Destruction for dummies: een uniek bestand bestaat niet meer

Het is erg aandoenlijk. De Engelse premier Cameron blijkt hoogstpersoonlijk achter de opdracht te zitten, de opdracht tot vernietiging van de computer van The Guardian waarop de gelekte documenten stonden van de NSA, de Amerikaanse geheime dienst. Zou de premier dit zelf bedacht hebben, of zou het een advies zijn geweest van een van zijn hogere ambtenaren?

Hoe klaart hij de klus deze keer?

Computers kapot maken om dossiers te vernietigen. De uitvoerende ambtenaar (Hoofd COD, Computer Opruimings Dienst) gaat de redactiekamer van de The Guardian binnen, schroeft geroutineerd de computer open en opent zijn tas met gereedschap. Hoe klaart hij de klus deze keer? Met een schroevendraaier, magneet, blikschaar, brander of voorhamer?

In 2004 was het de Amsterdamse officier van justitie Joost Tonino die zijn computer bij het grof vuil zette. Ook een manier van vernietigen. Een taxi-chauffeur was eerder ter plaatse dan de vuilnisman en belde Peter R. de Vries, dat zouden u en ik ook doen natuurlijk.

Op de computer waren Tonino’s wachtwoorden te vinden, en dossiers van een aantal gerechtelijke zaken waaronder het onderzoek naar de vermoorde vastgoedbankier Willem Endstra, de beursgang van World Online en de effectenfraude van oud-Philips-topman Cor Boonstra. Ook kinderporno.

Onkruid moet je met wortel en al uit de grond trekken

Tonino had verzuimd iets te doen wat hem een hoop ellende zou hebben bespaard: met een blikschaar zijn harde schijven in stukjes knippen. Bijna tien jaar later gaf David Cameron de opdracht om deze maatregel wèl te nemen bij de computers van The Guardian. Totaal zinloos. Destruction for dummies. Onkruid moet je met wortel en al uit de grond trekken en niet afknippen bij de steel.

In een mooie column in het Volkskrant Magazine vorige maand schreef Hanna Bervoets over Throwback Thursday, het verschijnsel dat je op donderdag kinderfoto’s van jezelf op Facebook zet. Ze had een kinderfoto – het was een foto uit 1989, ze was toen vijf jaar – van zichzelf met plastic zwaard, een zonnebril en alleen een zwembroekje op haar Facebook gezet.

Het viel Hanna op dat de foto minder geliked werd dan ze bij andere foto’s had meegemaakt. Er was aarzeling bij haar vrienden. Kindertepels waren te zien, was dat wel verstandig? Overal op het internet zijn er nijvere robotjes die maar al te graag hun waar als de taxichauffeurs van toen aanbieden aan kinderpornonetwerken. Hanna heeft de foto weer verwijderd. Waarschijnlijk zinloos.

Een digitaal uniek bestand bestaat niet meer

Een digitaal uniek bestand bestaat niet meer. Alles wordt gecloned, gebackupped, in de cloud gezet, aan Dropbox of Evernote gegund of gedeeld op Facebook.

Het is een mooie paradox. Het NSA is groot geworden door ongegeneerd het gedrag of de gebruiksgegevens van vriend en vijand te kopiëren en vast te leggen. Vervolgens doet iemand precies hetzelfde, geeft de informatie aan een krant, waarna bij de krant één computer door de COD wordt ontmanteld.

Arme, arme, naïeve Cameron. Domme, domme ambtenaar die hem adviseerde. Het is een vliegenvanger met een visnet. Hij haalt een emmer water uit de zee en denkt dat de drooglegging een feit is. Wat zou Tonino eigenlijk doen vandaag de dag?

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.