De wondere wereld van een weblog

[[image:drieluik.jpg::right:1]]Allereerst natuurlijk (alsnog) een hartelijk welkom aan alle nieuwe bezoekers hier op Frankwatching. Alleen gisteren al waren dat er zo’n 400 extra en waren we hier voor het eerst met meer dan 1.000 verschillende bezoekers op één dag bij elkaar. Frankwatching is een weblog met nieuws en opinie over digitale trends maar ook een plek waar we graag met elkaar in gesprek zijn. Natuurlijk zijn ‘we’ hier benieuwd naar al die nieuwe bezoekers. Om het ijs te breken daarom eerst wat meer over de wondere wereld achter een weblog. Een verhaal over de techniek, het ontwerp, de content, de dialoog, het netwerk en het grote geld.

De techniek

Waar ik altijd als een berg tegenop zie is als er in de techniek het een en ander aangepast moet worden. Dat was ook gisteren nadrukkelijk aan de orde. De start van het samenwerkingsverband met Emerce betekende dat er allerlei tags van advertenties, statistieken en content in de verschillende templates van de weblog gehangen worden. Omdat een weblog alleen een live-omgeving heeft (en geen testomgeving) moet dat allemaal gebeuren terwijl de winkel gewoon open is. Dus dat is bij voorkeur ‘s-nachts en ik kan je verzekeren dat een mens zonder al te veel technische know-how daar heel druk mee kan zijn. Aanpassing ontwerp bedenken, code zoeken, code plakken, code opslaan, template publiceren en template controleren. Op dat soort momenten is er veel gekreun en gesteun, gaan er nogal wat dingen mis en vormen html en php inderdaad een grote nachtmerrie.

Dit zijn ook de momenten waarop er iets heel anders centraal staat (en veel tijd vraagt) dan de zaken waar je het eigenlijk met elkaar over wil hebben. In het afgelopen anderhalf jaar ben ik door (vooral) schade en (wat  minder) schande ook in technisch opzicht een stuk wijzer geworden. Een leuk neveneffect van dit alles is dat ik bijvoorbeeld via de tools Wiki en Pivot enkele nieuwe contacten met ontwikkelaars heb gekregen. Een ontmoeting van twee werelden noem ik dat altijd maar en dat levert, zo merk ik, steeds meer interessante gesprekken, ideeën en (grotere en kleinere) vernieuwingen op. Techniek, met name open source communities, als aanjager van conceptuele vernieuwingen. Ik had tot voor kort geen besef van de kracht van deze wereld. Mijn buikgevoel zegt dat hier bedreigingen, maar zeker ook kansen voor bestaande bedrijven en bureau’s voorbij  komen. Eens kijken hoe we met z’n allen dit spel weer gaan spelen…

Het ontwerp

Wat je je als blogger heel goed realiseert is dat de kracht van je formule niet alleen met je content maar zeker ook met de kwaliteit van je ontwerp samenhangt. Vanuit mijn ervaringen met grote websites weet ik hoe moeilijk het kan zijn om zicht te houden op het gedrag van je bezoekers, er vervolgens echt iets van te vinden en er liefst ook nog wat mee te doen. Het bijzondere van een weblog is dat je veel dichter op je doelgroep zit. Je kijkt (statistieken) en luistert (e-mail, reacties op berichten, gesprekken) zoveel mogelijk naar je bezoekers. Als je het handig aanpakt, dan laat je je ook nog eens inspireren door de creativiteit van je eigen community. En als je gelukt hebt, dan ontmoet je mensen die ook nog over het talent beschikken om goede ideeën om te zetten in werkende oplossingen.

Het mooiste van een weblogontwerp is ook dat het – als het goed is – voortdurend leeft. Een weblog is nooit af, daarin zijn voortdurend allelei optimalisaties en vernieuwingen mogelijk. Omdat je baas bent over je eigen formule kun je snel inspelen op feedback (wensen en ideeën) van bezoekers en vernieuwingen (handigheden, innovaties) uit de hoek van ontwikkelaars. Je weblog biedt ook de mogelijkheid om meteen uit te testen of iets aanslaat. Het motto daarbij is: fouten maken mag. Ik kan je verzekeren dat je van proberen en experimenteren een heleboel wijzer wordt. Een kleine tussentijdse aanpassing van de user interface (usability!) kan meer resultaat (sneller, goedkoper!) opleveren dan een volledige nieuwe release van een site. De ROI (Return On Investment) van usability (investeren in conversie) al eens uitgerekend en afgezet tegen de ROI van een campagne of de ROI van een nieuwe back office?

De content

De artikelen vormen het hart van de weblog. Mijn streven is om in principe zeven dagen per week minstens een keer per dag een bericht te posten. Als ik de zomervakantie buiten beschouwing laat, dan is dat eigenlijk vanaf begin vorig jaar goed gelukt. De dagen dat ik echt even verstek moest laten gaan, zijn op de vingers van een hand te tellen. Aan een artikel gaat in mijn geval de nodige research vooraf. Ondersteund door iets van 700 webfeeds (RSS), honderden weblogs en websites (gesorteerd in mijn Favorieten), social bookmarktools (onder meer Furl enDelicious) tientallen e-mailnieuwsbrieven, een beperkt aantal persberichten en een groeiend aantal tipgevers (tips voor artikelen van Frankwatching-bezoekers) kom ik dagelijks tot een selectie. Dan kan ik  vervolgens echt aan de slag: daarbij eerst aandacht voor het creëren (maken van tekst en links) en vervolgens voor het presenteren (toevoegen van visuals en tags).

In de afgelopen maand is me herhaaldelijk gevraagd hoe ik dacht over het gaan samenwerken met een of meerdere columnisten. Mensen met interesse in verwante onderwerpen, met aanleg voor schrijven en met eenzelfde ambitie om voor openheid, opinie, verdieping en achtergronden te gaan, De naam van de blog vormt wat dat betreft zeker geen beperking, in het Engels-Nederlandse woordenboek lees ik dat ‘frank‘ ook gewoon ‘eerlijk, openhartig, open’ betekent. Ik denk dat het veranderen van Frankwatching in een teamblog met meerdere bloggers (op dit moment) niet echt een succes zal zijn. Ik geloof ook niet dat ik daar zelf al aan toe ben… Maar ik ben ervan overtuigd dat het werken met een estafettecolumn (gastauteurs die elkaar uitnodigen) of met een/enkele vaste columnisten (een artikel per week of per maand) de formule zou kunnen versterken. Zouden ze te vinden zijn, die andere Frankwatchers?

De dialoog

Als de artikelen het hart van de weblog zijn, dan zorgen de reacties ervoor dat het ook een kloppend hart wordt. Wat me absoluut verrast heeft is dat er steeds vaker en door een steeds groter wordende groep op de postings gereageerd wordt. Eind juli vorig jaar begon ik met het publiceren van persoonlijke artikelen. Vrijwel meteen, vanaf september, begint er een eerste groep bezoekers te reageren. Mede door enkele evenementen waarover ik hier verslag deed, loopt vanaf november vorig jaar het aantal reacties gestaag op. De prominente plek in het nieuwe ontwerp (1 januari 2005), droeg zeker bij aan de verdere groei van de stroom reacties. Ik heb het nog even nagekeken, maar vanaf begin mei leidt vrijwel elk bericht tot respons. Het aantal reacties varieert daarbij tussen de 1 en 20, met een piek rond de vijf reacties.

Ik merk dat dit groeiende aantal reacties me voor nieuwe uitdagingen stelt. Ik vind dat ik bijvoorbeeld op alle reacties op artikelen moet reageren, maar ik zie dat me dit in de praktijk niet altijd lukt. Ook het het grote aantal reacties via de e-mail is een groeiend probleem. Zowel de berichten op de weblog als de presentaties die ik geef, leiden tot veel respons via de e-mail. Bedrijven, bureau’s, bloggers, studenten, collega’s, tipgevers en anderen weten me ook via deze weg steeds beter te vinden. Wat ik vervelend vind is dat ik bij lange na niet de tijd heb om iedereen een persoonlijk antwoord te geven. Ook zit ik te broeden op manieren om via  Frankwatching nog meer als platform in te zetten. Kunnen we de wiki gebruiken om dossiers over onderwerpen op te bouwen. Zouden we leveranciers actiever bij het geheel kunnen betrekken? Kan een forum of chatomgeving de conversatie tussen de bezoekers versterken? Wie denkt er mee, wie werkt er mee?

Het netwerk

Blogs bestaan bij de gratie van netwerken. Vanaf de start van Frankwatching heb ik aansluiting gezocht bij allerlei netwerken en – andersom – zochten anderen ook contact met Frankwatching. Wat begon met enkele links in de rechterkolom groeide uit tot een hele gids met interessante sites en blogs: de Weblogwijzer. Met sommige ervan voel ik me erg verbonden en werk ik heel graag samen. In de blogosfeer is Marketingfacts sinds zo’n twee jaar een belangrijke nieuwsbron en een inspirerend voorbeeld van hoe een weblog kan zijn. Ik werk er graag mee samen en zie geen reden om daarmee te stoppen. Of het schrijven blijft lukken is ook voor mij een vraag, maar er is nog samen nog zoveel meer te ondernemen. Aan de kant van de vakbladen voel ik me sinds jaar en dag erg verbonden met VNU’s Emerce: mijn favoriete vakblad en niet te vergeten een belangrijk Nederlandse internetpionier. Eind jaren ’90 zo’n beetje de uitvinder van de online lezersdiscussie en vorig jaar het eerste vakblad dat aan vakblogs een echt podium bood.

Sinds gisteren ben ik met Frankwatching, in navolging van Michel Frackers en samen met collega bloggers Yme Bosma en Erwin Boogert, een samenwerking aangegaan met het Emerce-netwerk. Ik zie deze samenwerking als een manier om nieuwe lezersgroepen te bereiken en de community hier op Frankwatching verder te versterken. Ik heb eerder dit jaar gemerkt dat mijn (eenmalige) column bij Emerce Online een extra toeloop van (nieuwe) bezoekers met zich mee bracht. Tegelijk weet ik dat veel bezoekers van weblogs de weg naar de online edities van vakbladen niet automatisch weten te vinden. Kortom: vakbladen en vakblogs kunnen in mijn optiek iets voor elkaar betekenen. Ik verwacht veel van het over en weer uitwisselen van headlines. Bij Frankwatching hier op de weblog dus voortaan de headlines van Emerce, bij Emerce op de website en in de nieuwsbrief voortaan de headlines van Frankwatching. Eens kijken of het ons samen lukt om weer een nieuwe brug te slaan.

Het grote geld

Tja en dan was daar natuurlijk ook ineens dat rumour about the brand: “Bloggers zwichten voor het grote geld“, “Weblogs minder populair door commerciële invloeden?“, “…diverse bloggers die via Emerce hun bankrekening gaan spekken“, “…wordt het niet teveel een reclamezuil?“. Prachtig wat die ene (!) advertentie extra voor een tumult kan zorgen. Voor degenen die het tot nu toe nog niet opgevallen was: de advertenties van Google Adsense staan er al vanaf september vorig jaar. Dat heeft me tot nu toe zegge en schrijve 0 euro opgeleverd. Ik hoop natuurlijk van harte dat iedereen gelijk krijgt, dat die ene advertentie (en die extra links) het verschil maakt en dat ik met al dat extra geld later dit jaar de formule van Frankwatching verder kan uitbouwen. Maar ik heb vooralsnog even wat bedenkingen. Terechte feedback overigens op de plek van de advertenties: dat was even een dagje behelpen, maar voor mijn gevoel is er sinds vanmorgen weer voldoende balans tussen  redactioneel en commercieel.

Frankwatching is in februari 2004 gestart als een soort hobby. De blog is een persoonlijk initiatief en de activiteiten doe ik buiten mijn normale baan. Ruim een jaar later en een heleboel publiciteit verder kun je denk ik wel constateren dat Frankwatching op dit moment op zijn minst een uit de hand gelopen hobby is. Het pakket van activiteiten heeft inmiddels een dusdanige omvang bereikt dat het steeds logischer wordt om meer op zoek te gaan naar een relatie tussen mijn dagelijkse broodwinning en dat wat hier allemaal gebeurt. Voor mij staat als een paal boven water dat als de dingen zich blijven ontwikkelen zoals het nu gaat, ik anders snel tegen wat grenzen aan ga lopen. En mocht ik – in tegenstelling tot wat ik denk – toch rijk worden van die advertenties (het garagefilosofie model), dan laat ik het natuurlijk wel gewoon even aan jullie weten!

[[image:pollthema310505.jpg::right:1]]

Tot slot

Meer over mij (Frank Janssen) kun je lezen bij Bloggerl en openBC. In Quoted: Over Frankwatching is meer te lezen over de bezoekers van Frankwatching. In datzelfde artikel was ook een oproep te vinden om je voorkeur uit te spreken op het vlak van de thema’s hier op Frankwatching. Dat leidde tot de uitslag die je hiernaast afgebeeld ziet.

Maar de poll leidde ook tot dit advies van Vincent: “Probeer de diversiteit te houden, ik weet sowieso niet wat ik moet kiezen bij de poll”. Peter onderstreepte dat nog een keer: “Inderdaad, een poll v.w.b. de onderwerpen mag niet leiden tot een afbreuk van jouw brede interesse in alles wat los en vast zit aan de moderne marketing en communicatie.” Dat was denk ik de spijker op zijn kop en daar wil ik me dan ook maar graag bij aansluiten.