Blognomics: Sijthoff over multimedia

Frank Janssen van Frankwatching

0 1 mei 2006 om 23:59 3 minuten lezen

[[image:blognomics-000.jpg::right:1]]Zoals aangekondigd wil ik in een aantal artikelen terugkijken op Blognomics. Vandaag het eerste verhaal in deze serie: mediaondernemer Willem Sijthoff over multimedia en business. Met een interessante vergelijking van de mediasituatie's in Nederland en Scandinavië.

Sijthoff, onder meer bekend van de FD Mediagroep (Het Financieele Dagblad en BNR Nieuwsradio), begint zijn presentatie met een vergelijking van de mediasituatie's in Nederland en Scandinavië. Hij zet de sterke en zwakke punten van beide gebieden tegenover elkaar:

sterk in Nederland: radio, tv productie, tijdschriften
zwak in Scandinavië: radio, tv, tijdschriften (voorbeeld Noorsstation: radio kanal 24)
sterk in Scandinavië: kranten, multimedia, internet (voorbeeld Noorse regionale multimediale uigeverij: Agderposten)
zwak in Nederland: kranten, multimedia, internet

In zijn toelichting op deze sterkte-/zwakte-analyse komt nog het nodige interessante[[image:sijthoff1.jpg::right:1]] feitenmateriaal op tafel:

in Scandinavië wordt nog 40 tot 50% van de advertentiekoek aan kranten gegeven, in Nederland is dat nog maar 18%
multimedia in Nederland is nog niet zo ver gekomen, m.u.v. de omroep
in Scandinavie halen de mediauitgevers de beste marges op internet, marges zijn daar tot 40 à 50%
in Scandinavië zijn alle regionale krantenuitgevers ook actief met regionale radio en tv

Volgens Sijthoff is de business-essentie van media samen te vatten tot het gevecht om de concurrentie en de tijd van de consument (incl. de intensiteit van het contact). Vanuit die gedachte zijn er twee soorten strategieën te bedenken:

portfolio strategie: toch andere media doen omdat ze er willen zijn (voorbeelden zijn De Telegraaf en Sky)
geïntegreerde strategie, die heeft een drietal pijlers: (1) marketing (cross promotion, bijvoorbeeld advertentie in FD in combinatie met radio), (2) sales (meer omzet met lagere kortingen) en (3) redactioneel (verhoging van de kwaliteit van de content)

Het aantal partijen met een mulitmediale aanpak neemt sterk toe. Bij multimediale nieuwsredacties is het erg belangrijk dat je afstemt wat je in het ene en wat je in het andere kanaal doet. Er is ook een aantal do’s van multimedialiteit te benoemen:

niet alle media zijn logisch met elkaar te verbinden: radio + krant is ideaal! (omdat het allemaal een continue soort deadline heeft)
kostenbesparing is niet het uitgangspunt, maar omzetstijging! (je wilt immers je doelgroep beter bereiken)
de attractiviteit van de onderneming als werkgever stijgt

[[image:sijthoff2.jpg::right:1]]Volgens Willem Sijthoff is dè uitdaging van de toekomst de integratie van de gevestigde journalstiek met de blogosfeer. Internet is voor de bestaande media inmiddels een waanzinnige revolutie geworden omdat het, veel meer dan voorheen, voor uitgevers dwingend is geworden voor wat ze moeten doen.

Een landelijke krant in Scandinavië is weblog provider geworden en heeft dat tot op de homepage doorgevoerd. Het bovenste deel ervan is krant, het onderste deel is een soort 'Mijn Telegraaf', een selectie van nieuws uit weblogs. Samen vormt dat het nieuws van de dag. Volgens Sijthoff een ontwikkeling die niet meer te stuiten is en in feite doet RTL Nieuws het ook al als ze bij het weer "de foto van de mevrouw uit Zutphen" laten zien.

Sijthoff besluit zijn verhaal met de constatering dat er – naast weblogs – ook gewoon een meer traditionele benadering nodig blijft. Weblogs missen immers ook nieuws. Verder vindt hij dat er redactie moet plaatsvinden op een weblog, zodat missers die worden gemaakt – bijvoorbeeld met medische zaken – weer kunnen worden rechtgezet. Hij gebruikt in dat verband 'hoor en wederhoor', een kreet die wat mij betreft minder op zijn plaats is. Weblogs zijn immers het schoolvoorbeeld van een format waar hoor en wederhoor al volledig is ingebouwd. Met name via de comments-optie is er volop gelegenheid voor reactie, discussie aanvulling en correctie. Daar heb je geen centrale redactie voor nodig.

[[image:blognomics-076_copy1.jpg::center:1]]

Al met al een prima verhaal waarbij met name de vergelijking van de Scandinavische en de Nederlandse situatie wat mij betreft nog wel wat verder uitgediept had mogen worden.

Tags: [[tt:blognomics]], [[tt:events]]

Lees 7 reacties

Over de auteur

Frank Janssen van Frankwatching Frank Janssen is oprichter en CEO van Frankwatching. Hij geniet ervan als hij samen met bevlogen collega's en geïnspireerd door de trouwe community met mooie nieuwe initiatieven bezig kan zijn.

1462 artikelen Meer over Frank Janssen

Reacties (7)

Reactie annuleren

mf

2 mei 2006 om 8:25

Prima verhaal? Heb zelf de presentatie niet kunnen bijwonen maar ik heb werkelijk niemand positief horen spreken over deze presentatie. Wat moet ik nu geloven Frank?

0 likes

reageer
Henk-Jan Winkeldermaat

2 mei 2006 om 11:11

@Marco: ik heb net alle filmpjes op mijn log gezet. Daar kun je alles uncut zien.

0 likes

reageer
Ton Zijlstra

2 mei 2006 om 11:28

Hoi Frank,
Ben zelf een stuk minder te spreken over de inhoud van het verhaal van Willem Sijthoff. Inspirerend voor 1996 schreef ik in mijn notities tijdens de sessie. Zoals je zelf opmerkt was de opmerking dat weblogs geen hoor en wederhoor kennen een rare, maar dat je journalisten nodig hebt om ‘volledig’ te zijn vond ik nog veel vreemder. Woorden als Volledigheid, Objectiviteit en Waarheid zijn net zo min van toepassing op oude media als op nieuwe media. En op basis daarvan vervolgens roepen dat er dus meer hybride journalistiek/blog vormen moeten komen lijkt me een drogredenering.
Die hybride vormen zijn er al, en zullen er nog wel meer komen. Maar met Willem Sijthoff’s interpretatie daarbij heeft dat niets van doen.

0 likes

reageer
Louise

2 mei 2006 om 12:48

[Ton Zijlstra:3] objectiviteit, volledigheid en waarheid zijn inderdaad wel hoog gegrepen zowel voor oude als nieuwe media. Maar zijn de huidige comments/discussie mogelijkheden op weblogs wel voldoende om zich te kunnen meten met (onderzoeks)journalistiek? Is er geen gevaar dat een veel overgenomen opinie in de blogosfeer door de massa als waar wordt ervaren? Zeker als deze opinie zich op het medische vlak begeeft.

0 likes

reageer
Ton Zijlstra

2 mei 2006 om 21:35

[Louise:4] Journalistiek en webloggen zijn geen dingen die elkaar beconcurreren of zouden moeten vervangen. Webloggen gaat over conversatie, journalistiek is een publicatiegericht vak. Of blogs die zich kunnen meten met journalistiek is dan ook geen relevante discussie in mijn ogen. We maken die vergelijking ook niet met andere conversatiemiddelen als e-mail of fora. (laat onverlet dat er journalistieke blogs en bloggende journalisten kunnen zijn).

Om te weten wat er gebeurt in de wereld kun je journalistieke producten lezen (als je je maar beseft dat ook dat een subjectief verhaal is, al heeft er voor publicatie ook nog iemand anders naar gekeken), of je kunt een hele lijst van bloggers volgen (multi-subjectiviteit benadert objectiviteit). Beiden werken, maar zijn verschillende methodieken. Als je het laatste doet moet je echter wel zelf de zingever zijn, en zorgen dat de groep van wie je je info betrekt voldoende divers is om te voorkomen dat je in een echokamer zit. Dat laatste was/is aan de hand bij Ohmynews, en het ging er dus niet om volledigheid zoals Willem Sijthoff wilde denken.

Hybriden van journalistiek en weblogs op 1 site zijn wat mij betreft niet interessant vanwege hun ‘volledigheid’, maar om dat het weblog deel je in staat stelt om rond het journalistiek product gesprekken, en daarmee relaties aan te gaan. Informatie heeft alleen een rol en nut in de context van een relatie tussen mensen. Buiten die relaties is info waardeloos.

Er is altijd een gevaar dat een gerucht als waarheid wordt ervaren. Maar blogs zijn daarin niet gevaarlijker dan de pers zelf, of gewone roddel en achterklap. Recente historie levert genoeg voorbeelden waarin blogs geen rol speelden.

0 likes

reageer
Frank

2 mei 2006 om 22:43

Ik vond met name de vergelijking Nederland – Scandinavië interessant. Al had die, zoals ik al schreef, verder uitgediept mogen worden.

Verder kan ik me goed in het commentaar van Ton vinden. Zoals ik al schreef had ook ik moeite met Sijthoff’s uitspraken over redactie en hoor & wederhoor. Ik heb mijn verhaal er nog eens op nagelezen en ‘on second thoughts’ was het woordje ‘prima’ – ook in het licht van mijn verhaal – niet echt op zijn plaats.

Ik deel je idee dat een combinatie van journalistieke artikelen en blogartikelen het mogelijk maakt om gesprekken en relaties aan te gaan. Ik zie overigens nog wel een fikse belemmering omdat naarmate media massamedialer zijn qua bereik, het erg moeilijk wordt om ook feitelijk zo’n relatie op te bouwen. Alleen al het reageren op en interacteren met grote aantallen mensen kan dan al snel uitgroeien tot een dagtaak. Relaties is dus een betrekkelijk begrip.

Louise heeft volgens mij wel een punt te pakken als het gaat om de snelheid waarin nieuws zich momenteel verspreidt. Blogroddels gaan sneller dan mond-tot-mond. Maar massamedia hebben natuurlijk weer een groter bereik en – denk ik terecht – ook extra waarborgen ingebouwd om uitglijders te voorkomen. En inderdaad, desondanks gaat er ook daar bij tijd en wijle was mis.

0 likes

reageer
Ton Zijlstra

3 mei 2006 om 7:59

[Frank:6] T.a.v. relaties rond massamediale sites, zit ik niet per se te denken aan een site-owner/journalist die allerlei relaties moet aangaan. Maar meer aan een bezoeker die vanwege de interactiviteit een relatie aan kan knopen met een andere bezoeker, of met iemand die ze al kent een gesprek begint rond een onderwerp. Dan is de massa juist een pre, omdat het het aantal toevallige ontmoetingen vergroot. (Zo heb ik bijv. gisteren een Duitser ‘gevonden’ die net als ik op een site in SF/USA commentaar gaf, en me vervolgens mailde. Binnenkort een zakelijke afspraak.)

Blogroddels gaan sneller ja, maar daar zou je op meerdere manieren naar kunnen kijken. Bijv. dat het niet zozeer door de blogs komt, maar door het feit dat webloggers communities vormen/zijn. Dan verspreidt de roddel zich net zo normaal als altijd: de sporen zijn alleen zichtbaarder. Webloggers publiceren nogmaals niet, maar zijn in interactie met een peer group. Voor het oog van passanten, dat natuurlijk wel. Massamedia hebben terecht waarborgen vooraf ingebouwd, want zij broadcasten. In een (opgeschaald) kringgesprek van webloggers zit die check achteraf in andere weblogs en commentaren. Werkt volgens mij niet beter of slechter dan bij de media, hooguit anders. Aan dat andere kunnen we kennelijk nog maar lastig wennen, omdat we met andere informatie-omgangsvormen zijn opgevoed.

Ook zou je kunnen zeggen dat blogroddels misschien sneller gaan dan mond-op-mond in een face to face setting, maar dat dat komt omdat de snelheid van mond-op-mond achterblijft. De snelheid van verandering neemt nog altijd toe (een proces dat al eeuwen gaande is en een culturele evolutie is), met als oorzaak de toename van het aantal verbindingen tussen mensen. Daardoor neemt het aantal paden van a naar b toe en derhalve de dynamiek en ‘onrust’. Weblogs, net als alle andere social software zijn uitermate geschikt als tools om daar mee om te gaan. Het helpt je om deel te nemen op die hogere snelheid van informatieverspreiding en -verwerking, relaties te onderhouden en nieuwe aan te gaan of simpelweg mogelijk te maken. Maar die snelheid van verandering wordt niet gecreërd door blogs. Roddels verplaatsen zich sowieso sneller omdat het aantal verbindingen tussen mensen toe is genomen, en snelheid toetsing en filtering in de weg zit. Vroeger bereikte wereldnieuws je na enkele weken, nu binnen de minuut. Komt dat de kwaliteit van het gebodene altijd ten goede? Het aantal geruchten dat door massamedia als nieuws wordt gebracht na een grote gebeurtenis en maar mondjesmaat wordt gecorrigeerd achteraf lijkt daar niet op te wijzen.

De toenemende veranderingssnelheid is er, moeten we mee om leren gaan. Menselijk gedrag is er, moeten we kennelijk ook nog steeds mee om leren gaan. Maar aan het gereedschap ligt het niet. Als checks and balances vooraf niet meer kunnen vanwege de snelheid, dan moet het maar achteraf, en wel door jezelf. Dat is een rol die we nog onder de knie moeten krijgen en ons met meer eigen verantwoordelijkheid opzadelt. Ook al zou je willen, een passieve consument blijven die zijn mond opendoet om te worden volgestort met dingen is er dan niet meer bij.

0 likes

reageer

Er zijn geen resultaten gevonden voor "{{search_query}}"

Bedoelde je misschien:

{{filter.name}}

Agenda

Reactie annuleren

Er zijn geen resultaten gevonden voor "{{search_query}}"

Bedoelde je misschien:

Over de auteur

Agenda

Welkom