Waar ben ik?

Ik ben het hipste jongetje van de klas. Ik namelijk ben een fervent gebruiker van Foursquare. Te pas en te onpas check ik mij in. Even laten weten aan mijn vele volgers op Twitter waar ik uithang. Ik ben zelfs de burgemeester van een locatie. Van een aftands hotel in Cannes. Het is een hotel waar je absoluut niet wilt verblijven, maar ik was er vier avonden achter elkaar en nu rouleer ik dat hotel.

En ik ben ook de trotse bezitter van maar liefst 9 badges. Zo ben ik onder andere een ‘jetsetter’ (5 keer op een vliegveld ingecheckt) en heb ik een ‘swarm’ badge (met meer dan 50 mensen tegelijkertijd ingecheckt op een bepaalde locatie, een soort van Foursquare flashmob). Ik aas nog op de badge ‘Player Please!’ (wanneer je incheckt met drie Foursquare gebruikers van het andere geslacht). Deze is echter wat moeilijk te verkrijgen. Het aantal vrouwen dat gebruik maakt van Foursquare is op dit moment niet al te hoog.

Is het dan alleen voor de fun? Nee. Het is ook handig. Gebruikers laten ook allerlei tips achter. Wanneer je vertoeft in de KLM Business Lounge op Schiphol bevat een van de tips het wachtwoord voor het WiFi-netwerk. Een andere tip vertelt hoe je precies je glas bier onder de tap moet houden om een perfecte schuimkraag te krijgen. Zo was ik laatst in het restaurant Les Montagnards in Parijs waar een van de tips vertelde dat de barman Didier de meeste heerlijke Génepi klaarmaakt. Helemaal top dus. Aan dit soort informatie heb je wat!

Ook leer ik steeds compleet nieuwe mensen kennen. Niet digitaal, maar in het fysieke. Mensen zien waar ik verblijf en vragen spontaan of ik zin heb in een kop koffie. Samen boven een bak troost van gedachten wisselen over onderwerpen die ons beiden interesseren. Het zal je dus ook niet verbazen dat ik een fan ben van Foursquare. En ik ben niet enige. Inmiddels zijn er meer dan vier miljoen mensen die zich dagelijks inchecken op Foursquare. En dit aantal groeit exponentieel.

Foursquare is niet het enige sociale netwerk dat draait om de locatie waar iemand verblijft. Facebook heeft zich recent ook in de strijd gemengd met haar “Places”. Of denk bijvoorbeeld aan Runkeeper waar mensen hun afgelegde afstand en bijbehorende tijd met anderen delen. Sterker nog je kunt virtueel andere hardlopers uitdagen. Hoe lang doen zij over jouw parkoers? Of denk aan het Nederlandse bedrijf Layar dat met haar augmented reality technologie het fysieke leven verrijkt. Zoek je een pinautomaat? Even je camera aanzetten op je mobiel en als bij toverslag verschijnen de dichtstbijzijnde flappentappers in je scherm.

Locatie is dus hot. Hoogstwaarschijnlijk zal het jaar 2010 de boeken in gaan als het jaar waarin ‘locatie’ doorbrak. Deze trend wordt ook door de grote analistenbureaus onderkend. Gartner heeft het zelfs de uiterst chique naam Context-aware computing genoemd. Allerlei diensten leveren aanvullende informatie aan die als het ware een digitale laag over het fysieke leven heen leggen. Dankzij je mobiele telefoon kun je jouw locatie delen met de rest van de wereld. Via allerlei abonnementen heb je vervolgens de mogelijkheid om jouw aardse bestaan te verrijken. Loop je door de Kalverstraat, dan hebben allerlei winkels de mogelijkheid om dankzij jouw digitale voetenspoor je een kortingscoupon toe te sturen. “Beste Foursquare-gebruiker, alleen jij krijgt vandaag 15% korting op onze nieuwe collectie spijkerbroeken” of “Beste Foursquare-gebruiker, onze gratis koffie staat speciaal voor jou te pruttelen.”

Toch zijn een hoop mensen nog huiverig om hun locatie te delen. Moet ik mijn locatie opgeven voor slechts een kop gratis koffie? Geef ik zo mijn privacy niet heel makkelijk weg? Is dit niet een al te hoog Big Brother gehalte? We staan denk ik nog aan de vooravond ten aanzien van de trend ‘locatie’. Nu hebben de diverse applicaties nog een te hoog fungehalte. Het ontbreekt aan serieuze toepassingen. Maar als ik de experts moet geloven dan komen deze er binnen niet al te lange tijd aan.

Op een congres van Gartner hoorde ik recent een voorbeeld van hoe iemand een hartaanval kreeg midden op straat. Zijn mobiele telefoon had echter de ritmestoornis van zijn hart opgemerkt en had de hulpdiensten direct op de hoogte gebracht. Binnen no time stond de ambulance op de juiste locatie om eerste hulp te verlenen. Nu nog science fiction, maar straks niet meer. En als het doorgeven van je locatie betekent dat je leven gered kan worden, wat doe jij dan? Check-in of check-out?