De beste social media van 2015 in het zonnetje

Als creatieven even niet aan het creëren zijn, liggen ze met elkaar in competitie. We verdrinken zo ondertussen in ranglijstjes, verkiezingen en prijsuitreikingen. Kom niet aan met weer een verkiezing over wat Jan Bennink in Adformatie #11 een ‘voorbijtrekkende matgrijze slurry’ noemt. Eerder schreef ik dat je social media maar beter links kunt laten liggen. Dus toen ik gevraagd werd verslag te doen van het ‘De Beste Social Media Awards 2015’-event, fronste ik toch even mijn wenkbrauwen.

Ik onderschrijf het belang van content en verhalen, over het plezier van het delen en volgen, over bekende mensen en merken en over het belang van kwaliteit boven kwantiteit. En dat Diederik Broekhuizen als een soort Don Quichot met het kersverse initiatief De Beste Social Media Awards de windmolens van het huidige cynisme te lijf wil gaan, spreekt aan.

Feestje van het grote geld?

Het contrast met het event van de dag ervoor, #BGDIGI2015, kon niet groter zijn:

• Geen luchtkastelen langs de Vecht, maar verlaten bedrijfspanden ergens in Amsterdam.
• Was ik woensdag nog mijn jasje vergeten en underdressed, gisteren in de hitte met jasje ruimschoots overdressed.
• Stond woensdag op elke slide een plaatje van een Oracle-database naast een juridische disclaimer te pronken, kwam het woord digitaal gisteren niet voor en ging het alleen over delen.
• Werd #BGDIGI2015 mede trending vanwege het gemok, #debestesocial was trending omdat het gejoel in de zaal als vanzelf zijn sociale weg vond.

Wat hebben we er als consument nog aan?

Om zelf niet te cynisch te worden: leg de tijdlijnen van beide hashtags naast elkaar en je krijgt een beeld. Maar vergelijken we onderhand niet appels met peren? Hoe zit het met de overlap tussen categorieën en met andere awards? Wordt het toch weer een interngericht feestje waar het grote geld vooral spreekt? En: wat heb ik er in vredesnaam als consument nog aan?

Bij binnenkomst raakte ik in gesprek met Edwin (26). Op mijn vraag wat er nou zo leuk is aan delen op Facebook, antwoordde Edwin dat er schijnbaar een stofje in je hersenen vrijkomt zoals ook bij een orgasme het geval. Toen het mij na een tijdje keuvelen duidelijk werd dat hij een van de Adams uit #adamzoekteva was, werd de grond onder mijn voeten net wat te heet.

Er mag gelachen worden

Eigenlijk was de prijsuitreiking zelf een soort ongewenste onderbreking van wat vooral een feest moest zijn. Dus maar even door de zure appel heen bijten: dan kunnen we allemaal snel weer terug naar de bar. Na een korte introductie werden in een uur tijd 10 categorieën afgewerkt. Dat niet alle BN’ers en BM’ers (Bekende Merken) er waren, deed geen afbreuk aan het plezier. De energie in de groep is te groot om het vuurtje nog te laten doven. Ik vond wel dat juryvoorzitter Erik van Muiswinkel teveel schitterde in afwezigheid.

De prijzen

Dan de prijzen. Opvallend was dat in de categorieën Grap en Tekst homo’s het goed deden: afwezige Vodafone met ‘4Gay’ en de Politie met ‘Zakkenrollers houden van pikken’ op de gaypride. Wat leven we toch in een mooi land.

Jurywinnaars

Tot de verkiezing van Beste BN’er had ik er nog maar één gespot. Ik weet nog steeds niet uit welke hoedanigheid Tim Coronel er zat, genomineerd was hij namelijk niet. De jury ging voor Arjen Lubach en met de publiekstemmen erbij was de eindwinnaar Jochem Myjer (aanwezig als bedankfilmpje). De jurywinnaars werden eerst beloond met een oorkonde. Daarna werden de stemmen van het publiek erbij opgeteld en de award uitgereikt. Iets wat de aanwezige Lubach in zijn speech goed doorhad. Hij bedankt Jezus nog even voor alle lastige keuzes die hij moest maken en was dankbaar dat vandaag de keuze een keer niet op Hans Kazan viel. Humor.

‘Gezellig dagje webcare’

Na de uitreiking van Beste Creatief aan ABN AMRO/WeFilm, was het tijd voor een intermezzo met een video. De titel was een ‘Gezellig dagje webcare’ (vanaf aanstaande maandag 15 juni online te vinden). Knap uitgevoerd door twee enthousiaste filmmakers. Ze hadden mensen gevraagd eens wat van die webcaretweets hardop voor te lezen. ‘T-mobile mag mij na het pissen pijpen’. Het was de eerste voorgelezen tweet in een ludiek rijtje gal spuwen en azijn pissen op bedrijven via social media. Het hardop uitspreken confronteert en terecht. ‘Niet alles over je kant laten gaan,’ was ook niet voor niets een van de tips van Diederik (in zijn populaire artikel). Ook hier weer: humor.

Het publiek geeft – heel social – de doorslag

Beste Inhaker was veruit de populairste categorie met 123 van de totaal 285 inzendingen. Maar nergens was het veld meer verdeeld. De jury meende zelfs een Grand Prix (hoogste scores van jury van alle genomineerden) in het leven te moeten roepen om Stabilo te belonen. Waar Centraal Beheer Achmea bij de jury eenzaam onderaan bungelde, kwamen ze glorieus als winnaar uit de bus zodra de stemmen van het publiek erbij opgeteld waren. Het publiek gaf de doorslag, hoe social (media) kan het zijn!

Zelf was ik nog wel benieuwd wat nou de verschillen en overeenkomsten waren tussen zelfvoorziener Coolblue, de diepe zakken van Centraal Beheer of geestige eenpitters zoals Vincent Optiek. Iedereen pakt het anders aan, maar het speelveld is oprecht en transparant. Energie, ruimte om te spelen, jezelf als merk goed kennen en de boel goed organiseren, waren bij alle deelnemers aanwezig en belangrijker dan alleen een flink budget.

Anticiperen wordt de norm

‘Wat levert het nou op?’ Als marketeer kan ik het ROI-knopje in mijn hoofd toch niet uitkrijgen. Voor vriend Adam was het duidelijk: hij had net 50 euro (>20%) meer betaald voor een KLM-ticket waarvan hij zeker wilde zijn dat alles goed geregeld was: “Want als er dan iets fout gaat, heb ik het via social media zo met KLM geregeld en moet ik bij Easyjet in mijn beste Engels maar hopen dat ik een Engelse callcenteragent aan de lijn krijg.”

Veranderingen gaan momenteel snel. Waar anticiperen op klantgedrag nu nog als opdringerig of eng gezien word, zal het straks de norm zijn. Prijs blijft belangrijk, maar klanten verwachten steeds meer en krijgen ook steeds meer. Want wie wil er nu nog terug naar die oude Nokia?

Onverstandig, maar toch doen

Vermoedelijk ging het feestje nog tot in de late uurtjes door. Zowel Adam en ik constateerden later via Twitter dat er ook nog een gezellig en verkoelend dakterras was. En dat er kennelijk meer getwitterd dan gedanst werd. Multitasken blijft een uitdaging, zolang er nog geen Internet of Things is.

Op weg naar buiten, over de nauwelijks gebruikte rode loper met Partner Wall (want sponsorgelden accepteren ze hier niet), viel mijn oog op een poster met quote van Freddy Heineken:

Vaak is tegen mij gezegd: dat is heel onverstandig, dat moet je niet doen. Dan antwoordde ik altijd: dat is heel onverstandig, maar toch doen.

Initiatiefnemer Diederiek Broekhuizen van Studio Broekhuizen (met in totaal twee man personeel) trapte niet voor niets af met de tip die hem het laatste zetje in de goede richting gaf: het gaat niet alleen om geld verdienen, het gaat ook om je idealen te volgen. Vanavond bestond ‘onverstandig’ even niet en dat leek mij wel verstandig.

Wat ik ervan geleerd heb

Wat ik geleerd heb van een avond De Beste Social Media Awards:

• Soms is een jasje beter, soms een t-shirt.
• Feesten is belangrijker dan prijzen uitreiken.
• Er mag, nee moet, gelachen worden.
• Creativiteit als het tegengif voor cynisme.
• Het is toch altijd weer die cultuur: als zelfkennis, houding en gedrag in lijn liggen met je merk, ontstaat er een vliegwieleffect op social media.
• Technologie is geen issue. We zitten in de post-digitale wereld en technologie is allesomvattend. De kwaliteit van je verhaal maakt het verschil.
• Video is hot.
• Privé personen volgen we alleen als we verwachten dat ze leuke dingen meemaken: de BN’ers.
• Websites worden stillevens, op social media laat je zien dat je leeft (vrij naar Adam).
• Dat desalniettemin 300.000 bezoekers van debestesocialmedia.nl goed waren voor 450.000 unieke bezoeken.
• Dat het slechts 85 euro kost om jouw online succesverhaal (geen campagnes!) in te sturen, wat het laagdrempelig maakt.
• Dat niemand weet waar het naar toe gaat, maar dat het ook geen issue meer is. Het gaat om adaptief vermogen (wist Darwin al) en de energie die ontstaat als je samen waarde creëert.
• Dat het volgend jaar dringen wordt op de rode loper.