Opvallers die wel erg opvallen
Tijdens een interview met een voetballer of coach is de achtergrond altijd hetzelfde: een mozaïeken compositie van bedrijfsnamen en logo’s die zo nadrukkelijk in beeld worden gebracht dat ze niet opvallen. De indruk van de sponsor vervliegt zo snel als de geur van een druppel Chanel in een windtunnel. Je moet dus verrassender uit de hoek komen om op te vallen.
Als Bouwfonds Hypotheken zijn naam wijzigt in Florius moet er aandacht aan worden besteed. De nietszeggende naam – Florius, Corus , Oxfam Novib, geef een computer de opdracht om letters in willekeurige volgorde te zetten en je krijgt iets nietszeggends – dient nadrukkelijk onder de aandacht van het publiek te worden gebracht en zo kon het gebeuren dat moeder ABN Amro de topper Ajax -Heracles op 1 april aan Florius gunde. Opeens speelde Ajax in Florius-shirtjes en de reclameborden rond het veld waren allemaal van Florius. Zelfs het publiek was gedeeltelijk Florius; er zat een leger onafhankelijke tussenpersonen op de tribune. Bezig met afhankelijk te worden.
Opvallen is het devies dus. Het Rembrandtplein in Amsterdam wordt beheerst door een megaschreeuwscherm. Het leidde tot een controverse, tussen de bewakers van het stadsgezicht en de nieuwe opvallers. De laatsten winnen voorlopig, het scherm hangt er nog. In de Utrechtse binnenstad leidde een grote poster van een vrouw ook tot morele en politieke ophef. De opvallers wonnen. De vrouw hangt er nog.
En die opvallers zitten niet stil. Geen vierkante centimeter op aarde is nog veilig. Zelfs niet de platte daken van de bedrijfspanden. Want ook daar kun je opvallen, dankzij het nieuwe oog van de aardse bewoners: Google Earth. Boven ons zwermen satellieten die in hun periodieke omgang foto’s maken van de aarde. Dus, zo moet een wakkere geest in de marketingkamer van een Leeuwardense verzekeraar hebben gesproken, is het niet een goed idee om met hele grote letters ‘FBTO’ op ons dak te schilderen? Het was een goed idee. De huisschilder ging aan de slag en na het volgende bezoek van de satelliet is de stad Leeuwarden in Google Earth te zien met de vier letters van de verzekeraar.
Stel dat iemand wil protesteren, tegen wie dan eigenlijk? Waar zit de officier die de aanklacht formuleert? Wie is de hoeder van het aardaanzicht? Mag ik in de Sahel een metersbreed letterspoor van insectenstroop trekken waarvoor de naakte molratten naar boven komen zodat een levend logo ontstaat dat in Google Earth duidelijk zichtbaar is?
Niet alleen de aarde, ook andere planeten kunnen we rekenen tot het jachtterrein van de aandachttrekkers. Stel dat McDonald’s erin slaagt om het M-beeldmerk te laserstralen op de maan, zodat het bekeken kan worden door de halve aardbevolking?
Ze hebben geen scrupules noch een geweten, de opvallers. De Gouden Kooi moet kijkers trekken, dus zullen ze getrokken worden. Het is een strijd om de overtreffende trap. Als de lezer de krant niet kiest, dan kiest de krant de lezer wel: dagblad De Pers wordt binnenkort ongevraagd gratis thuisbezorgd. Een Tilburgse pastoor luidt de kerkklokken vroeg in de ochtend ondanks protesten uit de buurt.
Langzaam maar zeker wordt de consument murw gebeukt. Ooit wordt het opvallend stil, en niemand zal het erg vinden.
Deze column is eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.