Filter
ChatGPT 41.000 vrienden
[[image:janpeter.jpg::right:1]]Toch heeft het wat ongemakkelijks. En dan doel ik op de nadrukkelijke inmenging van een aantal politici in het internet. Het botst. Als Jan Peter Balkenende meer dan 41.000 vrienden heeft op het Hyves-netwerk is er iets aan de hand. Met Hyves, de definitie van ‘vrienden’, of met Balkenende, er schuilt een onverenigbaarheid in de combinatie.
Als vaders hiphoppen op het eindexamenfeestje van hun kinderen is er ook iets mis. Een moeder die loopt te high-fiven op het schoolplein brengt haar kind in verlegenheid. Maxime Verhagen moet niet zeggen ‘lekker chillen’. Oud-minister Donner moet niet gaan rappen. Allemaal stijlfouten.
[[image:algore.jpg::right:1]]Het internet kwam ooit via de Amerikaanse defensie en vervolgens de universitaire wetenschap bij het volk, in het bijzonder het volk dat wist om te gaan met de eerste generatie computers. En dit volk deed dit met zoveel succes dat de gevestigde orde – dus ook de politiek – met steeds meer belangstelling keek naar dat opmerkelijk invloedrijke netwerk. Aangezien politici dol zijn op het krijgen van invloed op invloedrijke netwerken werd de verleiding steeds groter om erbij te horen. Het was politicus-milieuactivist Al Gore die in 1999 claimde dat hij dan weliswaar niet het internet had uitgevonden maar wel degelijk verantwoordelijk was voor het initiatief om het internet vorm te geven (‘I took the initiative in creating the internet’).
‘Succes heeft vele vaders’, dachten de tikkende internetters in koor, en ze gingen rustig door met hun nijvere missie: toegang voor iedereen.
En zo kon het gebeuren dat politici steeds meer gewild én ongewild in aanraking kwamen met het internet. De dames Verdonk en Halsema lagen met elkaar in de clinch over het e-mailadres van Ayaan Hirsi Ali. Daaruit zou moeten blijken dat iedereen al lang wist wat de werkelijke naam was van Ayaan. Een onzindiscussie, maar toch.
[[image:maxime.jpg::right:1]]Zo kon het ook gebeuren dat steeds meer ministers een weblog gingen bijhouden, waarachter – zo bleek al snel – een olympische gedachte schuilging: deelnemen was duidelijk belangrijker dan winnen. Zo kon het gebeuren dat miljoenen mensen zich lieten voorlichten door de krakkemikkige stemadviseurs op het internet: stemwijzer en stemkompas. De adviseurs werden gretig aanbevolen door de politici, ook al wisten deze uit ervaring dat het geleverde stemadvies lang niet altijd deugdelijk bleek.
De electorale relevantie van het internet is inmiddels wel bewezen, al was het alleen maar als meningmaker. Maar het feit dat politici nu ook embedded hun bijdrage leveren aan datzelfde internet maakt hen kwetsbaar. Als je eenmaal heult met de roddeljournalistiek, dan betekent dit dat je ‘een van hen’ bent geworden. Hyvende en bloggende politici zijn dus een van ons, internetters, geworden.
[[image:hyvespolitici.jpg::center:0]]
Ik voorspel dat er nog mooie dingen gaan gebeuren. De burgemeester van Raalte is al gesneuveld toen hij naïef onder een valse naam mailtjes verstuurde. Er duiken nog mooie filmpjes op in YouTube. Er zullen sappige feiten opgerakeld worden in weblogs. Alles zal uitkomen, ook de schubbige nevelen van Justitie zullen eraan geloven. Het genadeloze geheugen van het internet zal spreken. Hirsch Ballin kan een betekenisvolle glimlach niet onderdrukken. Hij werd twee keer in één week belazerd, het zal hem nooit meer gebeuren.
Deze column is eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.
Over de auteur
