Realtime terugspoelen met Google

Vandaag heeft Google aangekondigd dat het binnenkort mogelijk is om realtime terug te spoelen. Status updates van Twitter, Facebook, MySpace en Buzz kunnen dus op deze wijze “herbeleefd” worden.

“The replay feature is rolling out now and will be available globally in English within the next couple days (if you want to try it now, try out this special link). For our initial release, you can explore tweets going back to February 11, 2010, and soon you’ll be able to go back as far as the very first tweet on March 21, 2006.“

Een van de grote beperkingen van het huidige Twitter is dat wanneer er “nu” iets gebeurt, het bijzonder moeilijk is om de spreekwoordelijke speld in de hooiberg te vinden. Te veel mensen die tegelijkertijd hun gedachten toevertrouwen aan het canvas van Twitter maken het nagenoeg onmogelijk om tweets te vinden die waarde toevoegen aan de realtime stream. Een punt dat ik al eerder maakte in het artikel “Frits Wester heeft Twitter vermoord“:

“Hoe kun je het kaf van het koren onderscheiden? Veel berichten zijn retweets. Berichten die nagenoeg niets toevoegen aan het orgineel. Ruis die het zicht op nieuwe berichten hinderlijk ontnemen. Probeer namelijk maar eens een nieuwe tweet te vinden in een stroom van honderden tweets. Voor een mens simpelweg niet te doen. Het ontbreekt momenteel aan goede filters en patroonherkenning. En dan heb ik nog geen eens mijn vraagtekens gezet bij de juistheid van de berichtgeving. Hoe weet je of een tweet “waar” is.“

In de New York Times maakte Nick Bilton hetzelfde punt in het artikel “Twitter needs more filters“:

“As Twitter’s users have multiplied, the service is processing more than 50 million messages a day, compared with 5,000 a day in 2007. If this trend continues, as Twitter predicts, the service will likely become noisier and less useful in certain settings. Adding a simple mechanism and smart filters that could easily be enabled or disabled would make the service useful all the time.“

Realtime leent zich dus uitstekend om brekend nieuws te broadcasten. Denk hier bijvoorbeeld aan de dood van Michael Jackson, de aardbeving in Chili en de daarop volgende tsunami of de dood van Milly Broere. Het leent zich dus nog niet om realtime de context van een bepaalde gebeurtenis te achterhalen.

En hier komt nu Google een handje helpen. Met de nieuwe functionaliteit wordt het dus wel mogelijk om de context van een bepaalde gebeurtenis te achterhalen. Een waardevolle toepassing dus voor verslaggevers, wetenschappers en historici. Door simpelweg door de Timeline te scrollen kunnen ze van moment tot moment springen en de discussie en de emotie van dat moment te bekijken. De Realtime Maatschappij is met deze tool beter te analyseren en te begrijpen.

Nu we in staat zijn om het verleden beter te begrijpen, zal het ook helpen om de toekomst beter te voorspellen. Het Predictive Web (lees ook het artikel “Twitter als glazen bol“) komt hiermee weer een stapje dichterbij.

Twitter als platform krijgt iedere dag ongeveer 600 miljoen zoekacties te verwerken. Queries die afkomstig zijn van al de toepassingen die van het platform gebruik maken. Dus applicaties zoals Tweetdeck, Seesmic, maar ook widgets etc. En hierbij zijn nog niet eens meegeteld de zoektochten die op Google en Bing worden ondernomen, deze partijen slaan immers de tweets op hun eigen servers op. Het heeft ertoe geleid dat Comscore Twitter nu als de tweede grootste zoekengine ter wereld aanduidt.

• Google: 88 miljard per maand
• Twitter: 19 miljard per maand
• Yahoo: 9.4 miljard per maand
• Bing: 4.1 miljard per maand

Met deze applicatie heeft Google haar positie als ’s werelds grootste zoekmachine nog maar eens bevestigd. Twitter heeft zelf niet de capaciteiten om al haar tweets uit het verleden te bewaren en te indexeren. Dus doet Google het maar. Google wordt meer en meer een Prediction Engine.

“Google is building the world’s largest prediction engine. It’s now in a learning phase, and an early one at that. It’s building a new Vocabulary of Influence, not to sell us products but instead to tell the future.“

De kinderschoenen is Google echter al lang ontgroeid. Maar wie kan hier nu nog tegenop? Facebook? Ook in dit geval zal de tijd het leren…