Innovatie

iTunes Match

0

In de buurt stond hij bekend als ‘de vratter’, omdat hij een vriendelijke jatter was. Hij brak in zonder schade aan te brengen, hij nam spullen mee waar mensen niet echt aan gehecht waren. Of spullen die ze toch dubbel hadden, nooit trouwringen of een urn met de as van een overleden grootmoeder. De vratter was zo succesvol dat hij een probleem kreeg. Waar moest hij al zijn spullen laten?

Nu was er in de buurt een grote loods, waar hij terecht kon. Een oneindig grote loods met letterlijk ontelbare schappen en een slimme vorkheftruck. Altijd kon hij er terecht, dag en nacht, met een bakfiets, een scooter of een vrachtwagen, het maakte niet uit. Hij betaalde huur, maar het was niet te veel. Bovendien werd de loods ook gebruikt door de stoler, de stotterende steler en de scheler, de schele heler, die uit de omringende buurten kwamen. Ze droegen allemaal af aan de eigenaar van de loods, die op zijn beurt weer een groot deel van de opbrengsten gaf aan de buurt zodat ze toch een tegemoetkoming kregen in de door hen niet gemiste maar wel ontnomen spullen. Iedereen in het dorp was tevreden.

Vorige week kondige Steve Jobs in blauwe spijkerbroek en gympen het nieuwe speeltje van Apple aan: iCloud. Je kon er op wachten, het wolkendek wordt geclaimd door de groten in deze wereld. Amazon, Google, Microsoft, en nu dus ook Apple. Weg met alle lokale harde schijven of USB-sticks, weg met de noodzaak om back-ups te maken, we gooien alles in de lucht, de vogeltjes pikken het op en brengen het terug op het moment dat we er weer om vragen. Dat geldt voor foto’s, documenten, muziek, het geldt voor alles wat tot eentjes en nulletjes gereduceerd kan worden. Cloudvogels eten alleen maar eentjes en nulletjes.

Steve Jobs gaat verder. Hij biedt een loods aan waarin iedereen zijn muziek kan stallen. Of de muziek nu op een eerlijke manier werd verkregen of niet, Steve vraagt daar niet naar. Want wat is eerlijk in deze tijd? Muziek ìs er, en niet het bezit maar het opslaan ervan zou je kunnen belasten. De loods heet iTunes Match, het is een intelligente loods die menig nummer dat wordt binnengebracht zal herkennen.

Immers, Apple kent in zijn iTunes winkel al zo’n slordige 18 miljoen nummers, en het matchen van twee digitale bestanden is een sinecure. De gebruiker betaalt 25 dollar per jaar aan cloud-huur, en kan de muziek oppikken met zijn laptop, telefoon, iPad, ieder apparaat dat zijn weg naar de cloud weet te vinden. Dat is niet te veel geld, en als er heel veel gebruikers zijn kan het totaal aardig oplopen. En daarnaast kun je je iClock er op gelijk zetten dat dit tarief op een luwe winterdag zal worden verhoogd.

Er wordt gezegd dat Apple 58% van de inkomsten zal afstaan aan de grote platenmaatschappijen, 12% aan de uitgevers en de overige 30% voor zichzelf houdt. En zo betalen illegale downloaders via een omweg aan de platenmaatschappijen. Iedereen in het dorp was tevreden.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.