Hallo Han, dat is een goed punt. Misschien speelt dit mee. Het centrale punt is volgens mij dat we voor overheiddiensten niet kunnen ‘kiezen’ tussen overheden, we moeten het doen met wat we aangeboden krijgen. Dat schept ook verplichtingen bij de overheden: je ‘klanten’ zijn eigenlijk geen klanten want ze kunnen niet weglopen naar een ander. Er gaat erg veel mis in dit ‘sociaal contract’ tussen overheid en burger en daarbij is altijd de burger de sjaak, die kan nergens naar toe. Dat eist andere dingen van overheden, in hun communicatie, dan bij bedrijven. Dit staat los van de ‘vervelende boodschap’: ik denk dat de meeste burgers echt wel snappen dat de overheid er niet is om het iedereen naar de zin te maken. Dan is een zichtbare vorm van rechtvaardigheid en integriteit essentieel. Daar kan de comm-prof een rol spelen.

Hallo Pieter-Marijn, dank voor je complimenten. Leuk te horen dat je mijn contentmodel nuttig vindt. Wat bedrijfsjournalistiek betreft: let wel dat dit generieke opvattingen zijn over betrouwbaarheid van bedrijven. Die kan je niet zomaar van toepassing verklaren voor elk bedrijf. Bovendien zal er binnen je diverse doelgroepen verschil zijn in imago en betrouwbaarheid van jouw bedrijf. Maar je hebt gelijk: voor bedrijfsjournalisten liggen hier veel kansen die voor de toekomst veel nieuwe perspectieven bieden. En niet elk bedrijf (of elke directie) is hier klaar voor!

Ha Frank, dank voor je inhoudelijke reactie, erg fijn te zien dat je er mee aan de slag kunt. Ik zou er misschien nog aan toe willen voegen dat een comm-prof anno 2022 pro-actiever is binnen de organisatie: niet zomaar uitvoeren van de staf bedenkt, maar – in jouw termen – de context bewaken en betekenis genereren.

Is dat misschien ook een achtergrond, mensen willen niet horen dat ze zelf iets moeten aanpassen?