitstek geschikt om stukjes te schrijven, presentaties te geven, films te kijken, internet af te struinen, onderweg te lezen of te werken aan je profiel op LinkedIn. Er zijn sneue mensen die dat als enig profiel hebben. Bezwaar van een laptop is dat je hem mee moet sjouwen en dat hij na drie uur de geest geeft als hij niet gevoed wordt.

Een e-reader is bij uitstek geschikt om boeken te lezen. Het scherm is groot en goed en leest opmerkelijk plezierig. Bezwaar van een e-reader is dat de uitgevers nog veel te veel geld vragen voor e-boeken en dat je heel goed moet opletten welke e-reader je koopt; voordat je het weet zit je vast geketend aan een bepaalde boekenwinkel.

Het apparaat dat er logischerwijs gaat komen is een kruising tussen een e-reader, een sms-verstuurder en een eenvoudige laptop. Het is plat, kleiner dan een A4, het past in een grote binnenzak, het heeft een groot scherm en een touchscreen. Het weegt weinig (maximaal 200 gram) en de levensduur van de batterij is minimaal twintig uur. Het is niet eenkennig en accepteert alles wat gangbaar is in de markt van documenten en muziek. MP3 of MP4, PDF, ePub, noem ze maar op. Het (online) kopen van een boek kost eerder vijf dan tien euro. Een film ook zoiets.

Het ding heeft draadloos internet, ook betaalbaar in het buitenland. Je kunt er tekstberichten mee versturen. Je krijgt iedere dag je verse krant, en als er aanleiding is extra nieuws. Voor zo’n krantenabonnement betaal je hoogstens tien euro per maand.

Dat apparaat gaat er komen. Of het nu tablet-pc heet, of e-readerplus, of Kindle 3.0, het is me om het even. En neem ook van me aan dat het ding de markt verovert. De mens is er klaar voor dat is wel bewezen.

Ik zat vorige week in de metro in New York, en in mijn coupé zaten drie mensen met een Kindle. Een meisje had er een leren hoesje omheen, de Kindle werd een book-a-like. Dit is geen technologypush, dit is een wens van de mens. Het wordt een feest voor auteurs en artiesten, zij gaan er wel bij varen. Boeken als broden. Over een jaar lees ik het FD op een i-Slate of iets dergelijks. Lang niet iedereen begrijpt voorgaande zin nu, we spreken elkaar binnenkort weer.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.