Niet het internet, maar ons gedrag verandert de wereld

Menselijk gedrag verandert de wereld én bedrijven. Gisteren was ik in Amsterdam voor TNW Conference 2013. Tussen de ruim 2.000 bezoekers, startups en sprekers ging ik op zoek naar interessante meningen, ontwikkelingen en concepten. In deze blogpost wil ik ingaan op twee presentaties die die verandering laten zien.

The Great Re:Write

Tijdens het ochtendprogramma sprak Leonard Brody, ondernemer, investeerder en schrijver, over wat hij noemt The Great Re:Write. We staan volgens Brody aan de vooravond van een nieuwe industriële revolutie. Bedrijven worden op dit moment opnieuw opgebouwd en de grootste aanjager hiervan is niet technologie, maar de verandering in ons menselijk gedrag (human behavior). Mensen zijn veranderd, internet zit in ons DNA. 20 jaar geleden deelde je hoogtepunten in je leven met je vrienden die op dat moment fysiek bij je in de buurt waren, en misschien belde je er een paar.

Het is al onmogelijk om één jaar vooruit te kijken

Tegenwoordig deel je dit via Facebook en Twitter met de hele wereld. De veranderingen op dit gebied gaan momenteel zo snel, dan het eigenlijk al onmogelijk is om één jaar vooruit te kijken. Laat staan volgend jaar, dat is compleet onmogelijk volgens Brody.

Een paar jaar geleden was het nog een uitzondering als je een huwelijksfeest had van twee mensen die elkaar op het internet hebben gevonden. Dit terwijl de voorspelling is dat in 2015 50% van de huwelijken voortkomen uit een relatie die online is ontstaan.

Twee persoonlijkheden: online & offline

Volgens Brody hebben we twee persoonlijkheden: een offline en online persoonlijkheid. En hoewel je zou denken dat men in het algemeen meer vertrouwen heeft in de offline persoonlijkheid, waarbij je elkaar in de ogen kan kijken, blijkt juist het tegenovergestelde waar te zijn. Uit onderzoek blijkt dat men je online persoonlijkheid drie keer meer vertrouwt dan je offline persoonlijkheid.

De reden: het hedendaagse internet is zo transparant dat we heel goed een beeld kunnen krijgen van wie je bent en wat je doet. Al twijfel ik of alle lezers van Frankwatching, inclusief ikzelf, het hier wel mee eens zijn. Brody gaf wel aan dat social curation hierbij een steeds belangrijkere rol gaat spelen.

The Sharing Economy

In de middag gaf Loic Le Meur, serial entrepreneur en oprichter van de LeWeb-conferentie, een presentatie over ‘The Sharing Economy’. Volgens Le Meur is dit een ontwikkeling waar we niet omheen kunnen. Het is geen hype, integendeel, het is een gigantische beweging aan het worden, de digitale hippies.

Airbnb, een voorbeeld van een dienst die draait op ‘The Sharing Economy’, wordt dagelijks gebruikt door meer dan 40.000 mensen. En Lyft, een UBERx-achtige variant, waarmee iedereen voor taxi kan spelen, is in San Francisco erg populair. “Je ziet ze overal”, aldus Le Meur.

Less is more

The Sharing Economy is volgens Le Meur een beweging die niet aangejaagd wordt door technologie, maar door verandering in menselijk gedrag of misschien wel beter gezegd: verandering in onze behoeften. Hiervoor gaf Le Meur verschillende voorbeelden. De nieuwe trends is less is more. Er is een toenemende groep mensen die behoefte heeft aan minder spullen. We beginnen in te zien dat we misschien wel een beetje zijn doorgeslagen: we hebben zoveel dingen we die we bezitten, maar niet gebruiken. Om dit allemaal een plek te geven hebben we een behoefte aan steeds grotere huizen. Gemiddeld zijn huizen tussen 1950 en 2011 zelfs drie keer zo groot geworden.

Onze keuzemogelijkheden zijn gegroeid en we zijn steeds rijker geworden. Maar uit onderzoek blijkt dat ons geluk niet dezelfde groei heeft mee gemaakt. Het resultaat: een steeds groter wordende groep mensen wil leven met minder (spullen). We worden ons ook steeds bewuster van het belang van duurzaamheid. Waar sommige producten er na een bepaalde levensduur gewoon mee ophielden, is er nu steeds meer behoefte aan producten die zo lang mogelijk mee gaan en er pas mee ophouden als ze echt kapot zijn.

Het hart van de internetrevolutie: 5 eisen

Maar we kunnen er natuurlijk ook niet om heen dat de recessie en de ontwikkelingen op het gebied van social, local, en mobile (solomo) een belangrijke rol spelen bij het aanjagen van ‘The Sharing Economy’. Maar volgens Le Meur is het delen van dingen, zowel via Facebook en Twitter als fysiek, het hart van de internetrevolutie. Om een initiatief op het gebied van ‘The Sharing Economy’ te laten werken, moet deze volgens Le Meur aan vijf eisen voldoen:

1. Voor de hand liggend, maar er moet een kritische massa zijn.
2. De behoefte moet worden ingevuld door een apparaat of dienst die de eigenaar voor een substantieel deel van de tijd zelf niet gebruikt. Bijvoorbeeld een accu-boormachine. In een gemiddeld huishouden wordt deze vaker niet dan wel gebruikt.
3. Er moet een gezamenlijke behoefte zijn.
4. We moeten een vreemde vertrouwen om onze spullen of diensten te gebruiken.
5. De aanschafprijs van een product of dienst moet zo hoog zijn dat je je begint af te vragen of je het niet beter kan lenen.

Twee presentaties waarbij internet een belangrijker factor is, maar waarbij ons veranderende gedrag de belangrijkste aanjager is. Ik ben benieuwd naar jullie mening.