De barstende i-Phone
“Als ik u was zou ik naar dat boekwinkeltje in de Rue des Patins gaan”, antwoordde de vrouw van de VVV vriendelijk. De volgende middag was ik er, en vond ik inderdaad wat ik zocht. Bij de kassa werd ik geholpen door een bekend gezicht. Even nadenken. Zíj was het, de dame van de VVV. Het was dus niet toevallig dat zij mij juist naar deze winkel had gestuurd. De verwijzer bleek partijdig te zijn.
“De i-Phone barstte waar hij bij was”, is de vette kop van La Provence, afgelopen woensdag. Met een grote foto op de voorpagina. We zien Romain, wit t-shirt met v-hals, gel in zijn haar en in zijn linkerhand de iPhone frontaal in beeld. Vol met barstjes, het lijkt alsof er een bevroren web op werd gesponnen.
Op pagina 29 staat het hele verhaal. Afgelopen vrijdag zat hij rustig met zijn vriendin op een terras in Aix en toen begon de iPhone langzaam te knarsen en barsten. Er vliegt zelfs een scherfje in zijn oog. Hij belt meteen een vriend die oogdeskundige is die een oplossing van fysiologisch water en wat koele compressen adviseert. Niets aan de hand verder.
De moeder van Romain meldt het voorval bij Apple. Ze was op internet op zoek geweest naar vergelijkbare voorvallen. Zo bleek dat in Liverpool een iPod-touch spontaan was gaan sissen en uiteindelijk ontploft. De eigenaar had het gemeld bij Apple, dat bereid was een nieuwe iPod te geven onder de voorwaarde dat een contract werd getekend en dat er met niemand over werd gesproken. De Engelsman weigerde, en stapte naar de Times. Voor Apple een mooi voorbeeld van ‘hoe niet te handelen in de 21e eeuw’. Reputatie is zo breekbaar als een kurkdroog iepenblad.
Gewapend met dit verhaal uit Liverpool spreekt de Franse moeder met de helpdesk van Apple. De medewerker daar weet haar te verzekeren dat dit een op zichzelf staand geval is. Hem is niets bekend van een ontploffende iPod in Liverpool.
“Mevrouwtje, mevrouwtje”, zo zou hij gezegd hebben, “als u alles gelooft wat Google zegt dan gelooft u ook vast in buitenaardse wezens”. En toen was mevrouwtje mevrouwtje boos, en nodigde de fotograaf en verslaggever van La Provence uit. Voor de tweede keer in korte tijd faalde de reputatiescripten van Apple.
Interessant is natuurlijk de opmerking van de helpdeskmedewerker van Apple: ‘geloof vooral Google niet’. Google is steeds meer de natuurlijke vijand van Apple, en zou er dus belang bij kunnen hebben om negatieve berichten rond Apple-produkten hoog in de ranglijsten op te voeren.
De verwijzer is partijdig, zo is de suggestie van Apple. Google mag je niet geloven.
Een heel klein onderzoekje dan. Zoek bij Google op ‘Apple Times iPod’ en je krijgt het verhaal uit Liverpool onmiddellijk. Zoek bij Bing op ‘Apple Times iPod’ en je krijgt het niet. Toeval? Is Google domweg veel beter dan Bing? Is Bing nog niet volwassen genoeg? Niet actueel?
Voorlopig Google ik vrolijk door het leven. Dat boek vond ik toch ook meteen in de Rue des Patins. Liever een partijdige verwijzer dan een slechte.
Dit artikel is eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.