De Apple Watch: succesvolle flop?

Column – Binnenkort is het zover. De Apple Watch ligt in de winkels. Later dan gedacht, de verwachting is nu eind april. Het gerucht doet de ronde dat het aan problemen met de batterij lag. Het apparaat zou bij een beetje actief gebruik na vier uur zijn uitgeput; dan zou hij weer aan het stroom-infuus moeten worden gelegd.

Zou er geen veer in kunnen, vraag ik me af, een veer zoals wordt gebruikt in mechanische horloges. Horloge opwinden. Melkflessen buiten zetten. Kolen uit het hok halen. Oude gewoontes die zo gek nog niet blijken te zijn.

Computer aan je pols

Een computer aan je pols, dat is wat Apple Watch is. Een computer met een heel klein scherm. Zonder toetsenbord, als je iets wilt doorgeven zul je moeten dicteren. Met je vinger kun je navigeren, programmaatjes uitkiezen, berichten lezen, foto’s bekijken. Moet je wel trefzeker zijn. Het is een tijdrovend apparaat voor trilhandigen en stotteraars. En, de Apple Watch heeft een iPhone in de buurt nodig. Anders doet hij een heleboel dingen niet.

Wat worden we er beter van?

“You guys realize the apple watch is going to flop, right?”, schrijft Mark Wilson in zijn blog Fastcodesign. “Ik zeg domweg wat een heleboel mensen denken”, is de subkop. Om in zijn artikel met de conclusie te eindigen dat zelfs als Apple 50 of 100 miljoen Watches zal blijken te verkopen, wat zijn we er dan beter van geworden? “Doe mij ook maar zo’n flop”, zal menig innovator denken.

De pols is de ereloge op het menselijk lichaam voor een apparaat. De pols is gewend aan apparaten, we noemen ze horloges. Google Glass bewees dat technologie niet welkom is op het hoofd. De vraag is wat de mens verwacht.

MagicBand van Disney

Disneyland heeft een miljard dollar geïnvesteerd in de MagicBand. Bezoekers krijgen als ze daarvoor kiezen een polsband, zonder knopjes, scherm of oplader of wat dan ook. Gewoon een gekleurd bandje dat het een paar dagen lang probleemloos doet. Het bandje weet bij welke groep (klas, gezin) je hoort, wie je bent, in welke hotelkamer je slaapt, je geboortedatum. Met het bandje betaal je, kom je je kamer in, in het restaurant weet de ober wat je gisteren dronk en waar je zit, en je moet het niet gek vinden als Mickey Mouse je in het park feliciteert met je verjaardag.

Let wel, je bent in een park, in de verzonnen wereld, je weet niet eens meer dat je een bandje om je pols hebt, je leeft in de illusie van Sesam-open-de-hotelkamer en je denkt er niet over na dat de alwetende Mickey in zijn enorme oren een seintje krijgt als een jarige in een straal van tien meter in zijn buurt is. Of een tweeling.

Technologie als butler

Die context is van belang. De context van alle programmaatjes in het Apple-domein is de echte wereld, niet Disney. En voortdurend worden we eraan herinnerd: het horloge moet opgeladen. De accuutjes hebben het tempo van de wet van Moore niet kunnen bijhouden.

Hoe meer technologie in de buurt van je lichaam komt, hoe meer ze op een butler moet lijken. Ze moet ultiem dienend zijn, tijd besparen, onzichtbaar zijn en vooral geen aandacht vragen. Vraag is of de Apple Watch die iButler is.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.

Illustraties met dank aan Fotolia.