Web 3.0: samenwerkende systemen

Redactie Frankwatching van Frankwatching

Lees 24 reacties

Over de auteur

Redactie van Frankwatching

Dit artikel is geschreven door de redactie van Frankwatching. Ook schrijven voor Frankwatching? Hier lees je er meer over.

230 artikelen Meer over Redactie

Reacties (24)

Reactie annuleren

-=SAS=-

10 december 2007 om 17:21

Stukken beter hoor Frank 😉 Nu had ze tenminste tijd om haar verhaal te vertellen.. Vindt alleen Web 3.0 zo’n vervelende benaming.. Internet kun je niet in versienummers vatten, ‘web 2.0’ was okÃ© omdat het een gigantisch omschakeling is en niet te vergelijken met ‘web 1.0’..

Als ik een suggestie mag doen: “The Lego Web”.. iedereen bouwt verschillende blokjes maar uiteindelijk kun je er zelf mee spelen tot een configuratie die je past..

0 likes

reageer
Frank Janssen

10 december 2007 om 19:23

@ –SAS–: Dat ben ik helemaal met je eens, op deze manier komt het verhaal van Mariannne veel beter tot zijn recht. Met dank aan Lia (interview), de mensen van Yune (opname, montage) en natuurlijk Marianne zelf!

‘The Lego Web’, ik vind ‘m mooi. Maar ja, we hebben deze discussie hier ook al een keer over de term Web 2.0 gehad, anderen waren ons al voor bij het bedenken van de term. Maar Lego Web proberen we er ook in te houden 😉

0 likes

reageer
blogdog

10 december 2007 om 20:35

Interessant onderwerp. Ik ben het ook met -=SAS=- eens dat er een duidelijk generatieverschil is met Web 1.0 en Web 2.0. Wat daarna komt kun je alleen maar in retrospectief benoemen. Een alternatief scenario is dat agents ook wel eens volledig in dienst van de gebruiker kunnen staan zonder dat de aanbieders van diensten en informatie daar veel over te zeggen hebben. De aanbieders moeten in dat scenarion dingen naar de gunsten van de agent voordat deze de gebruiker servicet.
De verschuiving van een internet als marktplaats van informatieproductie en informatieconsumptie naar een internet waarin eerst relevante informatie uitonderhandeld wordt tussen informatie producenten en consumenten door agents is wel een interessant denkbeeld.
Krijg je inderdaad persoonlijke zoekmachines, applicaties die op een intelligente manier scannen naar relevante informatie tegenover applicaties die informatie aan de man proberen te brengen door agents te “interesseren”.
Dat is dan toch meer een Gremlin web dan een lego web…

0 likes

reageer
ronald van den hoff

10 december 2007 om 21:00

@blogdog: helemaal eens, door die agents verschuifd de macht weer naar de consument, die weer baas wordt over eigen gegevens en zelf besluit wat, wanneer en aan wie hij zijn/haar data ontsluit. Om dat nu al web3.0 te noemen? (maar het trekt wel lekker de aandacht, toch?)

0 likes

reageer
Patrick

10 december 2007 om 21:03

Ik ben weer een hoop wijzer

0 likes

reageer
Daphne Dijkerman

10 december 2007 om 22:11

@blogdog; mee eens. Maar of de macht weer volledig naar de consument verschuift betwijfel ik. Gremlin web? Lego web? Remix web? Mashup web? Klinkt in elk geval beter dan Web 2.0.

0 likes

reageer
Paul Blok

10 december 2007 om 23:36

Marianne, ik heb je verhaal helaas op M3 gemist, maar je wel op Emerce E-day gehoord. Al die ontwikkelingen zijn heel boeiend, zeker, maar toch, die ene vraag blijft: wat KUN je er nu eigenlijk mee?

0 likes

reageer
-=SAS=-

11 december 2007 om 9:17

@Blogdog: Toch vindt ik het verhaal van agents die relevantie bepalen nog echt toekomstmuziek want wat je nodig hebt is Artificial Intelligence. Bepalen wat relevant is, is voor ieder persoonlijk en niet in algoritmes te vatten.

A.I. op het web..
Probeer je dat eens voor te stellen, A.I. entiteiten die ‘leven’ op het web.

Laten we eerst maar eens zorgen dat alle systemen op het web elkaars taal verstaan!. Dat is wat ik ‘The Lego Web’ noem.

0 likes

reageer
blogdog

11 december 2007 om 10:16

@-=SAS=-: Daar heb je wel gelijk in, het is toekomstmuziek. Het is ook maar een alternatief scenario, en er zit nog een heel spectrum van andere scenarios tussen.
Je kunt daarbij ook denken aan gewoon statistische methoden. De regels van contentselectie worden bepaald door je gedrag en vorkeuren in het verleden (gebeurt immers al in muziekselectie).
Ook kun je denken aan hoe een Spamfilter werkt die webcontent sorteert en misschien zelfs opnieuw construeert.
Of dit de macht bij de informatieconsumenten legt weet ik niet . In dit scenario praat je over een krachtenveld tussen Agents. Dat blijft een dynamisch systeem.
Ik vind het denkbeeld van “levende” entiteiten op het internet wel magisch, als een soort William Gibson boek.
Een beetje zoals ik het vroeger magisch vond dat je vanaf een computer aan de ene kant van de wereld een computer aan de andere kant van de wereld kunt bedienen.
Maar we zijn niet de eersten: de makers van Java in de jaren 90 hadden dat al in gedachten.

0 likes

reageer
HervÃ© Maas

11 december 2007 om 11:07

Ach goed Web 3.0 is duidelijk weer een opvolger van houd de boel eenvoudig. Of je de naam nu mooi of niet vindt is niet zo schokkend. In elk geval geen discussie waard!

Wat ik interessant vind is de volgende stap:
Web 2.0 – Communiceren van Mensen onderling
Web 3.0 – Communiceren van Systemen onderling
Web 4.0 – Communiceren van Mensen met Systemen

Voor Web 4.0 zullen we dus een soort van A.I. moeten hebben ontwikkelt. Een Systeem kan namelijk eigenlijk geen menselijke taal (snel) begrijpen en andersom ook niet. Ik ben benieuwd wanneer ik een vraag echt beantwoord krijg van een Systeem ipv het “Kies je antwoord” uit systeem van nu.

0 likes

reageer
-=SAS=-

11 december 2007 om 11:36

@ Blogdog: je kunt inderdaad relevantie bepalen aan de hand van gedrag in het verleden maar daarbij spelen zoveel factoren een rol dat het systeem dat jouw bedient zal moeten bijleren om relevantie te kunnen toekennen. Je zou het ook kunnen doen door zelf in te voeren wat je relevant vindt maar dat is toch weer behoorlijk 1 en 0 ofwel 1.0 😉

@ HarvÃ© Maas: Op zich wel lekker duidelijk overzichtje zo eigenlijk..

0 likes

reageer
blogdog

11 december 2007 om 11:52

@-=SAS=-: Nou, daar kun je je in vergissen. Het is gewoon een kwestie van hoe geavanceerd het model is dat je gebruikt. Rekenkracht, opslag en bandbreedte worden steeds goedkoper en dus kun je steeds geavanceerdere modellen maken. Een trainbaar spamfilter kan heel geavanceerd zijn…
Ook kan ‘jouw’ model vergeleken worden met het model van iemand die op je lijkt, wat een model ook sterker maakt.
Ten derde zou je moeten denken aan zelflerende systemen. Die proberen patronen en assosiaties te ontdekken waar je zelf misschien niet eens aan zou denken, en proberen ook hun leerproces te verbeteren.
Tenslotte moeten we onszelf ook niet teveel overschatten. Mijn zoon is alleen geinteresseerd in Basketbal en PS3 en is volgens mij best te modelleren. Ik denk dat veel mensen daaraan voldoen. Alleen de Leonardo da Vinci’s onder ons met een veel complexere interesses komen er misschien wat bekaaider van af.

0 likes

reageer
HervÃ© Maas

11 december 2007 om 12:13

@Blogdog: Het is maar net hoe je A.I. classificeert. A.I. bestaat op zeker hoogte al. Een trainbare spamfilter is een vorm van A.I. maar op een laag niveau. Het is echter wel de start die een mens ook maakt ons wordt namelijk ook alles geleerd.

@-=SAS=-: Dank je, maar zo is de aanduiding Web 3.0 toch veel duidelijker. Het is een doorontwikkeling van een bestaand iets. Je kunt zelfs heel duidelijk aangeven waar de substations zijn bijvoorbeeld Web 2.1 (ik heb alleen nog niet kunnen vinden wat het tussen station is)

0 likes

reageer
blogdog

11 december 2007 om 13:14

@HervÃ©: Dat ben ik helemaal met je eens…. AI bestaat en een Spamfilter is een eenvoudig AI systeem… en dat gaat heus nog wel iets uitgroeien tot iets geavanceerders.

Die Web x.0 classificatie.. het klinkt niet slecht en misschien heb je gelijk. We hebben 2.0 een naampje gegeven omdat het een drastische ontwikkeling was op het internet. Misschien is die ontwikkeling alleen maar drastisch omdat we het met z’n allen niet zo zagen aankomen.

Is communicatie tussen systemen een drastische ontwikkeling? Of tussen systemen en mensen? Ik denk dat de toekomst dat moet bewijzen, en het kan zomaar zijn dat de toekomst NIET voorspelbaar is en verrassingen voor ons in petto heeft… 😉

0 likes

reageer
Martijn

11 december 2007 om 13:41

Om een soort voorspellende AI te programmeren die is gebaseerd op gedrag uit het verleden, zul je denk ik een behoorlijke hoeveelheid historische â€œgedragspatronenâ€ vast moeten leggen. Op zich geen punt, behalve dat op het huidige web het vastleggen van dit soort data ook al op de nodige privacybezwaren stuit. Misschien is het een optie om deze online â€œgedragspatronenâ€ in een soort van lokale (dus offline) blackbox op te slaan (met persoonsgebonden sleutel). Op basis van de informatie die hierin is opgeslagen kan een agent â€œgetraindâ€ het web op gaan? Het zou mooi zijn als deze agents dan wel weer met elkaar kunnen praten.

0 likes

reageer
blogdog

11 december 2007 om 13:58

@martijn: Dat klopt wel maar er zijn natuurlijk compromissen mogelijk. In plaats van een hoop historisch gedrag kun je ook aannames doen of van een grof naar een verfijnd model ontwikkelen naarmate er meer gegevens beschikbaar komen.
Met betrekking tot privacy: Mensen zijn helemaal niet zo gesteld op privacy als we denken. Als het ze ten goede komt geven ze graag privacy weg (AH bonuskaart ruilen?).
Zo’n blackbox is een goed idee (wie is de eigenaar van deze blackbox?), en kan een van de oplossingen zijn om consumentvriendelijk te blijven. Of we nu zelf taggen of onze browser (met ingebouwde agent) laten taggen maakt natuurlijk niet zoveel uit… en daar vervagen de lijnen al.

0 likes

reageer
HervÃ© Maas

11 december 2007 om 14:27

@Blogdog: Dat mensen gingen communiceren via Internet is helemaal niet schokkend als je naar de geschiedenis kijkt. We hebben elk mogelijk platform gebruikt om te kunnen communiceren.
Tot op zekere hoogte kun je de toekomst wel voorspellen je kunt alleen nooit voorspellen in welke vorm dat gaat gebeuren. Star Trek heeft decennia lang de toekomst behoorlijk goed voorspeld het ging alleen allemaal een beetje sneller dan we verwachtten. De techniek is er al lang in de meeste gevallen, het is het moment van algemene acceptatie die in de meeste gevallen roet in het eten gooit. Ik kan je voorspellen dat als je de “ontwikkelingskelder” van Philips, Google, Microsoft etc binnen loopt dat je mond openvalt van wat daar allemaal draait.

@Martijn: Het is een illusie dat zoiets als privacy ooit heeft bestaan. Je hebt alleen privacy als je vermist of dood bent en zelfs dan maar tot een bepaalde hoogte want je verleden is compleet uit te pluizen.

0 likes

reageer
Peter Bekel

11 december 2007 om 16:14

Tim Berners-Lee, grondlegger van het internet, pleit voor een structuur die niet alleen relaties tussen personen, maar ook relaties tussen documenten vastlegt. Hij noemt dit de Giant Global Graph. Volgens Berners-Lee gaan we met de “GGG” naar een nieuwe laag van abstractie van het internet. Hij schakelt de GGG gelijk met het Semantic Web (dat wat volgens mij de meeste mensen bedoelen met “Web 3.0”) , het idee dat web content vastgelegd kan worden in voor machines begrijpelijke taal. Hierdoor kunnen webapplicaties intelligenter worden omdat ze de relaties tussen documenten kunnen begrijpen.

Relaties tussen personen, maar ook tussen personen en dingen worden in de GGG vastgelegd in zg. FOAF (Friend-of-a-friend) files.

Zie http://dig.csail.mit.edu/breadcrumbs/node/215.

0 likes

reageer
-=SAS=-

11 december 2007 om 16:51

@ HervÃ© Maas: Ik denk niet dat het een illusie is dat privacy ooit heeft bestaan. Het web maakt het begrip privacy alleen een stuk abstracter. Het zijn grenzen die opnieuw opgezocht moeten worden. Mijn intuitie zegt dat dit nog wel een keer omslaat. Het is wachten op de eerste die misbruik maakt van de macht (die bijvoorbeeld Google heeft met hun giga-database van persoonlijke gegevens). Een aanrader is de video “www worden wij wakker” (beetje zweverig maar wel goede essentie als het gaat om de vervagende regels van privacy).

@ Peter: dit is inderdaad waar web 3.0 om draait! De vraag die we onszelf hier stellen is of dit een voorbeeld is van een eerste vorm van AI. Eigenlijk praten we hier over web 3.5 aangezien AI de vervolgstap is naar Web 4.0 waarin de mens echt communiceert met een ‘machine’.

0 likes

reageer
erix

11 december 2007 om 19:33

wikipedia als voorbeeld van kennismanagement noemen?
dan is web 3.0 een voorbeeld van actieve verhyping.

0 likes

reageer
Peter

12 december 2007 om 15:39

Van wanneer is deze video?? Van vorig jaar of zo?

Dit waren vorig jaar misschien de trends, maar vandaag de dag zeker niet meer. “Wiki = 2.0”, wat een uitspraak. LogicaCMG zou toch beter moeten weten. Niet echt goede reclame voor het bedrijf als je het mij vraagt.

Maar goed we weten denk ik allemaal inmiddels wel dat het hele “web 2.0 / 3.0” verhaal vooral veel marketing gepraat is.

mvg, P

0 likes

reageer
YELLOWLAB | thoughtlab on ict innovation | | Alle metadata definieerders naar huis!

12 december 2007 om 19:12

[…] kunnen web 3.0 achtige agents en semantische technieken hier grootste gemene delers en verbanden in vinden en dit presenteren aan […]

0 likes

reageer
Ferry den Dopper’s blog on User Experience » Blog Archive » Webrichtlijnen: suf of sexy?

27 december 2007 om 0:00

[…] webstandaarden in zekere zin bevorderd. En vooruitkijkend naar het semantische web c.q. Web 3.0 (idem), verwacht ik dat de behoefte aan standaardisatie en ‘gelaagd bouwen’ alleen nog maar […]

0 likes

reageer
Microformats: web 3.0 en het semantisch web

1 april 2008 om 8:08

[…] periode van het internet: het begin van het semantisch web waar systemen gaan samenwerken (video, interview). Bij web 2.0 kwam juist de samenwerking tussen mensen tot bloei. Je zou dus kunnen zeggen dat we […]

0 likes

reageer

Topics

Handig

Agenda

Reactie annuleren

Topics

Handig

Topics

Handig

Web 3.0: samenwerkende systemen

Anderen lazen ook

Over de auteur

Agenda

Welkom

Topics

Handig