Het leven in de cloud is een grote frustratie

Ik ben een eenvoudig mens. Als de zon maar schijnt en mijn vrouw en kinderen nog naar mij lachen, dan ben ik dik tevreden. Meer heb ik niet nodig in dit aardse bestaan. In mijn digitale leven ben ik echter een ander mens. Totaal niet vrolijk, eerder zwaar gefrustreerd. Allerlei barrieres en restricties maken mijn digitale bestaan haast onmogelijk. Bedrijven en overheden leggen mijn digitale leven aan banden. En waarom? Omdat ze krampachtig de oude wereld van de atomen proberen in stand te houden.

Wanneer ik een eBook wil aanschaffen, dan wil ik niet te horen krijgen dat het boek nog niet beschikbaar is in mijn regio. Hetzelfde geldt voor films. Wanneer ik een dvd in Toronto koop, dan wil ik deze thuis kunnen bekijken. Een chatheffing? Waanzin! Waarom moet ik een jaar wachten tot ik een Amerikaanse serie op de Nederlandse buis kan bewonderen? Allemaal regeltjes, hou daar mee op.

De toekomst is digitaal. Dit is een beweging die niet valt te stoppen. Je kunt het maar beter omarmen, anders ga je kapot. Alles komt in de cloud terecht. Muziek, films, boeken, kranten, tijdschriften et cetera. Altijd benaderbaar, waar ik ook ben, en vanuit ieder device. Technisch is het nu allemaal al mogelijk, maar het gebeurt niet, tegengehouden door mannen in grijze pakken.

Regels, regels en nog eens regels.

Voor digitale content wil ik graag betalen. Als ik naar mijn Amazon aankoophistorie kijk, heb ik sinds 27 juni 2010 42 eBooks aangeschaft. Dat is gemiddeld 1 boek per week. Zo’n zeven dollar voor een elektronisch boek. Wanneer ik een boek niet kan krijgen omdat het in mijn regio nog niet beschikbaar is, dan koppel ik een fictief adres aan mijn Amazon account. Amazon maakt het mij niet al te moeilijk, schijnbaar vinden ze het wel goed. Het is toch business.

De regels van Amazon zijn simpel te omzeilen. In het geval van muziek, films, tijdschriften, games et cetera echter niet. Ook al wil ik hiervoor betalen, zelfs iets extra’s, de mogelijkheid wordt mij niet aangeboden. Automatisch kom je dan in het illegale circuit terecht. Illegaal of niet. Het is in ieder geval een betere service dan de industrie mij aanbiedt.

Het frustreert mij mateloos. Zelf is de gevestigde industrie niet in staat om een cloudoffering aan te bieden. Ze hebben de kennis en kunde niet in huis om grote serverparken – die miljoenen mensen tegelijkertijd bedienen – in te richten en te beheren. Ze zijn dus automatisch aangewezen op bedrijven als Google, Amazon, Microsoft en Apple. Maar ze verzetten zich tot de laatste snik. Ze proberen hun atomen mentaliteit op te leggen aan de bitscultuur. En dat gaat niet werken.

Amazon en Google trekken zich er niets meer van aan. Ze bieden hun diensten gewoon aan. Meer dan twintigduizend muzieknummers kun je kwijt op de digitale schijf van Google Music. Geen muziekbedrijf komt er aan te pas. Zetten zichzelf buitenspel.

De consument is er nu nog de dupe van. Niet alles is voor iedereen beschikbaar. Ik ben benieuwd hoe lang dit nog duurt. Wie er uiteindelijk aan het langste eind trekt? Ik leg alvast wat geld op zij voor de diensten van Google en consorten. Het bespaart mij straks een hoop frustraties.