Oliedom BP negeert ideeën van publiek

Het Amerikaanse trauma van 9/11 heeft een pendant gekregen met de lekkende oliebron in de Mexicaanse golf. Dat vindt president Obama. Waar echter met de aanslag op het WTC de tijd ontbrak de ramp te voorkomen, is er met de olielek tijd om de omvang van de ramp te verkleinen. Nu  lekt  de bron nog dagelijks  40.000 vaten olie en is het opruimen ervan onbegonnen werk.  Met een oplossing voor de olielek en de juiste middelen om de gelekte olie te verwijderen zij de milieugevolgen te verminderen. Het ongeluk hoeft zo minder zichtbare schade te hebben dan 9/11.

Sinds het ongeluk met het olieboorplatform op 20 april lijkt BP druk bezig de lek te dichten. Hoe goed BP hier werkt, valt moeilijk te beoordelen. Het falen tot dusver werkt in hun nadeel en BP-topman Tony Hayward heeft van begin af bagatelliserende uitspraken gedaan over de omvang van de lekkage.

Op zoek naar ideeën om het lek te dichten

De ernst van de ramp heeft geleid tot het breed verzamelen van ideeën om de lek te dichten. Google en mediastation PBS zijn een site gestart waar mensen ideeën (via o.a. youtube) kunnen indienen voor het stoppen van het lek én het wegwerken van gelekte olie. Diverse bloggers startten speciale wiki’s. CNN riep mensen op met ideeën te komen. BP richtte ook zelf een speciaal emailadres en telefoonnummer in om ideeën te ontvangen. De respons was overweldigend. Op de site van Google en PBS zijn tot vandaag bijna 7500 ideeën ingekomen en er zijn meer dan 106.000 stemmen op die ideeën uitgebracht. BP zelf ontving 20.000 tips via de email, en het telefoonnummer werd meer dan 72.000 maal gebeld.

Het grote probleem blijkt nu: hoe vind je het gouden idee in die enorme hooiberg van ideeën? BP luistert vooralsnog vooral naar de ideeën die via de eigen kanalen binnenkomen. Zij bekijken er nu 700 met meer aandacht. Eén idee is is (tevergeefs) uitgeprobeerd, namelijk het gat vullen met (het controversiële) dispergeermiddel.

Crowdsourcing

Wat BP, Google en PBS doen is brainstormen met behulp van internet. Crowdsourcing, is de eigentijdse naam hiervoor. Maar ze doen het maar half,  want het gaat hier alleen om het binnenhalen van ideeën, niet om bespreking, verbetering of duiden ervan. Dat element van co-creatie ontbreekt. Zodoende is er nu een zee aan ideeën verzameld, die deels door het publiek is gewaardeerd, maar waar de vraag bij rijst: wat moeten we hier mee?

BP lijkt vooralsnog voor deze overvloed op de vlucht te slaan. Men onderzoekt 700 ideeën die via eigen kanalen binnen zijn gekomen. Uiteraard zorgt deze terughoudende opstelling voor veel ergernis: bij de inzenders, bezoekers van de websites en ook politiek bestuurders van de getroffen delen. De angst is dat het gouden idee niet of te laat wordt opgemerkt.

Het beoordelen en duiden van grote hoeveelheid ideeën is een tijdrovende klus wanneer je dat centralistisch organiseert. Het is veel slimmer om de crowd óók een rol te geven in het beoordelen van de ideeën. Op die manier verdeel je niet alleen het werk, maar benut je ook opnieuw de aanwezige kennis in de samenleving. Een inspirerend voorbeeld van dat laatste is de United States Patent and Trademark Office die het beoordelingsproces van patentaanvragen geopend hebben voor het brede publiek. Het aantal patentaanvragen werd zo groot dat het nauwelijks meer behapbaar was voor de eigen organisatie met groeiende wachttijden als gevolg. De USPTO riep een speiale website in het leven waar inwoners hun kennis konden inzetten om de USPTO te helpen. Inwoners bleken in grote getale bereid hun kennis in te zetten. Het beoordelen van patenten ging sneller zonder dat de kwaliteit omlaag ging.

Wat moet BP doen?

BP doet er goed aan om te investeren in het lezen en beoordelen van alle ingezonden ideeën, ongeacht waar die werden ingediend. Dat kan ze echter niet alleen. BP zou een site à la peertopatent.org kunnen inrichten waar alle ideeën op worden geplaatst en waarop iedereen kan helpen met het beoordelen en duiden van die ideeën. Dat beoordelingsproces verloopt idealiter in een paar duidelijke stappen. Eerste stap is het scheiden van het kaf van het koren. Tweede stap is het verdelen van de overgebleven ideeën in rijp en groen. Derde stap is het conretiseren van de rijpe ideeën. Op die manier trechter je tot een behapbaar aantal ideeën die bovendien kwalitatief goed, haalbaar en uitgewerkt zijn. De overgebleven gouden ideeën kunnen direct worden doorgeleid naar een BP-team dat het idee klaarstoomt voor toepassing.

Met een dergelijke aanpak laat BP zien in contact te staan met de samenleving, niet arrogant is en serieus wil zijn in het voorkomen c.q. verkleinen van de ramp.

Ik schreef dit artikel samen met Robert Giesberts, eveneens senior adviseur bij Politiek Online