Beperkt budget? Maak de juiste contentkeuzes!

Er wordt veel doodverklaard tegenwoordig: de website, de homepage of de browser. De toekomst gaat over de cloud, apps of ecosystemen. Dat zijn mooie vergezichten, maar voor heel wat mensen en organisaties op dit moment niet noodzakelijk. De website blijft voor hen het belangrijkste online middel. Wat is wijs als de ambities en dus de budgetten aan de lage kant zijn? In het kort: check de content, de rest komt later vanzelf.

Een goede website vergt regelmatig onderhoud

Content van online middelen staat steeds vaker in de schijnwerpers, ook hier op Frankwatching. En dat is terecht. Content bepaalt namelijk voor een groot deel wat die middelen bijdragen. Ook als er maar weinig budget beschikbaar is. Een volledige contentstrategie (laten) maken voert voor sommigen wat ver, maar een eerste stap naar strategischer denken over online aanwezigheid kan snel gezet worden.

Een eerste stap naar betere online middelen is erkennen dat het werk nooit af is. Een nieuwe website wordt maar al te vaak niet meer onderhouden na livegang. Eens in de 2 of 3 jaar een potje opmaken aan nieuwe vormgeving of een technisch platform is minder effectief dan regelmatig onderhoud te plegen. Dat hoeft niet dagelijks. Maar wel ongeveer zo vaak als de bezoekers of klanten terugkomen. Het is een doorgaand proces.

Kwaliteit bewaken? Plan, Do, Check, Act!

Een eenvoudig hulpmiddel om de kwaliteit van processen te bewaken, is de kwaliteitscirkel van Deming. Je kan op veel manieren aan kwaliteitsmanagement doen, maar de kern is overal een planmatige aanpak.

Afhankelijk van de mogelijkheden doorloop je meerdere cycli: wekelijks, maandelijks of zelfs per kwartaal.

In de praktijk?

Maak doelstellingen smart én slim

Hier lopen sommige organisaties wel eens vast, is mijn ervaring. ‘We willen alleen maar informeren’ of ‘Onze diensten zijn niet te meten’ hoor je weleens. Voor elke organisatie zijn passende doelstellingen te verzinnen, is mijn mening. Daar kan wat hulp bij nodig zijn, maar het is niet onmogelijk.

• Begin met de doelen van de organisatie. In welke omgeving bevindt de organisatie zich? Wat doet de organisatie daarin?
• Voor wie wordt dit gedaan? Bepaalde organisaties zeggen dan nog wel eens ‘iedereen’. Daarbinnen zijn toch groepen te benoemen voor wie de organisatie belangrijker is.
• Ga vervolgens na welk deel van de diensten of producten direct of indirect online ondersteund kunnen worden. Dat kan al een zichtbaar telefoonnummer zijn of bepaalde informatie die voor de omgeving interessant kan zijn.
• Maak doelstellingen die smart zijn, maar ook slim. Meetbaar zijn is goed, maar het meten kan erg duur zijn. Kies dus voor doelstellingen die met eenvoudige statistieken te checken zijn.

Stel hierna realistische KPI’s (Key Performance Indicator) op. Voorbeeld daarvan zijn:

• Verhoog de tijd die bezoekers doorbrengen op de site met 10%.
• Het aantal inschrijvingen op de nieuwsbrief moet 5% hoger liggen.

Heldere doelstellingen inspireren meestal al tot gewenste verbeteringen. Verzamel deze en bepaal wat er eerst aangepakt moet worden.

Doen: begin met de content

Bij het bepalen van de aanpassingen die effect opleveren en makkelijk te doen zijn, komt content al snel naar voren. Een randvoorwaarde daarbij is natuurlijk de mogelijkheid om content te beheren. Een CMS dus. Meestal is dat in een bepaalde vorm wel aanwezig. Als hij niet up-to-date is: sta er niet te lang bij stil. Ook een oud CMS zet teksten op je website en daar draait het om.

Om inzicht te krijgen waar de content verbeterd kan worden, is een contentaudit erg nuttig. Zelf doen kan, maar een expert inschakelen geeft meteen een goede start. Later kan de contentaudit geïntegreerd worden met een kwaliteitscyclus.

Schrijven voor het web kan geleerd worden, maar kan ook los ingekocht worden. Doorzoek eens de artikelen op Frankwatching, of volg een webinar.

Meet kwantitatief

Net zoals achter een website tegenwoordig wel een CMS zit, worden kwantitatieve bezoekersstatistieken over het algemeen wel bijgehouden. Toch wordt met de gegevens vaak niets gedaan. Dat is zonde, want de kosten voor een voorziening als Google Analytics zijn vrijwel nihil. Er zijn nog legio andere kwantitatieve onderzoeken die tegenwoordig nog maar weinig hoeven te kosten. Die laat ik in het licht van het onderwerp verder achterwege.

De bovenstaande KPI’s kunnen in Google Analytics gemeten worden. Voor een nieuwsbriefinschrijving kan je een zogeheten doel opstellen. Hoe dat moet kan je onder andere lezen in het artikel van Pascal Selles met de titel ‘Google Analytics in 10 stappen‘.

Maak de resultaten per KPI onderdeel van de kwaliteitscyclus. Hierin helpt de regelmaat. Elke week of maand de cijfers bekijken, zorgt ervoor dat er meer gevoel ontstaat voor de kwaliteit. Schommelingen daarin zou je ook kunnen interpreteren. Schoolvakanties hebben bijvoorbeeld altijd wel invloed op bezoekersaantallen.

Gebruik de metingen voor verbeteringen

Na enkele cycli zal er steeds meer inzicht komen in welke aanpassingen het beste werken. Op een gegeven moment kan blijken dat er wat betreft content niet veel verschil meer te halen is. Dat kan het begin zijn om de vormgeving en de techniek kritisch te bekijken.

Meet kwalitatief

Een usability-onderzoek kan drempels blootleggen die verder gaan dan alleen content. De resultaten daarvan kunnen echter wat eigenaardig zijn. De ‘issues’ zijn dan geprioriteerd op:

• Hoog
• Gemiddeld
• Laag

Wat moet je daar nou mee? Voordat een onderzoek begint, kan worden aangegeven dat de prioriteiten naar doelstellingen moeten worden opgesteld. Zo past ook het kwalitatief onderzoek goed in de kwaliteitscyclus. Op UX Matters heeft Paul J Sherman hier een goed artikel over geschreven.

Aan de slag!

Inmiddels is waarschijnlijk wel duidelijk wat het belangrijkste punt hier is: meet en verbeter voortdurend! Ook op een kleine schaal levert een planmatige aanpak veel op. Al is het maar bewustzijn van het belang van het middel.

Tot slot een zeer goede checklist voor continu onderhoud van een website: lees het artikel ‘10 Measures for Continuous Website Maintenance‘ van Jens O. Meiert.