Nieuwe trend: puur

In de film Avatar consumeren de hoofdrolspelers Jake Sully (Sam Worthington) en Neytiri (Zoe Saldana) onder de magische boom The Tree of Souls de liefde. Niks geen platvloerse smurfensex, maar gewoon lepeltjelepeltje wakker worden, zijn de zinneprikkelende beelden die ons als toeschouwer worden getoond. Maar wat niet op het witte doek getoond mag worden in verband met leeftijdsrestricties, valt natuurlijk straks wel te bewonderen op de BlueRay disc. In High Definition nog wel!

Een van de makers van de film weet het volgende te melden over de bewuste sexscene: “If you sync to your banshee and you’re syncing to a tree, why not sync into a person? I almost feel like you’ll have the most amazing orgasm, I guess. It was a very funny scene to shoot because there were so many technical things that sometimes you have to keep in mind that paying attention to all those might disrupt the fluidity of how a scene is supposed to take place.”

En dit gegeven heeft mij toch doen nadenken. Niet dat ik nu zit te wachten op een dampende scene tussen Grote Smurf en zijn Smurfin, maar het feit dat de humanoïde wezens uit de film, de Na’vi, in staat zijn om hun breinen met elkaar te syncen. Wat betekent dit? Is het pure science fiction of zijn we straks echt in staat om in iemands brein te prikken. Het lijkt erop alsof deze technologie binnen handbereik komt te liggen. Sla dit artikel “Wireless Device Reads Brain Signals, Turns them into Speech” van vandaag er maar eens op na. Of volg de verrichtingen van het Blue Brain Project van IBM, inmiddels kunnen ze de hersenen van een kat simuleren.

Wil ik dit eigenlijk wel? Wil ik door het brein van mijn vrouw kunnen snuffelen? Zal de vrouwelijke geest voor mij eindelijk begrijpbaar worden? Andere vraag, zou ik het prettig vinden wanneer mijn vrouw in mijn hoofd kan kijken? Diep in de krochten van mijn brein laten speuren naar mijn allerdiepste geheimen. No more secrets! Op zich heb ik niets te verbergen, zowel zakelijk en prive ben ik vrij open, check mijn Twitter account maar, maar het idee dat iemand in mijn gedachten kan kijken, staat mij niet aan. Ook niet wanneer mijn vrouw dit dus doet.

Openen we met het blootleggen van het brein dan een doos van Pandora? Als we in het brein kunnen kijken, dan kunnen we het hoogstwaarschijnlijk ook manipuleren. Raak je opeens gedachten kwijt of krijg je er neppe gedachten bij? Wat is echt en wat is vals? Toekomstbeelden van The Matrix worden plots werkelijkheid. Een ding wordt mij echter duidelijk. “Echt” en “puur” zijn in de toekomst begrippen die steeds belangrijker worden. Digitalisering maakt het immers mogelijk om alles na te maken en na te bootsen, denk maar aan het nagespeelde ongeluk van Tiger Woods, niet van echt te onderscheiden!

Het terugvallen op de werkelijkheid, met beide voeten op de grond staan, wordt de nieuwe hype. Geen psychedelische trips dankzij allerlei drugs, of je volledig laten onderdompelen in virtuele werelden, games en sociale netwerken, maar gewoon weer even lekker je zelf zijn. Dat is pas echt.