Filter
ChatGPT Waarom heb ik een weblog?
Op 7 februari van dit jaar begon ik met mijn weblog Frankwatching. Ik had toen nog niet echt een idee wat dat precies moest worden, waarom ik het eigenlijk zou doen en wat het allemaal met zich mee zou brengen. Nu, ruim 8 maanden later, heb ik daar meer gevoel bij gekregen.
Over het wat van deze weblog kan ik kort zijn. Vanaf dag 1 bood Frankwatching nieuws en opinie over digitale trends. Maar na de zomervakantie ontstond er ook een duidelijk format. In principe elke dag een bericht, soms in de vorm van quote’s en digitale knipsels, soms in de vorm van een meer persoonlijke column. En als het gaat om de vorm bij voorkeur altijd een praatje met een plaatje.
Over het waarom, de redenen van het webloggen had ik vooraf echt nauwelijks nagedacht. Ik zag dat collega’s en kennissen er plezier aan beleefden en het leek me ook wel wat. Ik had zelf in de zeventiger jaren al een soort logboek over radio bijgehouden en dit deed me er wel aan denken. Inmiddels is het waarom me een stuk duidelijker geworden. Het webloggen biedt mezelf een creatieve uitlaatklep, stimuleert me om actiever met m’n interessegebieden bezig te zijn en helpt me m’n gedachten te ordenen en scherper te krijgen. Het webloggen betekent ook wat in de relaties die ik onderhoud. Het geeft me de mogelijkheid om anderen te interesseren en te inspireren, verrijkt het contact met mensen die ik al ken en brengt me in contact met nieuwe interessante mensen en ideeen.
Om eerlijk te zijn heb ik me absoluut niet gerealiseerd wat het bijhouden van een weblog allemaal met zich mee zou brengen. Je zou zeggen het kost je veel tijd, maar dat blijkt niet echt een probleem te zijn. Sommige zaken deed ik toch al en het webloggen heeft aan die dingen vooral een andere kwaliteit of een ander bereik gegeven. Maar bovenal telt dat ik veel plezier beleef aan het webloggen en het me veel voldoening geeft. Er gaat geen dag voorbij of ik praat er wel met iemand over. Niet alleen op eigen initiatief, ik word er steeds vaker ook juist door anderen op aangesproken. Ook het feit al dat er een handjevol mensen is dat geabonneerd is op de verhalen in mijn weblog vind ik al bijzonder intrigerend. Ik kan nu al concluderen dat ik het webloggen niet meer kan missen en dat mijn leven er echt door verrijkt is. En als daar nog allerlei zaken omheen ontstaan, dan kan het wat mij betreft alleen nog maar leuker worden.
Ik las een week geleden bij collega-weblogger Sam Decker een verhaal met veel vergelijkbare ervaringen. Maar er zijn ook verschillen. Zo heb ik er voor gekozen om de verhalen over familiezaken en andere meer persoonlijke interesses buiten deze weblog te houden. Dat dient tenslotte een heel ander doel, kent een eigen doelgroep en verdient dus ook gewoon een eigen formule!
Om die laatste reden hier vandaag dan ook geen bericht over ons bezoekje vandaag aan Lego World. Behalve dan deze foto, van mijn zoon van 10 jaar oud. Ook hij heeft vanaf mei dit jaar een eigen weblog en … sinds enkele dagen ook een eigen mobiel. Vandaag op Lego World heeft hij met onze digitale camera tientallen foto’s gemaakt van allerlei mooie Lego-bouwwerken (“dan kan ik ze later thuis gemakkelijker nabouwen”). En via (gewoon) sms deed hij in woorden live verslag van al z’n indrukken. Over digitale trends en plezier beleven gesproken, dat wordt later vast een moblogger… 😉
Over de auteur
